ایسنا نوشت؛ آنچه می‌توانست بزرگترین طوفان خورشیدی دهه اخیر باشد، بیشتر یک تهدید بود تا واقعه‌ای فاجعه‌بار.
خورشید در تاریخ ۲۳ مارس به وقت جهانی فوران کرد و یک شراره خورشیدی قدرتمند در کلاس X و رگبار پلاسمای فوق‌العاده داغ در چیزی که به عنوان پرتاب جرم تاجی(CME) نامیده می‌شود، به سمت زمین پرتاب کرد.
این هجمه پرانرژی روز یکشنبه ۲۴ مارس به سیاره ما برخورد کرد و یک طوفان ژئومغناطیسی شدید در کلاس G۴ را به وجود آورد که قوی‌ترین طوفان خورشیدی از سال ۲۰۱۷ تاکنون را رقم زد.
طوفان‌های ژئومغناطیسی که به عنوان طوفان‌های خورشیدی نیز شناخته می‌شوند، اختلالاتی در میدان مغناطیسی زمین هستند که در اثر دفع زیاد پلاسما و میدان‌های مغناطیسی از جو خورشید به شکل CME ایجاد می‌شوند.
سازمان ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده(NOAA) طوفان‌های ژئومغناطیسی را در مقیاسی از G۱ تا G۵ رتبه‌بندی می‌کند که می‌تواند باعث افزایش فعالیت شفق قطبی در اطراف قطب‌های زمین و نوسانات جزئی یا مخرب در شبکه برق و مخابرات شود. شدیدترین سطح آن یعنی G۵ می‌تواند باعث خاموشی کامل رادیویی فرکانس بالا در کل سمت روز زمین شود که برای چندین ساعت ادامه خواهد داشت.
سازمان ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده روز ۲۴ مارس یک هشدار طوفان ژئومغناطیسی صادر کرد و به تفصیل توضیح داد که با سطح کلاس G۴ ممکن است بتوان شفق شمالی را از جنوب آلاباما تا شمال کالیفرنیا مشاهده کرد، اما افسوس که سیاره ما ایده‌های دیگری در سر داشت.
تامیتا اسکوف، فیزیکدان خورشیدی در ایکس نوشت: ممکن است این یک طوفان خورشیدی ضعیف باشد؟ این طوفان ساعت‌ها ادامه خواهد داشت و میدان مغناطیسی آن به سمت جنوب خواهد بود که کلید نمایش‌های بزرگ شفق قطبی است.
وقتی ذرات پر انرژی خورشید به جو زمین برخورد می‌کنند، میدان مغناطیسی سیاره ما آنها را به سمت قطب‌ها هدایت می‌کند و سوپرشارژ شدن مولکول‌ها در جو زمین باعث ایجاد نمایش‌های رنگارنگ می‌شود که معمولاً محدود به مناطقی در عرض‌های جغرافیایی بالا و ایجاد شفق‌های قطبی در قطب‌های شمال و جنوب زمین است.
متأسفانه برای علاقه‌مندان به شفق‌های قطبی در سراسر اروپا و آمریکای شمالی، زمان وقوع این رویداد در روشنایی روز بود که امکان لذت بردن از آن را از بین برد.
