راهنماتو- بیشترین سوالی که در مورد بازی Lies of P شنیدم این بودش که به چه بازی بیشتر شبیهه؟ میشه گفت این بازی تونسته از تمام بازی های FromSoftware یک چیزی رو بگیره و با همین کار تونسته ترکیبی از تمام بازیهایی باشه که این استودیو تابحال ساخته.
به گزارش راهنماتو ، از لحاظ اتمسفر هم میشه گفت تونسته یکی از داستانهایی که خیلی از ماها باهاش بزرگ شدیم و آشنا هستیم رو با گیمپلی‌ای ترکیب کنه که میتونه خیلی راحت اشکمونو دربیاره. با راهنماتو همراه باشین تا باهم نگاهی به این بازی که تونسته مثل بمب صدا کنه بندازیم.
اولین چیزی که راستش منو به Lies of P جذب کرد، زیبایی جهان بازی بودش. البته جهان این بازی رو اغلب شهرهای ویران شده، کارخونه‌ها و مناطق روستایی نسبتا مخروبه تشکیل میدن، و میشه گفت هر بخش از محیط بازی خیلی با دقت طراحی شده که میتونه گیمر رو در خودش غرق کنه. البته در همین حین و گیمپلی بازی موشن‌بلور هم هستش که البته زیاد اذیت نمیکنه. طراحی دشمنا هم از پلیس‌های بازی گرفته تا رباتای مرگبار همگی تونستن چیمگیر و جذاب باشن. البته NPCهایی که در طی بازی در ارتباط هستین زیاد جالب نیستن ولی خب همچنان اون حس بازی رو به گیمر منتقل کنه ولی بهتر از هر چیزی توی این بازی، باس هایی هستن که با طراحی قشنگشون همچنان میتونن ترسناک باشن و تو کابوساتون ببینیدشون.
تئاتر عروسک‌های شمشیر به دست
حالا بیایید به گیمپلی Lies of P نگاهی بندازیم. مثل اکثر بازیهای Souls-Like مظمونن مبارزه‌ها خیلی بزن-درروئه. یعنی چی؟ یعنی اینکه هر چقد با شمشیرتون به دشمنتون آسیب میزنین باید در عین حال سعی کنین که دمیج کمی بخورین که حالا میتونین از دودج، پرری و بلاک هم استفاده کنین. البته بگم که پرری کردن زیاد برام جذاب نیست ولی خب جاخال دادن توی این بازی میتونه بیشتر خودش رو نشون بده و زیاد لارم نیست پرری کنین. تازه در کنار این یک قابلیت هستش که بهتون اجازه میده دوبار پشت سرهم جاخال بدین. به هر حال، شما همچنین می‌توانید حالا جدا از دفاع و عقب نشینی، شما با دستی رباتی که دارین میتونین آپگرید های زیادی براش رو استفاده کنین تا بتونین هر چی ساده‌تر از شر دشمناتون خلاص بشین.
بازگشت به کارخانه عروسک‌ها
راستش نمیتونم توصیف کنم که چقدر آپشنهایی که این بازی برای آپگرید لوازمتون و مهارتون رو میده خوبن. و تازه چیزی که تونسته در کنار آپگرید کردن جنبه‌های مختلف بازی باشه، ترکیب دست و سلاح‌هاییه که میتونین داشته باشین. شما در این قسمت میتونین دسته و تیغه‌های سلاح‌ها رو باهم مخلوط کرده و جوری به هم ببندینشون که قدرت هر دوقسمت رو تا حد زیادی افزایش بده و همچنین میتونین رفتارهای که اون سلاح داره روهم در همینجا عوض کنین. لول‌آپ کردن هم که یک چیز خیلی معمولی از بازیهای Souls شده و چیز چشمگیری نیست، ولی خب پرکردنن هر بخش این لول‌تری هستش که میتونه تجربه رو برای شما تغییر بده که باز خودش یک لایه جدید رو به گیمپلی بازی و شخصیتی که باهاش بازی میکنین رو اضافه میکنه. با این حال، باید بگم که بیلد های مختلف در این بازی به هم خیلی شبیهن و اصل اینه که چطوری بتونین از سلاحتون استفاده کنین که باز بازی رو به سمت جنبه مهارتی میبره و لول‌تری فقط برای ساده شدن بیشتر بازی عمل میکنه.
عدم تنوع دشمنای بازی
از طرف دیگر، تعداد دشمنای بازی زیاد متنوع نیست. پس از رسیدن به منطقه سوم یا چهارم، دیگه الگوی دشمنای بازی به چشمتون میاد و کم‌کم تجربه رو براتون حوصله سربر میکنه. جوری که میدونین توی بخش بعدی از بازی چندتا شمشیر به دست، چندتا تفنگدار از راه دور و چندتا مانستر و یا مینی باس‌فایت منتظرتونه. حتی باس‌های بازی هم با طراحی های جالبی که دارن ولی نمیشه گفت که هر کدوم شخصیت به خصوص خودشون رو دارن، چرا که هر کدوم همچنان چندتا حرکت مهم و ضایع دارن که از 5 دقیقه پیشش میتونین بفهمین که چیکار قراره بکنن. راستش برای باس‌های این وضعی خیلی بهتره که با یکی از دوستاتون بازی کنین ولی متاسفانه این بازی بخش آنلاینی رو نداره بتونه این جنبه رو به بازی اضافه کنه. البته بازی به طرز مشخصی برای تجربه یک نفره ساخته شده و شما در حین بازی با آپگریدها و آیتم‌هایی که دستتون میاد میتونین در بعضی جاها باس‌های بازی رو با چندضربه نقش زمین کنین و جلو برین.
با وجود انتقاداتی که میشه به این بازی گرفت همچنان Lies of P یک بازی خوب Soulslike هستش که به علت عدم تنوع زیاد و یک سری محدودیت‌ها نمیتونه به اون پتانسیل کامل خودش برسه. با این حال، چیزهای خوب و بدی که در مورد این بازی گفته شد، همچنان میشه گفت این بازی بدون شک جذاب و سرگرم‌کننده هستش و طرفدارای این ژانر قطعا ازش لذت میبرن و برای یک بار ارزش بازی کردنش رو داره.
