راهنماتو- طبیعت ایران چنان گسترده و شگفت‌انگیز است که گویی جهان در آن خلاصه شده؛ از کویرهای سوزان تا جنگل‌های مه‌آلود. این‌بار اما به دل روستاهایی سفر می‌کنیم که با فضای آرام، معماری دلنشین و چشم‌اندازهای شاعرانه‌شان، حال‌وهوای روستاهای فرانسوی را زنده می‌کنند.
به گزارش راهنماتو، شاید بارها در میان کارت‌پستال‌ها، تصاویر فضای مجازی یا مستندهای سفر، چشمتان به روستاهایی افتاده باشد که زیبایی‌شان نفس را در سینه حبس می‌کند؛ همان لحظه بی‌اختیار آهی از دلتان برمی‌خیزد و با خود می‌گویید: «چه‌قدر زیباست، کاش می‌شد از نزدیک دید.»
سفر، بی‌تردید یکی از بهترین راه‌های لمس زندگی‌ست. تجربه‌ای زنده و ناب که هرچقدر هم درباره‌اش بخوانیم یا ببینیم، تا خودمان نرویم و قدم در آن خاک نگذاریم، کامل نمی‌شود. اما اگر فعلاً امکان این سفرها برایمان فراهم نباشد چه؟ آیا باید در حسرت دیدن این زیبایی‌ها بمانیم؟ نه! خوشبختانه ما در سرزمینی زندگی می‌کنیم که گویی جهانی کوچک در دل خود دارد؛ ایران، با طبیعت متنوع و چشم‌اندازهای شگفت‌انگیزش، در هر گوشه‌اش حرفی برای گفتن دارد.
شاید تصاویر روستاهای ناحیه آلزاس فرانسه را دیده باشید؛ کوچه‌های سنگ‌فرش‌شده، خانه‌های رنگارنگ با پنجره‌های گلدان‌دار، و چشم‌اندازی سرسبز و مه‌آلود از کوه‌ها. این صحنه‌ها شما را یاد کجای ایران می‌اندازد؟ شاید بارها از آنجا گذشته‌اید، شاید در آن زندگی کرده‌اید، اما هنوز با چشم دل به تماشایش ننشسته‌اید. گرچه تفاوت‌هایی هست، اما در دل همین تفاوت‌ها، زیبایی منحصر‌به‌فردی نهفته است. وقتی رد پای فرهنگ، رنگ و روح ایرانی بر چهره یک روستا نشسته، دیگر از آن حس غربت خبری نیست.
در این مطلب از راهنمای سیر و سفر، به سراغ روستاهایی از ایران می‌رویم که در روزهای بهاری و آغاز تابستان، حال‌وهوایی فرانسوی به خود می‌گیرند؛ مقصدهایی با چهره‌ای رمانتیک، درست در دل ایران.
بیشتر بخوانید: ۵ جای شگفت‌انگیز و خنک آستارا برای کمپینگ
بیشتر بخوانید: معرفی سریال اجل معلق؛ چگونه می‌توانست افتضاح نباشد؟
بیشتر بخوانید: زیباترین اشعار فارسی؛ شرح شوریدگی شاعرانه وحشی بافقی در عشق
۱. روستای ماسوله؛ گیلان
ماسوله، یکی از زیباترین و منحصربه‌فردترین شهرهای پلکانی ایران، در دل رشته‌کوه‌های سرسبز استان گیلان جا خوش کرده است. شهری کوچک اما باشکوه که با قدم گذاشتن در کوچه‌پس‌کوچه‌های مه‌آلودش، انگار به قرن‌ها پیش بازمی‌گردید. خردادماه که فرا می‌رسد، ماسوله در اوج طراوت و سرزندگی خود قرار دارد؛ گل‌های وحشی در دامنه کوه‌ها می‌رویند، مه لطیفی بر خانه‌های زردرنگ می‌نشیند و نسیم خنکی بوی نان محلی را با خود می‌پراکند.
این زمان، بهترین فرصت برای تماشای بازارچه‌های چهارطبقه، خانه‌های خشتی با پنجره‌های ارسی، کوچه‌های پلکانی و چشم‌انداز بی‌مانند کوه و دره است. ماسوله در پاییز نیز با برگ‌هایی در هزار رنگ و مهی خیال‌انگیز، حس و حالی شاعرانه به خود می‌گیرد؛ گویی قدم زدن در تابلویی امپرسیونیستی است.
ماسوله بی‌شباهت به روستاهای رمانتیک منطقه آلزاس و پروانس فرانسه نیست. آنچه این شباهت را پررنگ می‌سازد، نه فقط معماری پلکانی، کوچه‌های سنگ‌فرش‌شده یا خانه‌های چوبی و رنگی‌اش، بلکه حس و حال آرامش‌بخشی‌ست که در دل طبیعتی مه‌آلود و میان مردمانی خون‌گرم جاری است.
