رمز و رازهای گربه های اشرافی در قرون وسطی

راهنماتو- گربه ها در قرون وسطی شهرت بدی داشتند. ارتباط فرضی آنها با بت پرستی و جادوگری باعث می شد اغلب با گربه ها، رفتارهای خوبی نشود. اما با وجود ارتباط دادن گربه ها به مسائل ماوراء الطبیعه، دست نوشته های قرون وسطایی تصاویر بازیگوشی شگفت انگیزی از گربه ها به نمایش می گذارد.

به گزارش راهنماتو، در قرون وسطی، مردان و زنان، اغلب با حیواناتی که نگهداری می کردند شناسایی می شدند. به عنوان مثال، میمون های خانگی، عجیب و غریب، نشانه ای از ثروتمند بودن صاحب آن در نظر گرفته می شد، زیرا میمون ها، از سرزمین های دور وارد شده بودند.

درواقع به مرور زمان، حیوانات خانگی بخشی از هویت شخصی اشراف شدند. نگهداری از یک حیوان با محبت و غذای باکیفیت در ازای هیچ هدف کاربردی (غیر از همنشینی) نشان از جایگاه والایی داشت . برای مردان و زنان با منزلت بالا در قرون وسطی غیرعادی نبود که پرتره خود را در کنار یک حیوان خانگی، بیشتر گربه ها و سگ ها، تکمیل کنند تا نشان دهنده موقعیت والای آنها باشد .

دیدن تصاویر گربه ها در نمادنگاری جشن ها و سایر فضاهای خانگی امری عادی است. در شام آخر پیترو لورنتستی، گربه ای کنار آتش نشسته، در حالی که سگ کوچکی بشقاب باقی مانده غذا را روی زمین می لیسد. گربه و سگ هیچ نقش روایی در صحنه بازی نمی کنند، اما در عوض به بیننده سیگنال می دهند که این یک فضای خانگی است .

به همین ترتیب، در مینیاتور کتاب ساعات هلندی (نوع رایج کتاب دعا در قرون وسطی که تقسیمات روز را با دعاهای خاص مشخص می کرد)، یک زن و مرد در یک صحنه دنج خانه حضور دارند در حالی که به خوبی از آنها مراقبت می شود. گربه از گوشه سمت چپ پایین به آن نگاه می کند. باز هم گربه مرکز تصویر و کانون ترکیب بندی نیست، اما در این فضای خانگی قرون وسطایی پذیرفته شده است .

درست مثل امروز، خانواده های قرون وسطایی به گربه های خود نام می دادند.در خانواده قرون وسطایی از گربه ها به خوبی مراقبت می شد. در اوایل قرن سیزدهم، در گزارش‌ها به خانه‌ای در کوکسهام (آکسفوردشایر) اشاره شده است که پنیر برای یک گربه خریداری می‌شد، که نشان می‌دهد آنها به حال خود رها نشده‌اند .

در واقع، ملکه قرن چهاردهمی فرانسه، ایزابو از بایرن، پول زیادی را صرف خرید لوازم جانبی حیوانات خانگی خود کرد. او در سال 1387 یک یقه مروارید دوزی شده و با سگک طلایی برای سنجاب خانگی خود سفارش داد. در سال 1406، پارچه سبز روشن برای ساختن پوشش مخصوص برای گربه او خریداری شد .

گربه ها همراهان رایج دانشمندان بودند و سرودن اشعار درباره گربه ها در قرن شانزدهم غیر معمول نبود. در یکی از شعرها، گربه به عنوان همدم یک دانشمند توصیف شده است. اشعاری مانند این، نشان دهنده یک وابستگی عاطفی قوی به گربه های خانگی است و نشان می دهد که چگونه گربه ها نه تنها ارباب خود را شاد می کنند بلکه باعث تمدد اعصاب مالکان خود نیز می شوند.

گربه ها در صومعه ها

گربه ها به وفور به عنوان نماد وضعیت در فضاهای مذهبی قرون وسطی یافت می شوند. نسخه‌های خطی قرون وسطایی زیادی وجود دارد که به‌عنوان مثال، تذهیب راهبه‌ها با گربه‌ها را نشان می‌دهد، و گربه‌ها اغلب در حاشیه کتاب‌های مذهبی ظاهر می‌شوند .

اما در ادبیات موعظه قرون وسطی نیز انتقادات زیادی در مورد نگهداری از گربه وجود دارد. جان برومیارد، واعظ انگلیسی قرن چهاردهم، گربه ها را موجوداتی بی فایده می دانست که از خوراکی های ثروتمندان، در حالی تغذیه می کردند که فقرا در گرسنگی می مردند.

در برخی روایات، گربه ها به عنوان نماد مرتبط با شیطان ثبت شده اند. پنهان کاری و حیله گری آنها هنگام شکار موش نیز مورد تحسین قرار می گرفت. اما این ها همیشه به ویژگی های مطلوب برای همراهی تبدیل نمی شد. این ارتباطات منجر به کشتن برخی از گربه‌ها شد، به خصوص در دوران طاعون.

با این حال، به نظر نمی‌رسد که قوانین رسمی وجود داشته باشد که نشان دهد، اعضای جوامع مذهبی اجازه نگهداری از گربه را ندارند و انتقاد دائمی از این عمل شاید نشان می‌دهد که گربه‌های خانگی رایج بوده‌اند .

در اکثر موارد، گربه ها در خانواده های قرون وسطایی کاملاً در خانه بودند و همانطور که تصویر بازیگوش آنها در بسیاری از دست نوشته ها و آثار هنری قرون وسطایی روشن می کند، روابط اجداد قرون وسطایی ما با این حیوانات چندان متفاوت از روابط ما نبود.