فرادید نوشت؛ قصرالذراع سازهای عجیب و خاص است که به شکلی باشکوه در میان اقیانوسی از تپههای ماسهای در اعماق صحرا سربرافراشته است. این ساختار دایرهای که در بیابانهای جنوب الجزایر واقع شده است، تاریخ مبهم و ناشناختهای دارد که جلوۀ رازآمیز آن را بیشتر میکند.
مکان خاص این ویرانۀ مرموز باعث میشود که پیدا کردنش برای توریستهایی که میخواهند از آن بازدید کنند، تنها با حضور راهنماهای خبرۀ محلی امکانپذیر باشد.
پرسشهای زیادی دربارۀ این بنا وجود دارد که هنوز پاسخ روشنی برای آنها وجود ندارد. یکی از این سوالها این است که چه کسی این بنا را ساخته؟ مردم محلی هم اطلاع درستی دربارۀ قصرالذراع ندارند. تنها چیزی که آنها دربارۀ آن میدانند این است که این محل زمانی در اختیار یهودیان منطقۀ «تیمیمون» بوده است. اما حتی زمان دقیق این سکونت هم معلوم نیست. به علاوه معلوم نیست که استفادۀ این بنا چه بوده؛ قلعهای برای زندگی عادی؟ یک قرارگاه نظامی؟ یک زندان دوردست؟ و یا یک کاروانسرا؟ پاسخی برای این پرسشها وجود ندارد.
از بقایای خود ساختمان هم نمیتوان چندان اطلاعات خاصی دربارۀ سرمنشاء و کاربرد آن کسب کرد. دو دیوار دایرهای ساخته شده از سنگ و گِل با فاصلۀ حدودا دو متر و ارتفاع چند متر این مجموعه را احاطه کردهاند. این بنا تنها یک دروازه دارد که رو به شمال قرار گرفته است.
بین دو دیواری که بنا را احاطه کردهاند اتاقهای متعددی در سه طبقه وجود دارند که به طور عجیبی هیچ پلکانی برای دسترسی ندارند. به احتمال زیاد برای رسیدن به اتاقهای طبقات بالایی از نردبانهای قابل حمل استفاده میشده است. نکتۀ عجیب دیگر دربارۀ این اتاقها این است که هیچ پنجرهای رو به بیرون بنا نداشتهاند. وجود چنین ویژگیهایی میتواند نشاندهندۀ تلاش برای حفظ امنیت بوده باشد.
در هر حال بدون انجام کاوشهای نظاممند باستانشناسی (که ظاهرا تا به حال صورت نگرفته است) نمیتوان از ماهیت واقعی این بنا مطمئن شد. البته مردم محلی داستانی دربارۀ یک گروه آمریکایی میگویند که حدود ۴۰ سال قبل برای کاوش به اینجا آمدهاند اما در حال حاضر هیچ سند خاصی از انجام چنین کاوشی در قصر الذراع نمیتوان یافت.