راهنماتو- نتایج بررسی های پژوهشگران نشان می دهد که جیرجیرک‌های دوران تریاس، صداهایی با فرکانس بالا برای جلوگیری از شکار شدن توسط شکارچیان ایجاد می کردند .
به گزارش راهنماتو، به گفته محققانی که سعی در بازسازی صدای حشرات عصر دایناسورها داشته اند، حشراتی شبیه به جیرجیرک دامنه موسیقی بسیار بیشتری نسبت به حشرات زنده امروزی داشتند .
کاتیدیدهای نر که به نام جیرجیرک های بوته ای نیز شناخته می شوند، حداقل 240 میلیون سال است که قسمت هایی از بال های خود را به هم می مالند تا صداهای ارتباطی ایجاد کنند. دکتر مایکل انگل از دانشگاه کانزاس می‌گوید: "این حشرات بزرگ ابتدا در فرکانس‌های پایین ارتباط برقرار می‌کردند، اما از حدود 220 میلیون سال پیش، صداهایی با فرکانس بالا تکامل دادند تا به آنها کمک کند بدون جلب توجه پستانداران ارتباط برقرار کنند . "
دانشمندان قبلاً مشکوک بودند که کاتیدیدها ممکن است قبل از اینکه پستانداران در حدود 160 میلیون سال پیش شنوایی بهتری داشته باشند آهنگ خود را تغییر داده باشند. اما آنها هیچ مدرکی برای این فرضیه نداشتند تا اینکه انگل و همکارش بو وانگ در موسسه زمین شناسی و دیرینه شناسی نانجینگ در چین مجموعه ای از 63 فسیل کاتیدید نر و ماده را کشف کردند که نشان دهنده 18 گونه از دوران ژوراسیک میانه، است.
محققان یافته های خود را با یافته های 21 نمونه از سازند مادیژن تریاس پسین در قرقیزستان که مربوط به 220 میلیون سال پیش است و سه نمونه از یک گونه از سازند مولتنو تریاس پسین در آفریقای جنوبی با قدمت 200 میلیون سال پیش مقایسه کردند. آنها اینها را به یک پایگاه داده موجود از همه کاتیدیدهای شناخته شده، از جمله گونه های مدرن، اضافه کردند تا چگونگی تکامل اندام ها و صداها را در طول زمان ارزیابی کنند .
سپس این تیم، با استفاده از مدل‌های رایانه‌ای که آناتومی اندام کاتیدید را به صداهایی که تولید می‌کنند مرتبط می‌کند، تماس‌های این کاتیدیدهای باستانی را بازسازی کردند. این برنامه فرکانس ساطع شده توسط اندام ها را شبیه سازی می کند، اگرچه نمی تواند ریتم تماس ها را تخمین بزند .
صدای کاتیدیدهای باستانی از حدود 4 کیلوهرتز (نزدیک به بالاترین کلید یک پیانوی استاندارد) تا حدود 16 کیلوهرتز بود که نزدیک به حد بالای شنوایی انسان است . بین 220 میلیون سال پیش تا 160 میلیون سال پیش، تغییر آشکاری به سمت فرکانس‌های بالاتر وجود داشت. در آن زمان، دامنه شنوایی پستانداران نیز از همین روش پیروی می کرد و ظرفیت شنیدن فرکانس های بالا را نیز توسعه می داد .
