منفورترین شرکت‌های بازی‌سازی که امکان نداره ازشون متنفر نباشین

راهنماتو- حتما متوجه شدین که دنیای بازی‌ها چطوری تغییر کرده! حالا ما گیمرها نه فقط بازی‌ها رو می‌بینیم، بلکه دانشمون هم در موردشون بیشتر شده که باعث شده همه‌ی جنبه‌های مربوط به یه بازی رو در نظر بگیریم. نویسنده‌ها، طراح‌ها، برنامه‌نویس‌ها، حتی مدیراشون! همه‌شو نقش مهم به چشم بیای خودشون رو دارن. حالا همین قضیه شرکت‌ها رو مجاب کرده در مورد ارزش‌هایی که باید حفظ کنن مسئولیت‌پذیر باشن و خیلی راحت نتونن از زیر بار شونه خالی کنن.

به گزارش راهنماتو، چون با وضعیت فعلی الان بیشتر شرکت‌ها اهمیت زیادی به سودشون میدن به جای اینکه بخوان به فکر مشتریاشون باشن. بعضی‌هاهم محیط‌های سمی می‌سازن که به انجمن گیمرها آسیب میزنه. برای مثال، یه نگاه به CD Project Red و مشکلاتش برای Cyberpunk 2077 بندازین. خودتون متوجه میشین که همیشه پرفروش‌ترین بازی بهترین نیستش! با راهنماتو همراه باشین تا نگاهی به دلایل اینکه چرا بعضی شرکت‌های بازیسازی تبدیل به منفورترین‌ها توی این صنعت شدن بندازیم.

با حضور نه‌چندان افتخاری مایکروسافت:

یکی از دلایلی که برند Xbox رو تونسته از خشکی و بی‌روحی برندهای دیگه نجات بده رئیسش یعنی فیل اسپنسر هست، کسی که خودش هم یه گیمر دوآتیشه‌ئه و دقیقا زبون گیمرهارو متوجه میشه. یادتونه اولین باری که بیل گیتس و راک Xbox رو معرفی کردن؟ وقتی مایکروسافت وارد صنعت بازی شد، حس می‌کردیم این قضیه بیشتر قراره یه چیز موقتی باشه و بعدش جمع کنه بره. ولی بر خلاف انتظار اونا تونستن با Xbox Nintendo GameCube رو شکست بدن، حتی وقتی سونی و PlayStation 2 باز پوز این دوتارو باهم به خاک مالید؛ اونا با Xbox 360 سعی کردن که یه گام بزرگ جلوتر از سونی برن. مایکروسافت سهم بازارشو افزایش داد و با PlayStation 3 به طور مستقیم کله شد.

همه چیز داشت به خوبی پیش میرفت تا وقتی که رئیس وقت بخش Xbox یعنی دان متریک شروع کرد به گرفتن احمقانه‌ترین تصمیم‌های ممکن! DRM، همیشه آنلاین بودن، اشتراک بازی و تصمیمای زیاد دیگه. بعد از اعلام اخراج این فرد بی‌کفایت، فیل اسپنسر سخت تلاش کرد که Xbox رو دوباره به مسیر درست برگردونه، ولی هنوزم اوضاع بد نیستمیشه تا اینجا هم تونسته موفق باشه.

5 - Warner Bros. Games

وارنر لایسنس‌های معروفی مثل بتمن، سوپرمن، هری پاتر، و مورتال کامبت داره. وقتی این اسامی رو می‌شنویم، خیلی همه‌مون مشتاق میشیم که بازیهای خوبی رو بازی کنیم. اما وارنر همیشه تلاش می‌کنه تا بتونه به یه نحوری فاتحه زحماتی که استودیوهاش میکشن رو به باد بده. اونم از وقتی که میکروترانزکشن‌ها تبدیل به یه پای ثابت بازیها شدن. بعد به جای اینکه منبع الهامی برای بهتر شدن مکانیک و گیمپلی بازیهای دیگه بشه، این نوابغ تصمیم گرفتن که تموم نوآوری‌هایی که توی بازیهاشون میارن رو تجاری سازی و ثبت کنن تا کسی نتونه ازشون استفاده کنه و یا اگرهم خواستن یه شیتیلی هم به اینا بدن تا بهشون اجازه استفاده از ایدشونو بدن!

پارسال این شرکت Howards Legacy و Mortal Kombat 1 رو منتشر کرد که از حق نگذریم خیلی هم خوب تونستن عمل کنن ولی باز امسال Suicide Squad رو منتشر کردن که یه فاجعه تموم‌عیار بودش. به احتمال زیاد خودشون هم نمیدونن با بقیه چندچندن!

4 - Electronic Arts

مطمئناً می‌دونستیم که EA تو این لیست هم خواهد بود و این هم اتفاق افتاد! چرا؟ چون در سال‌های اخیر، EA به دلیل عشق و علاقه فراوونی که نسبت به لوت‌باکس‌ها پیدا کرده چنان زیر بار انتقاد رفته که اصلا نپرسین چطور. بعد بیشتر بازی‌هاشون شامل نوعی لوت‌باکس‌ها هستن. یه مثال خوبش هم Ultimate Team EA Sports FCئه. حتی دولت‌ها هم به دلیل اتهامات "قمار" دنبالشون بودن. این برای ما، گیمرها، موضوعی آزاردهنده است. گاهی EA با استراتژی‌های حتی تهاجمی‌تری هم آزمایش می‌کنه که اگر جلوشونو نگیریم خیلی خطرناک میشن. به عنوان مثال، یادتونه چطور Titanfall 2 منتشر شد؟ EA همزمان با Battlefield و Call of Duty اون رو منتشر کرد. این کار مثل خفه‌کردن بازی بود اونم جوری که فقط داشت تماشا میکرد که چطور جون از چشمای این بازی داشت بیرون میزد. البته که این بازی شد دلیلی که ما امروز Apex Legends رو داریم.

