راهنماتو- بازدید از بقایای کشتی آر.اِم.اِس تایتانیک که در 380مایلی ساحل سنت جان در نیوفانلند در اعماق آب آرمیده است، 8ساعت زمان و 25000دلار آب می‌خورد.
به گزارش راهنماتو، روز یکشنبه 5نفر سوار بر زیردریایی تایتان رهسپار این سفر شدند. کشتی آن‌ها 1ساعت و 45دقیقه بعد از کاوشی که قرار بود 8روز به طول انجامد، ناپدید شد.
علی‌رغم خطراتی که سفر به عمق 12500فوتی دریا دارد، مقاومت در برابر چنین فرصتی امکان‌ناپذیر به‌نظر می‌رسد. هرچه باشد تعداد کمی از آدم‌ها فرصت تماشای تایتانیک را از نزدیک و با چشمان خود پیدا می‌کنند.
بیش‌از یک قرن از غرق‌شدن تایتانیک می‌گذرد و با وجود این علاقه به این کشتی همچنان سیری‌ناپذیر است. اگرچه بسیاری اشتهای کنجکاوی‌شان را از طریق بازدید از موزه‌ها، نمایشگاه‌ها و مجموعه‌های دائمی در سراسر جهان سیر می‌کنند اما هر کسی که بتواند بهای بلیت بازدید از لاشه تایتانیک را بپردازد، می‌تواند با چشم‌های خودش آن را ببیند.
علی‌رغم نگرانی‌های اخلاقی و خطراتی که لاشه تایتانیک می‌تواند برای مسافران داشته باشد، غواصی برای بازدید از آن 20سال است که انجام می‌شود. اما تا امروز چه چیزهایی درباره تایتانیک می‌دانیم؟ در ادامه با راهنماتو همراه باشید تا چند حقیقت را درباره آن را با شما به اشتراک بگذاریم.
هجوم برای پیدا کردن لاشه تایتانیک
آرامگاه ابدی تایتانیک تا سال 1985 که کاوش‌هایی به هدایت رابرت بالارد از نشنال جئوگرافی و اقیانوس‌‌شناس فرانسوی، ژان-لویی میشل انجام شد، پیدا نشده بود.
مدت کوتاهی بعد از پیدا شدنِ این محل، بالارد در مقابل کنگره آمریکا شهادت داد و آن‌ها را تشویق کرد تا محل قرارگیری لاشه را به عنوان یادبود دریایی به رسمیت بشناسند. در جولای سال 1986، بالارد پلاکی را روی کشتی نصب کرد و درخواست کرد تا آرامش این مکان، به یاد 1500نفری که در آن جان باختند، برای همیشه حفظ شود.
اما این اتفاق نیفتاد. درعوض، مسابقه‌ای برای پیدا کردن اشیاء به جای مانده از کشتی راه افتاد. بخشی از این تلاش‌ها به منظور ثبت و محافظت از اشیاء انجام می‌گرفت اما درعین‌حال هجومی به سمت کشتی برای سود بردن از طریق فروش و نمایش اشیائ برجای مانده از آن نیز آغاز شده بود.
نخستین تلاش رسمی برای بازیابی کشتی توسط شرکت تایتانیک ونچرز (TVLP) و مؤسسه تحقیقاتی فرانسه برای بهره‌برداری از دریا در سال 1987 انجام شد که طی آن 1800 قلم شیء جمع‌آوری و محافظت شدند. در سال 1992، دادگاه فدرال طی حکمی اعلام کرد که شرکتِ TVLP نخستین و انحصاری‌ترین شرکتِ نجات‌بخشِ کشتی است. اما این شرکت در دهه‌های بعدی برای سهم بیش‌تری از آن تلاش و تقلا کرد.
این شرکت که امروز با عنوان آر.اِم.اِس تایتان شناخته می‌شود، تاکنون 8سفر اکتشافی در تایتانیک انجام داده و بیش از 5000شیء از جمله جواهرات و قطعه‌ای از پلکان تایتانیک را در حراجی به فروش رسانده است.
هرچند جنگ بر سر حق نجات و بازدید از تایتانیک در دادگاه به شدت بالا گرفته بود، اکتشاف در تایتانیک همچنان ادامه داشت و باعث شد که یک بازار کوچک اما پرسود برای گردشگری تایتانیک ایجاد شود.