پروانس فرانسه
همان‌طور که در آلزاس خانه‌ها به دامنه کوه تکیه داده‌اند و پنجره‌ها با گل‌های شمعدانی زینت یافته‌اند، در ماسوله نیز خانه‌ها پشت‌بام یکدیگرند، گل‌ها بر دیوارها پیچیده‌اند و هنر زندگی در سادگی و طبیعت معنا می‌یابد. ترکیب معماری برون‌گرا، استفاده از مصالح بومی مانند چوب و خشت، و جایگاه ویژه ماسوله به‌عنوان شهری بدون وسیله نقلیه موتوری، همگی دست‌به‌دست داده‌اند تا این شهرک شمالی، چهره‌ای اروپایی در دل ایران داشته باشد.
چگونه به ماسوله برویم؟
برای رسیدن به ماسوله، باید راهی استان گیلان شوید. پس از عبور از شهر رشت، در مسیر فومن حرکت کرده و حدود ۳۲ کیلومتر به‌سمت غرب پیش بروید. جاده ماسوله از فومن آغاز می‌شود و پس از گذشتن از مناظری سرسبز و پیچ‌وخم‌هایی دل‌فریب، شما را به دروازه این شهر افسانه‌ای می‌رساند. ماسوله از شهر فومن تنها ۳۵ کیلومتر، از ماکلوان حدود ۲۰ کیلومتر و از رشت نزدیک به ۶۰ کیلومتر فاصله دارد. مسیر دسترسی آسان، همراه با زیبایی‌های طبیعی راه، خود بخشی از لذت سفر به ماسوله است.
۲. روستای ابیانه؛ اصفهان
ابیانه، یکی از روستاهای تاریخی و زیبا در استان اصفهان، در ۴۰ کیلومتری شمال‌غربی نطنز و در دامنه کوه کرکس قرار دارد. این روستا به خانه‌های سرخ‌رنگ و معماری پلکانی خود مشهور است که هر ساله گردشگران زیادی را جذب می‌کند. اواخر بهار و خرداد در ابیانه، با هوایی معتدل و طبیعتی دل‌انگیز، بهترین زمان برای تجربه آرامش و زیبایی این منطقه است.
در این فصل، رنگ خانه‌های سرخ در پس‌زمینه سبز کوهستانی جلوه‌ای خاص و شاعرانه به روستا می‌بخشد. معماری ابیانه به گونه‌ای است که پشت‌بام هر خانه، حیاط خانه بالایی محسوب می‌شود و این پلکانی بودن ساختار، یادآور روستاهای کوهپایه‌ای و سنتی ایران است. قدم زدن در کوچه‌های سنگ‌فرش و دیدن خانه‌هایی که با خاک سرخ محلی ساخته شده‌اند، تجربه‌ای منحصر به فرد است که حس زندگی در دل تاریخ را به بازدیدکننده منتقل می‌کند.
روسیلون فرانسه
شبیه بودن ابیانه به منطقه‌ی روسیلون (Roussillon) در جنوب فرانسه، به دلیل رنگ‌های گرم و خاکی خانه‌ها و معماری سنگی آن است. مانند روسیلون، خانه‌های ابیانه از خاک سرخ رنگ محلی ساخته شده‌اند که نه تنها به زیبایی روستا افزوده، بلکه استحکام خاصی به بناها داده است. هر دو منطقه به دلیل استفاده از مصالح طبیعی و فرم‌های پلکانی در معماری، حس یک دهکده‌ی تاریخی و آرام را ایجاد می‌کنند که با محیط طبیعی اطراف به خوبی هماهنگ شده است.
چگونه به روستای ابیانه برویم؟
برای دسترسی به ابیانه، پس از رسیدن به شهر نطنز در استان اصفهان، باید حدود ۴۰ کیلومتر به سمت شمال‌غرب حرکت کنید. مسیر جاده‌ای به سمت دامنه کوه کرکس شما را به این روستای جذاب و تاریخی می‌رساند. سفر به ابیانه به‌راحتی از طریق خودرو یا تورهای گردشگری داخلی امکان‌پذیر است و راه‌های دسترسی مناسب آن باعث شده تا این روستا یکی از مقاصد پرطرفدار گردشگری در منطقه باشد.
