راهنماتو- هممون میدونیم که چقدر بازیهای FPS (اول شخص شوتر) سخت هستن و همیشه باید سعی کنیم که بتونیم ایممون توی بازی رو بهتر کنیم تازه این در کنار بقیه مکانیک های بازی‌ایه که باید اوناروهم در کنار شوتینگ بازی یاد بگیریم. بیشتر مواقع وقتی اولش وارد بازی میشین، اون اولا بیشتر تبدیل به سیبل تمرینی برای پلیرهای بهتر میشین جوری که اصلا قبل از اینکه حتی فرصت واکنش رو هم داشته باشین یعنی نیومده منتظر این هستین که دوباره ریسپاون بشین. تو این بازی‌ها خیلی چیزا همزمان اهمیت داره، مثل واکنش سریع، هدف دقیق، و مهارت‌های تاکتیکی مثل چک کردن گوشه‌ها.
به گزارش راهنماتو، حتی گیمرایی که تازه وارد این بازی‌ها میشن یا حتی کسایی که سال‌هاست به صورت عادی بازی میکنن، با این قضیه مشکل دارن چون این بازی‌ها ازتون کلی از مهارت‌های مختلف رو همزمان می‌خوان، ولی خب راه‌هایی هم وجود داره که بتونین این کارارو بدون اینکه خسته بشین یا حوصلتون از این سبک بازی سر بره انجام بدین.
مثلا میتونین مثل من پنج سال از وقتتون رو صرف بازیهای رقابتی مثل کانتر استرایک، اوورواچ، و رینبو سیکس سیج کنین و بعدش با کلی تلاش و تمرین از رنک سیلور یک به مستر گاردین اِلیت برسین. چیزی که نیازمنده اینه که شما هر دفعه که بازی رو شروع میکنین به قصد این باشه که تلاش دارین بهتر بشین و برای برد تلاش کنین، ولی خب شایدم بخواین این 5سال رو به طور کل رد کنین و مستقیما به بهترین حالت خودتون برسین اونجاست که من میتونم بهتون این بازی رو پیشنهاد بدم، پس با راهنماتو همراه باشین تا باهم نگاهی به بازی‌ای بندازیم که میتونه ایم و هدف‌گیریتینو متحول کنه.
خیلی وقت پیش که در دوران جوانی خودم به سر میبردم یک بازی‌ای بودش که تونسته همون موقع و با اینکه اینترنت اونقدر همه‌گیر نشده بود همچنان اسم خودش رو سر زبون‌ها بندازه. این بازی اسمش Black بودش و میشد گفت که هر دفعه که وارد سی‌دی فروشی میشدین و ازشون پیشنهاد یه بازی شوتر رو میخواستین، قطعا و بی‌برو برگشت Black جزو آپشن‌هایی بودش به شما میدادن. حالا مگه اصلا این بازی چطوریه که هم تونسته معروف بشه و هم بازیتونو به طور کلی بهتر کنه؟!
این بازی که توسط همونایی که یه زمانی Need For Speed رو میساختن یعنی استودیو Criterion ساخته شده. این بازی حتی در آسون‌ترین حالتش، دشمناتون جوری خودشونو با آرمور و زره پوشوندن که انگار هر دونشون تبدیل به یه تانک دوپا شدن! گرچه همچنان میتونین به بدنشون شلیک کنین تا بمیرن، ولی مقدار زیادی از مهماتتون رو سر این قضیه هدر میدین. این بازی ازتون نمی‌خواد که وارد یک اتاق بشین و همه رو به سرعت بکشین. بلک همیشه تو رو به سمت هدف دقیق، یعنی سرشون، هدایت میکنه. این روش عالی برای بهبود هدف‌گیریتونه چون هدف کوچیکیه که برای زدنش نیاز به دقت زیادی دارین.
