راهنماتو- بالاخره یکی از موردانتظارترین بازیهای سال که هیچکس انتظار خوب بودنش رو داشت منتشر شد. شاید خیلی کنجکاو باشین که بدونین خب داستان این بازی "مورد انتظار" چیه و اینکه چطوری تونسته تبدیل به یکی از مهمترین بازیهای امسال بشه. خب اسم این بازی Hell Divers 2 هستش، بازیای که شما و دوستاتون رو توی خط مقدم جنگ با رباتها و حشرات غولپیکر میزاره. بازیای که خیلیها میگن انگار فیلم Starship Troopers رو تبدیل به یه بازی جذاب و هیجانانگیز کردن. حالا میخوایم بدونیم چرا تیکهتیکه شدن توسط رباتها و مورچههای غولآسا تونستن اینقدر جذاب و خفن توی این بازی بشن.
به گزارش راهنماتو، با گذشت زمان و بیشتر شدن بازیهای رقابتی خیلی از ماها بیشتر به جای اینکه دنبال یه بازی تیمی رقابتی باشیم که بتونیم با دوستامون بازی کنیم بیشتر دنبال این افتادیم که یه بازی فان و هیجانانگیز رو نه در مقابل پلیرهای دیگه بلکه همراه باهاشون بازی کنیم. حالا سونی اینجا وارد داستان شده و اومده ناشر بازیای شده که تونسته دقیقا اون حس رو همراه خیلی چیزهای دیگه مثل نبردهای بزرگ و هیجانانگیز رو وارد ترکیبی کرده که این میکس همه اینا تونسته یکی از خفنترین، باحالترین و حماسیترین تجربههای بازی رو بهمون بده.
خب، این چیزیه که Helldivers 2 خیلی جذاب میکنه! فکرش رو بکنین که توی یه سیاره بیگانه همراه با دوستاتون مشغول جنگ با فضاییها هستین و همون موقع که دارین تو اوج ناامیدی که الان دیگه دخلتون اومده آخرین تلاشتون رو برای مبارزه میکنین یهویی یکی از یاراتون خودش رو در راه نجات شما فدا میکنه، قضیهای که همونجا نهتنها اون لبخند افتخارآمیزی رو براتون داره بلکه اون پلیرهای ناشناسی که توی بازی باهاشون مواجه میشنی رو به عنوان برادرهای جنگیتون میبینین. همین قضیه میتونه تموم تجربه بازی و اون روحیه بازیتون رو تا سقف بالا بکشه و تشویقتون کنه که به این نبرد تا آخرین نفستون ادامه بدین.
از اونجایی که این بازی تونسته در حین جذاب و باحال بودنش خیلی هم سخت باشه باید انتظار این رو هم داشته باشین که قراره خیلی توی بازی بمیرین. اتفاقی که میشه گفت به لطف بازیهای فوقالعادهای که From Software مثل Elden Ring و Dark Souls ساخته، اکثر گیمرها باهاش آشنایی دارن. توی این بازی ولی هدف فقط این نیست که بخواین اونقدر بمیرین تا بتونین یه قسمت از بازی رو رد کنین. مردن صرفا بهشما این حس رو میده که انگار دارین برای یه هدف والاتر میجنگین. چیزی که دیگه اون جنبه "من" رو ازتون میگیره و یه دید بالاتری از کل ماجرا رو بهتون میده.
یکی از خوبیهایی که بازیها دارن اینه که مردن رو تبدیل به کانسپتی کردن که انگار صرفا بازی بهتون میگه که "اوکی دفعه بعد بیشتر تلاش کن". ولی اینجا بیشتر به این صورته که قرار نیست همه تا آخر این جنگ زنده بمونن و داستانشون رو برای بقیه تعریف کنن. خیلی از داستانهای این جنگ توی دل خطهای مقدم همراه با اجساد دیگه دفن میشن. اتفاقی که نهتنها تونسته این بازی رو جذابتر و باحالتر کنه بلکه اون حس واقعیت خاص خودش رو بهش اضافه کنه.
حالا به نظرتون اینکه میدونین قراره دوباره زنده بشین چه آزادیای رو بهتون میده؟ اینکه میتونین هر جور که بخواین بمیرین. اینکه با نهایت افتخار به دل دشمن بزنین، توی هوا شیرجه بزنین تا گلوله توپی که قرار بود به دوستتون بخوره رو با صورتتون نگه دارین و کلی اتفاق دیگه. این میتونه هر نبرد رو برای شما یه تجربه حماسی کنه که میتونین هر دفعه که با دوستاتون بیرون رفتین در موردش صحبت کنین و کلی خاطره خوب باهاش بسازین.
درسته که فقط جنگ جزو اهداف اصلی این بازی نیست چرا که بعضی جاهاهم شما باید جون بیگناههایی که این وسط گیر کردن رو نجات بدین، اما خودتون هم در حال فرار از خطرات هستین و در حین انجام وظیفهتون، حالا وسط این هاگیر واگیر هر اتفاقی میتونه بیفته یاراتون میتونن اشتباهی شمارو بکشن و یا حتی برعکسش اونم به این خاطر که این بازی میخواد واژه غوغا و آشوب رو به معنای واقعی کلمه توی یه فضای جنگی به تصویر بکشه. به طور کلی، بازی در Helldivers 2 بیشتر مثل اینه که شما فقط میخواین خودتون رو از اون درگیری و فاجعهای که توش گیر کردین دربیارین تا اینکه بخواد به شما این حس رو بده که آره شما یه قهرمان جنگی توی یه نبرد فضایی هستین و چیزی نیست که جلوتون رو بگیره.
ولی چیزی که اینجا مهمه اینه: زندگی در بازی به اندازهای بیارزشه که تقریبا میتونید بارها و بارها به میدان جنگ برگردید. اما به جای اینکه در نقش همون شخصیت دوباره بازی کنین بازی به شما کنترل یه سرباز جدید رو میده، یه جور که انگار فقط یه سرباز دیگه برای مرگ ظاهر میشه. این کپسولهای نظامی جدید هم میتونن روی هر چیزی سقوط کنن، پس، میدونید، امکان زیادی برای کشتن یا کشته شدن به طور عمدی یا تصادفی وجود داره. همچنین میتونید با به دنبال خودتون کشیدن دشمناتون توی بازی این شانس رو بهشون بدین که تیمتون بتونه یه نفس راحت صرفا برای چند لحظه کوتاه بکشه و بعدش تموم تمرکز آتیششون روی شما و دشمناتون بزارن.
شاید دقیقا همین باشه: با ادغام مفهوم مرگ در روند بازی، Helldivers 2 فضایی رو برای ایفای نقش خود پلیر اضافه میکنه. بازی شما رو به این فکر تشویق میکنه که همان روحیت سربازی که در حال بازی کردن دارین رو داشته باشید. اینکه بتونین وقتی کسی اشتباه مهلکی کرد خیلی سریع داد بزنین که همگی آگاه بشن و فرار کنن اونم در حینی که خودتون دنبال یه راهی توی سرتون هستین که بتونین جون هم رزمهاتون رو نجات بدین. همه اینها باعث میشه که ماموریتهای این بازی به یه نبرد بزرگ و زیبا تبدیل بشه. حتی زمانی که پیروز میشید، احتمالا کسی به خونه برنمیگرده. تنها پشیمونی من اینه که نمیتونم بیشتر از چیزی که دارم رو برای Super Earth فدا کنم.