۳. روستای کندوان؛ تبریز
روستای کندوان، یکی از بی‌نظیرترین روستاهای صخره‌ای ایران و جهان، در استان آذربایجان شرقی و در دامنه کوه آتشفشانی سهند واقع شده است. این روستا که به‌دلیل معماری صخره‌ای و خانه‌هایی که در دل صخره‌های کله قندی (کران) کنده شده‌اند، به «روستای کله قندی» نیز معروف است، هر ساله گردشگران بسیاری را جذب می‌کند. اواخر بهار و خرداد، زمانی است که هوای مطبوع کوهستانی، سرسبزی مراتع اطراف و جریان رودخانه کندوان، جلوه‌ای ویژه به این روستا می‌بخشد.
قدم زدن در کوچه‌های سنگی و دیدن خانه‌هایی که با دقت و ظرافت خاصی در دل صخره‌ها ساخته شده‌اند، تجربه‌ای منحصر به فرد است. معماری کندوان که شامل خانه‌های چندطبقه حفر شده در صخره‌ها است، همچنان به صورت زنده و توسط مردم محلی مورد استفاده قرار می‌گیرد و این موضوع، کندوان را از بسیاری دیگر از روستاهای صخره‌ای متروکه متمایز می‌کند. از دیگر جاذبه‌های کندوان می‌توان به طبیعت بکر اطراف، چشمه آب‌معدنی با خواص درمانی و مراتع سرسبز ییلاقی اشاره کرد که همه این‌ها دست به دست هم داده‌اند تا کندوان مقصدی خاص برای گردشگران طبیعت‌دوست و علاقه‌مندان به معماری تاریخی باشد.
روستای تاریخی و صخره‌ای Les Baux-de-Provence در جنوب فرانسه
روستای کندوان در شباهت به روستای تاریخی و صخره‌ای Les Baux-de-Provence در جنوب فرانسه است. هر دو روستا به دلیل وجود خانه‌ها و بناهایی که در دل صخره‌ها یا سنگ‌های طبیعی ساخته شده‌اند، جلوه‌ای خاص و چشم‌نواز دارند. معماری صخره‌ای و استفاده از فضای طبیعی برای ساخت خانه‌ها، همراه با حفظ سبک زندگی سنتی در هر دو روستا، باعث شده تا کندوان و Les Baux-de-Provence نمونه‌های بارزی از معماری تاریخی زنده و منحصربه‌فرد در سطح جهان باشند. علاوه بر این، هر دو منطقه به دلیل قرارگیری در مناطق کوهستانی و وجود چشم‌اندازهای طبیعی زیبا، گردشگران زیادی را جذب خود می‌کنند.
چگونه به روستای کندوان برویم؟
برای رسیدن به روستای کندوان، ابتدا باید به استان آذربایجان شرقی و شهرستان اسکو سفر کنید. پس از عبور از شهر اسکو و اسفنجان، در حدود هفت کیلومتری جاده، به یک دوراهی می‌رسید که مسیر سمت چپ شما را به سمت کندوان هدایت می‌کند. این روستا در فاصله حدود ۱۸ کیلومتری از اسکو و ۵۵ کیلومتری جنوب غربی تبریز قرار دارد. اگر بدون وسیله شخصی سفر می‌کنید، می‌توانید در شهر اسکو با پرس‌وجو از رانندگان محلی، خودروهایی را بیابید که به سمت روستای کندوان حرکت می‌کنند. مسیر جاده‌ای مناسب و نشانه‌گذاری شده، دسترسی به این روستای تاریخی را آسان کرده است.
۴. روستای اسفیدان؛ خراسان شمالی
روستای اسفیدان، واقع در استان خراسان شمالی و در فاصله ۴۵ کیلومتری جنوب شرقی بجنورد، یکی از مناطق نمونه گردشگری ایران است که با طبیعتی بکر و چشم‌نواز دل هر بازدیدکننده‌ای را می‌رباید. این روستا که در میان دره‌ای سرسبز و کوهستانی قرار دارد، در اواخر بهار و به ویژه خردادماه با سبزی درختان و خنکی آب‌های زلال چشمه‌ها، فضایی خیال‌انگیز و آرامش‌بخش ایجاد می‌کند.
روستاهای شرقی فرانسه
معماری پلکانی خانه‌های گلی با بام‌هایی از خاک رس و سنگ‌های محلی، همراه با باغ‌های میوه، رودخانه‌های پرآب و جاذبه‌هایی مثل آبشارها، غارهای طبیعی، برج‌های سنگی قدیمی و امامزاده تاریخی، جلوه‌ای خاص به این روستا بخشیده است. این ترکیب مناظر طبیعی و معماری سنتی، اسفیدان را شبیه به روستاهای شرقی فرانسه کرده است؛ چرا که هر دو منطقه دارای کوچه‌های باریک، خانه‌های گلی یا سنگی، طبیعت سرسبز و فضایی آرام و دلپذیر هستند که در کنار هم تصویری شبیه به قاب‌های نقاشی به وجود می‌آورند.