یکی از اشتباهاتی که اکثر پلیرا وقتی وارد بازیهای ای اف پی اس میشن، اینه که توی اولویت بندی‌هاشون مشکل پیدا میکنن و نمیتونن روند بازی رو کنترل کنن، نیازی نیست هر چیزی که می‌بینین رو بکشین. Black به طور منحصر به فردی با طراحی دشمنا و مراحلش، بهتون اینو آموزش میده که کی شلیک کنین، به آرامی جلو برین، و فقظ به نقاط ضعیف دشمناتون حمله کنین.
برای جلوگیری از گان‌فایت های طولانی که مهماتتون رو حیف میکنن، یا باید به سر دشمناتون شلیک کنین و یا صبر کنین. اگه به بدنشون شلیک کنین، احتمالا بقیه دشمنای اون قسمت از مپ رو هم از حضور خودتون باخبر میکنین. با دشمنانی که نقش گشت رو توی هر مرحله دارن، این مهمه که کی منتظر بمونین تا دشمنا رد بشن تا وقتی که میتونین تنهایی خفتشون کنین، چون احتمالا اگر بفهمن که شما اونجایین مثل مو و ملخ موج جدیدی از دشمناتون میان که باعث میشه که خیلی سریع همشون سرتون خراب بشن و سریعتر از اونی که فکرشون کنین بفرستنتون به چکپوینت قبلی!
درسته که گیمپلی بازی روی سرعت عمل و شلیک به جاست ولی خب همه اینها بدون صبر و حوصله غیر ممکنه. اگرچه در بازیهای FPS مثل کانتر استرایک، من خودم به مشکل بزرگی برخوردم. وقتی در رتبه پایینی مثل سیلور بازی میکردم، عادت داشتم SMG مثل P90 رو بخرم و مثل اسب توی مپ بدووم و هر کی جلوم میاد رو بکشم،تازه شاید باورتون نشه ولی با همین روش هم هرازگاهی ایس میگرفتم. ولی بیشتر اوقات، نهایتا میتونستم یکی رو بکشم و بعدش چهارتا هم‌تیمی دیگش تصویری رو در ذهنم تداعی میکردن که توصیفش واقعا شایسته نیستش! همینجاست که صبر و حوصله خودشون رو نشون میدن و ثابت میکنن که چقدر میتونن توی بازی موثر باشن، بعد تازه تمام مراحل Black بر اساس این ایده طراحی شدن.
طبیعتاً با گذر زمان، خیلی سریع دستتون میاد که خیلی سریع هدفتون رو به سمت سر دشمناتون بگیرین، ایم خودتون رو بهتر کنین، و به طور اتوماتیک هر کسی که جلوتون سبز میشه رو به گلوله نبندین. بخاطر همین هم ممکنه مهمات کمتری مصرف کنین و در نحوه شلیک و انتخاب اسلحه برای هر شرایط با دقت بیشتری فکر کنید - مثلاً انتخاب یک تفنگ شاتگان در یک منطقه وسیع و باز، ایده‌آل نیست.
بسیاری از بازیهای ای اف پی اس تک نفره به شور و حس قدرت حمله با اسلحه می‌پردازند، مثل Call of Duty، Doom و حتی Half-Life. بعد به خاطر همین هم چیزایی که شما توی بخش تک‌نفره این بازی میبینید و یاد میگیرید رو نمیتونین همونطوری توی بخش چندنفرشون تکرار کنین، بنابراین بلک در گیمپلی تاکتیکی‌تر خودش یک منحنی جالب مهارت درست کرده که به طور صحیح میتونین توی بازیهای آنلاین هم داشته باشیدشون.
به شخصه به عنوان کسی که بیشتر جذب بازیهای شوتر میشه میتونم با اعتماد به نفس کامل بگم که بعد از تجربه این بازی تونستم بین انتخابام در لحظه اولویت خاصی قائل بشم و همین قصیه تونسته خیلی جاها کمکم کنه پس برای همین هم این بازی رو به شما که دوست دارین هدف‌گیری و ایمتون توی بازی های شوتر بهتر بشه توصیه میکنم.
