فرادید نوشت؛ یک کاوش جدید در جنوب شهر باستانی پرپریکون (Perperikon) در کشور بلغارستان منجر به کشف یک «معبد پریان» (nymphaeum) شده است. پروفسور نیکولای اوکاروف، مسئول گروه کاوش، قدمت این معبد پریان را در حدود قرنهای دوم و سوم میلادی اعلام کرده است.
نیمفایومها یا معابد پریان آبخورهایی عمومی بودند که در یونان و روم باستان ساخته میشدند و معمولا به پریان و خصوصا پریان چشمهها تقدیم میشدند. این بناها معمولا در کنار غارهایی طبیعی ساخته میشدند که در کنار چشمهها و رودخانهها قرار داشتند و یونانیان و رومیان آنها را به عنوان ساختههای دست پریان در نظر میگرفتند.
شهر باستانی پرپریکون پیش از این نیز به داشتن بناهای سنگی بسیار بزرگ مشهور بوده است. تا امروز تصور بر این بود که تنها یک آبانبار در این سایت خاص در پرپرتیکون وجود دارد اما کاوشهای اخیر نشان میدهند که یک معبد با ستونها و دیوارهای تزئین شده نیز در آنجا برپا بوده است.
نیمفایومها معمولا در اطراف خودشان فرورفتگیها یا طاقچههایی داشتند که مجسمههای الههگان و پریان در آنها قرار میگرفتند. نیمفایومها هم معبد بودند، هم آبانبار و هم نوعی تالار مقدس که مراسماتی مانند مراسم عروسی در آنجا برگزار میشد.
پروفسور اوکاروف میگوید این سایتِ خاص، تاکنون فقط نوعی آبانبار در نظر گرفته میشد که با پنج متر عمق، چیزی حدود نیم میلیون لیتر آب را در خود ذخیره میکرد. اما آثار جدید کشف شده در اینجا محققان را به این نتیجه رسانده که یک معبد آب نیز در همین مکان وجود داشته است.
آبانبار این معبد از سه جهت در دل صخرهها کنده شده است و از یک طرف آن نیز دیواری ساخته بودند که مزیّن به نقوشی بسیار زیبا بوده است. در جریان کاوشها قطعاتی از گچبری، بخشهایی از پایۀ ستونها و همینطور قطعاتی از مجسمهها کشف شده است.
شهر پرپریکون از حدود 8 هزار سال قبل محل سکونت بوده است اما دوران اوج آن به اواخر عهد باستان یعنی کمتر از دو هزار سال قبل در دوران امپراطوری روم برمیگردد. در آن زمان این شهر به یک مرکز استان در ایالت تراکیۀ روم تبدیل شده بود.