ده‌ها سال گردشگری تایتانیک
محققان، نجات‌دهندگان و حتی فیلمسازانی مثل جیمز کامرون که در سال 1997 فیلم پرفروش تایتانیک را کارگردانی کرد، بارها از لاشه تایتانیک بازدید کرده‌اند. گردشگران نیز با شل کردنِ سر کیسه توانسته‌اند از آن بازدید کنند.
شرکت بریتانیاییِ دیپ‌اوشِن یکی از نخستین شرکت‌هایی بود که در سال 1998 برای بازدید از لاشه این کشتی نفری 32500دلار دریافت می‌کرد. رهبر اکتشافات این شرکت، راب مک‌کالوم، در سال 2012 اعلام کرد بعد از 197بار سفر به لاشه کشتی تایتانیک، این شرکت آخرین دور از سفرهایش را برنامه‌ریزی کرده است. آن آخرین کاوش‌های سال 2012، 12روزه بود و طی آن 20مسافر با بهای نفری 59000دلار برای بازدید به اعماق برده می‌شدند.
یک شرکت گردشگری دیگر به نام بلوفیش نیز از سال 2002 تورهای بازدید از لاشه تایتانیک را راه‌اندازی کرد و به مدت 4سال هر سری 8گردشگر را برای بازدید از تایتانیک به اعماق آب برد. این شرکت در سال 2012 دوباره بلیت‌فروشی برای بازدید از تایتانیک را آغاز کرد که برای آن هر نفر باید 59680دلار پرداخت می‌کرد.
یک شرکت مستقر در لندن به نام بلوماربل در سال 2019 از هر بازدیدکننده 105129دلار دریافت می‌کرد که ظاهراً ارزش آن به اندازه پولی بود که مسافران درجه یک تایتانیک در زمان غرق شدنِ کشتی پرداخت کرده بودند. شرکت بلوماربل با یک شرکت دیگر به نامِ اوشن‌گیت اکسپدیشن شریک شد و این دومی همان شرکتی است که زیردریایی‌اش از روز یکشنبه مفقود شده است.
اوشن‌گیت در سال‌های 2021 و 2022 اکتشافات موفقیت‌آمیزی انجام داده و برای سال 2023 برای 18سفر برنامه‌ریزی کرده بود.
حفاظت از تایتانیک
اما این تورهای بازدید چه اثری روی کشتی 111ساله داشته‌اند؟
تایتانیک بر اثر برخور کف آن با بستر دریا به شدت آسیب دید و ازآن‌زمان باکتری‌های آهن‌خوار مشغول مصرف بقایای آن هستند. کم‌تر از 1دهه بعد از پیدا شدن لاشه کشتی، آثار تخریب کاملاً روی بدنه کشتی مشهود بود. در سال 2019، نتایج غواصی‌ها نشان داد که بخش اعظمی از کشتی در حال سقوط است.
امروز اطراف این سایت مملو از زباله شامل قوطی‌های نوشیدنی، بطری آب، وزنه، زنجیر و تورهایی است که از عملیات نجات کشتی بر جای مانده‌اند. بازدیدکنندگان نیز مکان را با پلاک و یادبود آلوده کرده‌اند. حتی در سال 2001، یک زوج در محل قرارگیریِ لاشه کشتی تایتانیک در داخل زیردریایی با هم ازدواج کردند.
با‌اینکه زیردریایی‌ها به قصد برخورد با تایتانیک به آن نزدیک نمی‌شوند اما همچنان می‌توانند به آن صدمه بزنند. طی یکی از سفرهای اکتشافی، زیردریایی با تایتانیک تصادف کرد و اطلاعات مربوط به آسیب‌هایی که منجر به آن شده بود را حذف کرد.
تلاش برای محافظت از لاشه تایتانیک ادامه دارد. ازآنجایی که کشتی در آب‌های بین‌المللی غرق شده است، تحتِ کنوانسیون حفاظت از میراث فرهنگی زیرآب که در سال 2012 به آن اعطا شده است، مراقبت‌های اولیه یونسکو شامل حال آن می‌شود. ایالات‌متحده و انگلستان در سال 2020 توافقی را امضا کردند که بر اساس آن مختارند به افرادی که می‌خواهند وارد این محوطه شده و به دنبال اشیاء باقی‌مانده بگردند، گواهی اهدا یا گواهی آن‌ها را باطل کنند.
