امینه ابو مغاصیب تمام معیشتش به یک حیوان وابسته است: الاغی که یک گاری را میکشد و او از آن برای حمل و نقل مردم در غزه استفاده میکند، جایی که جنگ بیش از یک ساله باعث کمبود شدید سوخت برای خودروها شده است.
او که اهل شهر دیر البلح در مرکز غزه است، به خبرنگار خبرگزاری فرانسه گفت: «قبل از جنگ، من شیر و ماست میفروختم و کارخانه شیر را از من میخرید»؛ او در حالی که افسار حیوانش را در یک دست و یک چوب برای کنترل گاریاش در دست دیگر داشت، افزود: «حالا هیچ درآمدی به جز این گاری و خر ندارم.»
پیش از جنگ در غزه، دیدن گاریهایی که با الاغ کشیده میشدند، منظرهای رایج بود. اما کمبود سوخت و ویرانی در این سرزمین از زمان آغاز جنگ میان اسرائیل و حماس در سال گذشته، این گاریها را به یکی از معدود وسایل نقلیه باقیمانده در این منطقه تبدیل کرده است.
آوارگان غزه که از جنگ یا حملات هوایی اسرائیل میگریزند، با اثاث و وسایل خود بر این گاریها سوار میشوند تا به مکان امنی برسند. در واقع این گاریهای خرکش تقریباً برای بسیاری از اهالی غزه تنها وسیله حمل و نقل است.
«مروا یس» از این گاریها برای رفتوآمد با خانوادهاش استفاده میکند. او گفت: «۲۰ شِکِل (۵.۴۰ دلار) برای سفر از دیر البلح به نصیرات میپردازم. قیمت زیاد است، اما در این شرایط همه چیز معقول به نظر میرسد.»
فاصله این مسیر حدود پنج کیلومتر (سه مایل) است. او که معلم و مادر سه فرزند است به خبرگزاری فرانسه گفت: «اوایل، از سوار شدن روی گاری با خر خجالت میکشیدم، اما حالا هیچ گزینه دیگری ندارم.»
بر اساس گزارش فائو، نهاد غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد، تا اوت ۲۰۲۴ تاکنون ۴۳ درصد از چارپایان بارکش غزه اعم از خر، اسب و قاطر در جنگ کشته شدهاند و تنها ۲ هزار و ۶۲۷ رأس از این حیوانات باقی مانده است.
امینه ابو مغاصیب گفت که تنها هزینه جاری او خوراک حیوانش است. او روی گاریاش نشسته بود، یک ارابه که شامل چند تخته چوب به هم متصل شده و بر روی یک قاب فلزی سوار است و چهار چرخ دارد.
اما قیمت خوراک هم برای انسانها و هم حیوانات به شدت افزایش یافته است. امینه به خبرگزاری فرانسه گفت: «من خرج در رفته، تنها روزی ۲۰ شِکِل از مشتریانی که کنار جاده سوار و پیاده میشوند، درمی آورم.»
او افزود: «این خر را قسطی خریدم، خر اولم در جنگ بر اثر اصابت ترکش در دیر البلح کشته شد.»
خرید الاغ جدید برای او ۲ هزار و ۵۰۰ شِکِل هزینه داشته است.
اسرائیل در مراحل اولیه جنگ سال گذشته محاصرهای تقریباً کامل بر غزه اعمال کرد که همین موضوع توزیع کمکها و کالاها را پیچیدهتر کرده است.
کمبود سوخت، جادههای آسیبدیده از جنگ، غارت، و همچنین درگیریها در مناطق پرجمعیت و جابجایی مکرر بسیاری از ۲.۴ میلیون جمعیت غزه، به این کمبودها دامن زده است.
در یک ارزیابی که نهادی تحت حمایت سازمان ملل در این ماه انجام داد اعلام شده است که ساکنان شمال غزه در آستانه قحطی قرار دارند و نهاد امداد و اشتغال آوارگان فلسطینی سازمان ملل، انروا نیز اعلام کرد که میزان کمکهای ورودی به این سرزمین به پایینترین سطح در ماههای اخیر رسیده است.
یوسف محمد، یک جوان ۲۳ ساله آواره که از شمال غزه به خان یونس در جنوب آمده، گفت که الاغ او به «راه نجات» خانوادهاش تبدیل شده است.
او گفت: «وقتی جنگ شروع شد، کرایه خودروها بسیار گران بود. چارهای جز اتکا به خرم نداشتم. خدا را شکر که وقتی مجبور شدیم خانهمان را ترک کنیم، الاغ داشتم.»
هشداری که مقامات نظامی اسرائیل برای دستور تخلیه مکانها میدهند، معمولاً مقدمهای برای حمله و بمباران است. در این حالت هزاران نفر به همراه اسباب واثاثیه راهی جادهها میشوند و گاریهای خرکش میتوانند یکی از معدود راههای خروج از منطقه خطر باشند.
حسنی ابو ورده، ۶۲ ساله، گفت که خانهاش در منطقه جبالیا در شمال غزه که از اوایل اکتبر صحنه عملیات نظامی شدید اسرائیل بوده، ویران شده است.
او گفته زمانی که فرار کرده چارهای جز استفاده از وسیله نقلیه با چهارپا نداشته است. او ۱۴ ساعت منتظر یک گاری مانده تا سرانجام با خانوادهاش «مثل ساردینهای فشرده در قوطی» سواری گاری شده و از آنجا فرار کرده است.
او به خبرگزاری فرانسه گفت: «در چنین زمانهایی، ارزش خر از طلا بیشتر و حتی از ماشینهای مدرن هم گرانبهاتر است.»