گفتنی نوشت؛ عمو مهربان و خاله رویا مجریان توانمند عرصه کودک و نوجوان هستند. سید مجتبی ظریفیان (عمو مهربان) و آزیتا رضایی (خاله رویا) زن و شوهر مجری، عاشق ادبیات، شعر و ترانه هستند و فضای شادی در برنامه های خود دارند.
بیوگرافی عمو مهربان (سید مجتبی ظریفیان)
سید مجتبی ظریفیان متولد اسفند ۱۳۵۹ در تهران، مجری است. فارغ التحصیل رشته دامپزشکی از دانشگاه آزاد واحد کرج می باشد، در کنار اجرا دستیار کارگردان، نویسنده نیز است و اصولا شخصیت کمدی و شوخی دارد.
از فوتبال تا شترمرغ
در زمان دانشگاه عضو تیم دسته اولی یک تیم فوتبال و آقای گل دانشگاه هم بود در کنار آن یک مزرعه شترمرغ هم داشت و کار می کرد تا اینکه با تئاتر آشنا شد.
ورود به تئاتر
در سال ۸۱ در ۲۲ سالگی به دنبال دعوت دوستانش برای یک نمایش نامه ۹ ماه تمرین کرد و در نهایت با این کار اولین تجربه خود را بدست آورد. سپس به دعوت آزیتا رضایی (همسر آینده اش) که کارگردان تئاتر بود برای بازی در یک کار کودک بصورت جدی وارد این کار شد.
بیوگرافی خاله رویا (آزیتا رضایی)
آزیتا رضایی متولد اردیبهشت ماه در تهران، مجری و کارگردان است. فارغ التحصیل لیسانس ادبیات فارسی می باشد، فعالیت خود با نویسندگی شروع کرد سپس کارگردان شد و حالا در مقام بازیگر و برنامه ساز بسیار فعال است.
از علاقه تا ورود
پدرم مسئول نور تالار وحدت بود و اکثر زمان ها به آنجا می رفت من هم که فقط ۹ سالم بود با خود می برد، به همین دلیل از همان ایام عاشق تئاتر شدم.
بعد ها متن های زیادی نوشتم و کم کم وارد عرصه بازیگری و سپس کارگردانی شدم، بازی در سریال مهر خوبان در سال ۷۴، فیلم راز مینا در سال ۷۵ و فیلم محبوبه سال ۷۷ از جمله کارهای بازیگری ام است.
ازدواج
در سال ۸۱ آزیتا رضایی در مقام کارگردان از سید مجتبی ظریفیان برای بازی در تئاترش دعوت کرد که این آشنایی از آنجا شکل گرفت و سال ۸۷ نامزد شدند. این زوج در نهایت سال ۸۸ باهم ازدواج کردند.
ماجرای نام ها
در سال ۸۴ نام خاله رویا در برنامه رنگین کمان شکل گرفت و در سال ۸۹ هم مجتبی ظریفیان در برنامه رستوران کودکان وارد همکاری با همسرش شد و نام عمو مهربان را برای خود انتخاب کرد.
مصاحبه جذاب با عمو مهربان و خاله رویا
ابتدا بگویید چطور با یکدیگر آشنا شدید؟
خاله رویا:سال 81 قرار بود تئاتر شهر خوب بچه ها را نویسندگی و کارگردانی کنم و از مجتبی دعوت کردم در آن کار بازی کند. او هم قبول کرد. بعد کم کم دستیار کارگردان و شاعر کار شد و چند تئاتر با هم کار کردیم. سال 87 نامزد شدیم و سال 88 هم ازدواج کردیم.
معیارتان برای ازدواج چه چیزهایی بود؟
آزیتا:درستکاری و راستگویی برایم مهم بود نه این که یک شخص بخواهد از خود تصویری دروغین بسازد.
مجتبی:این که بتوانم به او اعتماد کنم و به اصطلاح خیالم از همه نظر راحت باشد.
چه ویژگی خاصی در همسرتان دیدید که با او ازدواج کردید؟
آزیتا:یکرنگی
عمو مهربان:آزیتا صورت معصومی داشت و شخصیتی محکم. در ضمن او خیلی اجتماعی و کاربلد بود.
در کارها چقدر با هم مشورت می کنید؟
آزیتا:زیاد مشورت می کنم، اما تصمیم نهایی را خودم می گیرم.
مجتبی:چون همکار هستیم، باید مشورت کنیم. ما مکمل هم هستیم ولی حق رای خود را داریم.