چگونه به روستای اسفیدان برویم؟
برای دسترسی به روستای اسفیدان کافی است از بجنورد وارد آزادراه بجنورد-شیروان شوید. دو مسیر اصلی برای رسیدن به این روستا وجود دارد: مسیر اول از خروجی مخصوص به جاده اسفیدان در حدود ۷ کیلومتری پس از شروع آزادراه است که جاده‌ای آسفالت ۱۵ کیلومتری از روستای چناران عبور می‌کند و در نهایت پس از عبور از روستای نوده به اسفیدان می‌رسد. مسیر دوم ادامه آزادراه تا خروجی دیگر جاده اسفیدان و عبور از بخش سیساب است که به چهارراهی منتهی می‌شود و از آنجا مستقیم وارد روستا خواهید شد. هر دو مسیر مناظر زیبای کوهستانی و طبیعت بکر منطقه را در مسیر سفر به شما هدیه می‌کنند.
۵. روستای فیلبند؛ مازندران
روستای فیلبند، یکی از زیباترین و مرتفع‌ترین روستاهای استان مازندران، در شهرستان بابل و بخش بندپی غربی واقع شده است. این روستا با ارتفاعی در حدود ۲,۳۰۰ متر از سطح دریا، بر فراز کوه‌های سرسبز البرز قرار گرفته و به «بام شرقی مازندران» معروف است. در روزهای پایانی بهار و به‌خصوص خردادماه، فیلبند حال‌وهوایی رؤیایی دارد؛ ترکیبی دلنشین از هوای خنک کوهستان، آسمانی آبی، مراتع سرسبز، و پدیده بی‌نظیر اقیانوس ابر که هر روز از دره‌های اطراف برمی‌خیزند و چون موجی آرام، پاهای گردشگران را در خود می‌گیرند.
طلوع و غروب خورشید از فراز کوه‌های مه‌آلود، تصویری خیال‌انگیز از طبیعت را پیش چشم بازدیدکنندگان می‌نشاند. معماری روستا بیشتر به شکل خانه‌های چوبی ساده و سنتی است که بر شیب کوه ساخته شده‌اند و جلوه‌ای بی‌تکلف اما دلنشین دارند. چشمه‌های طبیعی مانند چشمه لار، گیاهان دارویی، و چشم‌اندازهای بی‌پایان کوه و دشت، فیلبند را به مقصدی ممتاز برای طبیعت‌دوستان و عاشقان سکوت و آرامش بدل کرده‌اند.
شامونیکس (Chamonix) در فرانسه
فیلبند از نظر چشم‌انداز و اقلیم، شباهت زیادی به روستاهای کوهستانی آلپ نظیر شامونیکس (Chamonix) در فرانسه دارد. هر دو مکان با ارتفاع زیاد از سطح دریا، مناظر نفس‌گیر از کوه‌ها و دره‌های پر از ابر، هوای پاک و تغییرات آب‌وهوایی سریع شناخته می‌شوند. همانند شامونیکس، فیلبند نیز محل مناسبی برای تماشای اقیانوس ابر، پیاده‌روی در طبیعت، اقامتگاه‌های روستایی با معماری ساده و سنتی و تجربه زندگی ییلاقی به دور از شلوغی شهر است. این شباهت‌ها باعث می‌شود فیلبند به‌عنوان نگینی از طبیعت بکر ایران، تجربه‌ای مشابه با سفر به مناطق کوهستانی اروپایی را برای گردشگران رقم بزند.
چگونه به فیلبند برویم؟
مسیر دسترسی به روستای فیلبند از تهران، ابتدا از طریق بزرگراه تهران-پردیس آغاز می‌شود و پس از عبور از رودهن، به جاده هراز می‌رسد. این مسیر تا روبه‌روی روستای پرن ادامه دارد و سپس با ورود به جاده فرعی کوهستانی در شرق هراز، مسیر ۳۰ کیلومتری پُرپیچ‌وخم اما زیبا و پرچالش به سمت فیلبند آغاز می‌شود. در این مسیر، روستاهای پاشاکلا و سنگ‌چال را پشت سر می‌گذارید و نهایتاً به فیلبند می‌رسید. در فصل‌های گرم سال، این مسیر برای خودروهای شخصی مناسب است، اما در پاییز و زمستان به‌دلیل بارش برف و مه‌گرفتگی شدید، تردد در آن دشوار و گاه خطرناک می‌شود. فاصله تهران تا فیلبند حدود ۱۷۰ کیلومتر است و حدود چهار ساعت زمان می‌برد.
