راهنماتو- ارتش آلمان نازی را به عنوان یک ارتش نژادپرست می شناسند که به قومی بجز ژرمن اهمیتی نمی داد و تنها باور و مرامش تفوق قوم خود بر جهان بود.
به گزارش راهنماتو، اگرچه نژادپرستی آلمان های نازی امری انکار ناپذیر بود اما این نظام برای در حرکت نگه داشتن ماشین جنگی خود از هیچ ابزاری صرف نظر نمی کرد که از جمله این ابزارها استفاده از نیروهای نظامی با خاستگاه غیر ژرمن بود.
جالب ترین این نیروهای نظامی، «لژیون آزاد عربی» بود که جمعیت قابل توجهی از آنها عرب های مسلمان عراقی بود. این واحد توسط محمد امین الحسینی (مفتی اعظم بیت المقدس) و رشید علی تأسیس شد که پیشنهاد یک واحد نظامی از داوطلبان عرب را به آدولف هیتلر داده بودند و هیتلر نیز در سال ۱۹۴۱ آن را پذیرفت.
این واحد که در ابتدا در سوریه مستقر شد در اصل از عراقی های شبه نظامی تشکیل شده بود که با استعمار بریتانیا در عراق می جنگیدند. آنها پس از سرکوب در عراق به سوریه متواری شدند و در اینجا بود که لژیون آزاد عربی رسما راه اندازی شد. اندکسی بعد بریتانیا سوریه را نیز اشغال کرد و این واحد نظامی به سونیون در یونان منتقل شد و در آن‌جا نیروهای بیشتری به این واحد پیوستند که شامل عرب‌ها و نیروهای مسلمان ساکن اروپا بودند.
نازی‌ها به این صورت برای این لژیون برنامه‌ریزی کرده بودند که ابتدا این لژیون قفقاز را تصرف کند، سپس با راه‌اندازی یک شورش در عراق از این واحد برای تصرف عراق استفاده کند (برنامه‌ای که هیچوقت محقق نشد).
در ۲۵ آوریل ۱۹۴۱، الحسینی طراح اصلی حملهٔ نازی‌ها به بوسنی شد. تحت نظر او صرب‌های مسیحی ارتدوکس برای متمایز شدن، مجبور به استفاده از بازوبند آبی و صرب‌های یهودی مجبور به استفاده از بازوبند زرد شدند. در همین حال، وقتی الحسینی خود را «محافظ اسلام» خواند، حدود صدهزار نفر از بوسنیایی‌های مسلمان به دسته‌های نازی پیوستند. تحت فرمان او، دویست‌هزار مسیحی ارتدوکس صرب، ۲۲٬۰۰۰ نفر از یهودیان بوسنی و بیش از ۴۰٬۰۰۰ کولی به قتل رسیدند که بعدها عامل مهم نفرت بین بوسنیایی‌ها و صرب‌ها در جنگ بوسنی و هرزگووین و صربستان در دههٔ ۱۹۹۰ شناخته شد.