دست پخت تان چطور است؟
آزیتا:به نظرم بد نیست. (با خنده)
غذای مورد علاقه شما چیست؟
خاله رویا:غذاهای گیاهی و البته هر غذایی که با بادمجان درست شده باشد.
مجتبی:گراتنی که آزیتا درست کند، خورش بادمجان مامانم و لازانیای خاله مریم را دوست دارم.
چقدر با هم روراست هستید؟
آزیتا:صد درصد. تا به حال سعی کرده ایم حتی یک بار هم به یکدیگر دروغ نگوییم.
مجتبی:بالای نود درصد. ما همه چی مان رو است. چیز قایمکی نداریم.
چقدر به گذشت و فداکاری در زندگی اعتقاد دارید؟
آزیتا:بدون گذشت که اصلا زندگی امکان پذیر نیست. خوب است در قبال اشتباهات همسرمان از جمله طلایی «اشکالی نداره» استفاده کنیم.
عمو مهربان:به نظر من گذشت کلید خوشبختی است. آدم هر قدر گذشت کند، همان اندازه گذشت می بیند، بسیاری مسائل را که ما بزرگ می کنیم، با گذشت حل شدنی است.
اولین هدیه ای که از همسرتان گرفتید، چه بود؟
آزیتا:یک سرویس ظرف صنایع دستی با نقاشی روی شیشه.
مجتبی:کتاب شازده کوچولو
اهل قهر کردن هستید؟
آزیتا:نه. توانش را ندارم چون کار سختی است، اما گاهی سرسنگین می شوم.
مجتبی:نه به خدا. نمی توانم با آزیتا قهر کنم.
ارزشمندترین چیزی که در زندگی دارید، چیست؟
آزیتا:همدیگر رو.
عمو مهربان:خانواده ام، خواهرانم و خواهر خانمم.
چه آرزویی برای همسرتان دارید؟
آزیتا:شاد بودن.
مجتبی:بتوانیم در کنار هم برای بچه ها برنامه های خوبی بسازیم که لایق چشم های معصوم شان باشد.
بهترین تفریح شما چیست؟
آزیتا:منچ بازی کردن.
مجتبی:با پسرخاله هایم پلی استیشن و فوتبال بازی کنم.
با مشکلات زندگی چطور کنار می آیید؟
آزیتا:کار سختی است، اما با فکر و درایت مشکلات را پشت سر می گذاریم.
مجتبی:الان مشکلات اقتصادی بیشتر شده و این مختص یک قشر خاص نیست مال همه مان است، شاید بهتر باشد صبوری کنیم و کمتر سختگیری کنیم تا راحت تر بگذرد.
رابطه تان با کارهای خانه چطور است؟
خاله رویا:اصلا خوب نیست. کار خانه را دوست ندارم، اما انجام می دهم. دلم می خواهد کسی باشد که کمکم کند. به نظر من خانه داری یک شغل است، اما شغل من نیست. در ضمن از اتوکردن لباس خیلی بدم می آید.
مجتبی:فاجعه است. البته گاهی خانه را جارو می کنم.
کدام یک از شما بیشتر اهل پول خرج کردن است؟
آزیتا:در امور مربوط به خانه من بیشتر خرج می کنم چون درایت اقتصادی بیشتری دارم. مجتبی بیشتر ولخرجی می کند از بس که مهربان است عاشق این است که ببیند کی چی دوست دارد و برود برایش بخرد خیلی هم هله و هوله می خرد.
مجتبی:فکر می کنم پنجاه ـ پنجاه خرج می کنیم. البته خانم ها بهتر مدیریت اقتصادی بلدند. من زیاد حساب جیبم را ندارم.
اوقات فراغت را چه می کنید؟
آزیتا:اوقات فراغتی به آن صورت نداریم. اگر وقتی باشد با خانواده هایمان می گذرانیم، تئاتر می رویم. من عاشق خواهرزاده ام هستم و بیشتر با او بازی می کنم.
عمو مهربان:من عضو تیم فوتبال هنرمندان هستم. با بچه ها به نفع خیریه بازی برگزار می کنیم.
اهل مطالعه هستید؟
آزیتا:مطالعه را خیلی دوست دارم. بیشتر در زمینه شعر و ادبیات و روان شناسی کودک مطالعه دارم.
مجتبی:مطالعه تخصصی کم دارم، اما به شعر طنز و کتاب کودک علاقه مندم.
