راهنماتو- سریال تلویزیونی Dexter همچنان بعد از پایان پخشش، طرفدارای خودش رو تونسته حفظ کنه. این سریال از مجموعه کتاب‌های جف لیندسی الهام گرفته شده بود و بازخورد فوق‌العاده‌ای هم از تماشاگرای خودش گرفت. داستان حول دکستر مورگان، که در روزها تحلیلگر پزشک قانونی و در شبها قاتل زنجیره‌ای بود میچرخه. چیزی که تونسته بود اون رو اینقدر محبوب کنه این بود اون فقط یه قاتل زنجیره‌ای نبود بلکه یه عدالتخواه بودش که از منابع پلیس استفاده میکرد تا بتونه دنبال جنایتکاران خشنی بره که از دام عدالت فرار کرده بودن.
به گزارش راهنماتو، در سال 2010 بودش که Icarus Studios و Marc Ecko Entertainment بازی Dexter: The Game رو برای دستگاه‌های iOS منتشر کردند، که البته بعدشم هم برای کامپیوتر منتشر شد. این بازی به طور مستقیم از مواردی که توی فصل اول سریال بود الهام گرفته بود، طوری که تماشاگرای آشنا با سریال میتونستن به راحتی با شخصیت‌ها و پرونده‌های معروف ارتباط برقرار کنن و به دکستر در حفظ تعادل بین دو جنبه زندگی پیچیدش کمکش کنن.
ممکنه که این بازی چیز خاصی به نظر نیاد، ولی باید یادمون باشه که شاخ‌ترین بازی‌های موبایل در سال 2010 به طور عمده بازی‌هایی مثل Angry Birds بودن. در واقعیت، به اندازه آن زمان، بازی Dexter یک بازی خیلی تاثیرگذار بود. با ایفای نقش مایکل سی. هال و چند بازیگر دیگه توی بازی، بازیکنا خودشون رو در جریان اولین قتل دکستر قرار میدادن که در اون دنبال این بود که یه رهبر گروه سرود بچه‌ها داشت بچه‌هارو به قتل میرسوند پیدا کنه. قتل‌ها از طریق یه سری مینی‌گیم الگودار انجام میشدن و یافتن شواهدی که به قاتلان دکستر اشاره داشت هم یه مکانیک اساسی توی بازی بود. اما همچنین مربوط به حفظ نقاب زندگی دوگانه دکستر هم بود.
حفظ ظاهر همیشه کار آسونی برای دکستر نبودش، و بازیکنا فرصت‌هایی برای تعامل نه تنها با هدف‌های قتل خود، بلکه با افرادی از زندگی شخصی و حرفه‌ای اون داشتن. این داستان به بازیکنان این امکان رو میداد که برخوردی رو نه تنها با هدف‌های قتلش، بلکه با اشخاصی از زندگی شخصی و حرفه‌ای اون رو هم داشته باشن. نحوه واکنش دکستر به قتل‌های خودش نقشی بزرگ در شکل‌دهی به شخصیت او هم داشت، و نحوه‌ی ارتباط او با افراد اطراف برای حفظ این ظاهر خیلی مهم بود. به عنوان مثال، اگر اون خیلی دیگه از کشت و کشتار لذت میبرد و رفتار خیلی شرورانه‌ای داشت، براش سخت‌تر میشد که بخواد شخصیت تحلیلگر خون خودش رو کنترل کنه، چرا که بخش مسافر تاریکی (Dark Passenger) اون قدرت بیشتری میگرفت. همه کسایی که سریال رو دیدن میدونن که قانون هری برای جلوگیری از این بود که دکستر گیر نیوفته و بخشی از این قانون توجه زیاد به مفهوم مسافر تاریکی و استفاده ازش برای اینکه بتونه ظاهر بیگناه خودش رو حفظ کنه. همچنین به عنوان یک جزء از این تعادل، خود بازی سخت تلاش میکرد که توی زندگی روزمره دکستر یه تعادلی رو حفظ کنه، اونم با ارائه مدت زیادی از بازی برای رسیدگی به پرونده‌های خودش، تعامل با NPCها، جمع‌آوری شواهد و گذراندن وقت در آپارتمانش.
Dexter: The Game اونقدر خوب ظاهر شد که حتی قرار شد یه نسخه دوم هم ازش ساخته بشه. تازه اعلام شدش که قراره بازی روی Xbox 360 و PlayStation 3 منتشر بشه، ولی خب این اخبار هیچ‌وقت تبدیل به واقعیت نشدن و این نسخه دوم هیچ وقت منتشر نشد. یازده سال از انتشار بازی اول گذشته و تقریباً هشت سال از آخرین بازی که این بازی رو تلویزیون پخش شد میگذره. ولی همچنان خبری خوب در مورد ادامه‌ای برای این بازی به گوش نرسیده. تازه این عنوان در استور iOS به طور کامل حذف شده و نسخه کامپیوتر اونم فقط به صورت فیزیکی منتشر شده بود و جایی نیستش که بتونین به طور آنلاین بخرینش.
با توجه به بازخوردهای مثبتی که این بازی تونست به دست بیاره شاید وقت این باشه که بالاخره یه بار دیگه این قاتل حرفه‌ای و عدالتخواه از مخفیگاه خودش بیرون بیاد و بتونیم اون روی این بار نه تنها فقط روی پلتفرم‌های گوشی بلکه کنسول‌های مدرن هم ببینیم.
