راهنماتو- باغهای معلق بابل تنها باقیمانده از عجایب هفتگانه جهان باستان است که هنوز جای دقیق آن پیدا نشده است.
به گزارش راهنماتو، با اینکه مطالعات زیادی مدعی شدهاند پاسخ را میدانند، هنوز درباره مکان این شگفتی باستانی در میان مورخان و کارشناسان اتفاق نظر وجود ندارد.
بااینحال، تحقیقی که دانشگاه آکسفورد انجام داده مدعی است پاسخ نهایی به این پرسش را پیدا کرده است.
از افسانه تا واقعیت
یکی از رایجترین باورها در حلقه دانشمندان آن است که شهر باستانی و باغهای معلق بابل توسط بابلیها و تحت هدایت نبوکدنصر دوم، پادشاه بابل، که بین سالهای 605 تا 562 قبلازمیلاد حکومت میکرد، ساخته شده است.
گزارش شده او این باغها را برای جلب رضایت همسر دلتنگِ وطنش، آمیتیس از مدیا، ساخته بود که هوای باغهای خانه پدری به سرش زده بود.
افسانهها میگویند که ملکه آمیتیس از زمین خشک و تفتیدهای که احاطهاش کرده بود افسردگی گرفته بود و دلش هوای سرسبزی و زیبایی کوهستانی وطنش را کرده بود. همسرش راه حل را در ساختن کوهی دستساز و باغهای معلق گسترده روی آن تشخیص داد.
بسیاری از اندیشمندان توافق نظر دارند که باغهای معلق بابل درواقع اصلا «در هوا معلق» نبودند. احتمالا در ترجمه واژه یونانی kremastos یا واژه لاتین pensilis که برای توصیف باغ استفاده شدهاند، بدفهمی صورت گرفته است. بنابراین، این باغها احتمالا روی یک تراس یا بالکن، مثل تراسهایی که در زیگورات بینالنهرین وجود داشته است، قرار داشتند.
احتمالا منظره بسیار جالبی بوده اما متأسفانه باغهای معلق بابل در طی زمان دوام نیاوردند. گزارشهایی وجود دارد مبنی بر اینکه این باغها در قرن دوم قبلازمیلا به واسطه غفلت، جنگ یا زلزله نابود شدند.
نبوکدنصر
تخریب باغهای معلق بابل به تردید اندیشمندان درباره مکان دقیق این باغ دامن زده است. بسیاری تردید دارند که این باغها اصلا واقعیت داشته باشند. بسیاری از نویسندگان دوران کلاسیک این باغهای حیرتانگیز را توصیف کرده و اشاره کردهاند که آنها مشرف به قصر و روی تراسهای طاقدار ساخته شده بودند. اما در این توصیفات اطلاعات اندکی درباره مکان دقیق این باغ وجود دارد که باعث شده محققان مدرن با رازی تاریخی مواجه شوند.
دکتر استفانی دالی، از موسسه شرقشناسی دانشگاه آکسفورد، دو دهه را صرف کنار هم گذاشتن نشانههای استخراجیافته از کتابهای قدیمی و رمزگذاری از خطوط میخی کرد تا توانست مکان دقیق این باغ را حدس بزند.
او حتی کتابی با عنوان «راز باغهای معلق بابل» در سال 2013 نوشت. برطبق دالی، باغهای معلق توسط بابلی ساخته نشدند بلکه همسایگان آنها و آشوریها، که دشمنان آنها بودند، این باغها را در زمان سلطنت سناخریب، ساختند.
دالی یکی از معدود افراد در جهان است که میتواند خط میخی را بخواند. یکی از سرنخهای ابتدایی او برای رسیدن به این نظریه، منشوری با خط میخی بود که در موزه بریتانیا نگهداری میشود و زندگی سناخریب را توصیف کرده است. سناخریب امپراتوری وسیعی از جنوب ترکیه امروزی تا سرزمینهای اشغالی فلسطین داشت. یکی از چیزهایی که روی این منشور به آن اشاره شده، قصر و باغی است که «مایه شگفتی همه مردمان» بود.
یکی دیگر از سرنخهای او نقشبرجستهای از نینوا در شمال عراق بود که به موزه بریتانیا آورده شده بود و مجموعه قصر سناخریب و باغی را توصیف میکرد که ویژگیاش معلق بودن روی تراسها و گیاهانی بود که از روی طاقها آویزان شده بودند.
باغهای معلق بابل جدید؟
دالی استدلال کرد که باغهای معلق بابل، یکی از هفت شگفتی جهان باستان، در نزدیکی شهر نینوا قرار داشته و درست مثل یک آمفیتئاتر روی چند ردیف تراس ساخته شده بوده و در پایین آن نیز دریاچهای قرار داشته است.
چون نینوا از بابل بسیار فاصله دارد، شواهد که به این مکان به عنوان مکان اصلی باغهای معلق اشاره کرده باشند، قبلا نادیده گرفته شده بود. اما دکتر دالی کشف کرد که وقتی آشوریها بابل را تسخیر میکنند، نام پایتختشان به بابل جدید تغییر پیدا میکند که همین امر باعث گیجی محققان شده بوده است.
متاسفانه به دلیل درگیریهای مذهبی و قومی دالی نتوانست شخصا به نینوا برود و شواهد باغ را پیدا کند. اما تعدادی از فیلمسازان محلی را به نمایندگی از خود به آن مکان فرستاد. آنها در فیلمهای ارسالی تپهای بزرگ از خاک و مخروبه را پیدا کردند که دامنههای آن به منطقهای سرسبز ختم میشد. دالی تلاش کرد تا این مکان را کاوش کند اما باور دارد که درگیریهای منطقهای این کار را غیرممکن میکند.
او میگوید: «تحقیقات بیشتری باید در این مکان صورت گیرد اما احتمالا به عمر من قد نمیدهد.»
اما با قطعیت میگوید که باغهای معلق در نینوا قرار دارند.
باستانشناسان نیز تا همین امروز جستجو برای یافتن باغهای معلق را متوقف نکردهاند.