ولی یادمون نره که EA عادت به نابود کردن شرکت‌ها و فرانچایزها هم داره. بیاین یه نگاه جزیی به شاهکارهای EA بندازیم:

• Visceral Games - Dead Space
• Pandemic Studios - Star Wars Battlefront
• EA Sports BIG - FIFA Street
• EA Black Box - Need for Speed
• DreamWorks Interactive - Medal of Honor

3 - Ubisoft

توی یه زمان نه‌چندان دور، یوبیسافت جز فرنچایزهای مهم خودش Prince of Persia، Child of Light، Rayman، و حتی Splinter Cell رو داشت که همگی طرفدارای فوق‌العاده خودشون رو داشتن. اونا واقعاً یه خاطره خوب بودن. اما چطور شده که همه چیز اینقدر تغییر کرده؟ جواب ساده‌ای داریم: Assassin's Creed. از وقتی که اون تو 2007 منتشر شد، این سری اصطلاحا safeترین عرضه رو داشته. این همون سری بی‌پایانه‌ای هست که حس میکنیم هرگز تموم نمیشه و وقتی به توسعه‌ی لایسنس‌های دیگه می‌رسیم، حس می‌کنیم مثل یه بار بارنده برای توسعه سایر لایسنس‌هاست. فراموش نکنیم که بعضی از این بازی‌ها از آسیب‌های فنی بزرگی رنج می‌برن که تجربه‌ی بازی رو تباه می‌کنه و بازی‌پذیری‌ش رو کم می‌کنه.

یوبیسافت رو میشه به معنای واقعی کلمه تفسیری از عبارت "از عرش به فرش رسیدن" دونست! اونم جوری که همیشه سعی میکنه بازیهای فاجعه جدیدش رو به عنوان بهترین عرضه‌های خودش جلوه بده، چیزی که هممون میدونیم یه دروغ محضه. The Division و Watch Dogs همیشه یادآوری‌هایی از یه ناامیدی بزرگ هستن.

2 - Activision-Blizzard

میشه گفت حکایت Assassin's Creed روی برای Call of Duty هم داریم چرا که به مرغ تخم‌طلای Activision-Blizzard شده. فرنچایز که میشه گفت بعد از ریبوت MW در سال 2019 هیچ تغییر جالبی رو شامل نشده و دقیقا همون بازی‌ای هستش که پارسال و سال قبل ازشون دیدیم. تازه حتی وقتی یکی از بازیهاشون اونطور که باید نمیفروشه از این قضیه به عنوان یه روش مارکتینگ برای بازی سال بعد استفاده میکنن و میگن که امسال دیگه Call of Duty حسابی و دست پر برگشته!!!

تصورشو بکنین: شما یه اشتراک پرداخت می‌کنین تا به یه بازی دسترسی داشته باشین. با این حال، شما باید برای جدیدترین افزونه‌هاش هم پول پرداخت کنین چرا که اون بخش جزیی از اشتراکتون نیست. حدس زدین کدوم بازیه؟ World of Warcraft و مدل عجیب اشتراکش. اما در مورد هزینه بیش از 100 هزار دلار برای تجهیز کردن شخصیت خودتون چی؟ این چیزیه که شما در Diablo Immortal باید انجام بدین.

حالا تقصیر کار این وسط کیه؟ یه موجود شیطانی که مطمئن باشین از جهنم روی این کره خاکی پا گذاشته اونم فقط به این هدف که بدترین‌هارو برای این صنعت بیاره. این اهریمن اسمش بابی کاتیک هستش کسی که زیر دست اون اکتیویژن به یکی از بدترین محل‌های کار تبدیل شد. حداقل یکی از جنبه‌های خوب خریده شدنشون توسط مایکروسافت اینه که تونستن اونو با اردنگی از این شرکت با کلی پول زیر بغلش بیرون بندازن.

1 - Konami

کونامی تعدادی از محبوب‌ترین فرانچایزهای تاریخ بازی رو در اختیار داره. Castlevania، Silent Hill و Metal Gear بازی‌هایی هستن که همیشه در قلب‌های ما جاوردان میمونن. چیزی که بیشتر به جای موهبت تبدیل به سوهان روح و روان ما شده.

اونا به جای اینکه بیشتر به کار گیم بزنن وارد بازار قمار و ماشین‌های قمار شدن. چیزی که خیلی‌هارو به امید زنده نگه داشته که یه زمانی بالاخره یا سونی و یا مایکروسافت این شرکت رو بخرن و یه تغییر اساسی توش انجام بدن که دوباره به روزهای اوج خودش برگرده.

یادتونه اصلا چجوری کوجیما رو از کونامی بیرون انداختن؟ کسی که از سال 1986 بازیهای پرفروشی رو براشون میساخت که فروششون تضمین شده بود. تازه یه برهه زمانی کوتاه هم کوجیما یکی از بالارتبه‌های این شرکت به عنوان Vice President بود! هنوز هم خیلی حسرت بازی Silent Hills اونم بعد از 10 سال به دلشون نشسته. بازی‌ای که اگر بخاطر سیاست‌های اشتباه کونامی نمیبود میتونست یکی از بهترین های دنیای وحشت باشه.