بر اساس توضیحی که در وب‌سایت کمپانی بی‌ای‌ای سیستمز آمده، طرح این بمب‌افکن پیشرفته‌ترین و در عین حال پرریسک‌ترین طرح در میان طرح‌های پیشنهادی برای ساخت بمب‌افکن استراتژیک هسته‌ای بود.
طرح این پرنده با بال دلتا در زمان خود چنان پیشرفته بود که فرمانده نیروی هوایی بریتانیا مدعی شده بود که این بمب‌افکن با ابعاد عظمیش قابلیت مانوری بهتر از هر جنگنده موجود دارد.
البته خوشحالی آن‌ها دیری نپایید و آن‌طور که موزه نیروی هوایی بریتانیا نوشته، تا سال ۱۹۶۶ پدافند شوروی چنان پیشرفت کرد که والکان دیگر قابلیت انجام عملیات در ارتفاع بالا را از دست داده بود.
والکان در آغاز دهه ۱۹۷۰ کاملا از ماموریت هسته‌ای معاف شد و به نیروهای بمب‌افکن متعارف پشتیبان ناتو پیوست.
این پرنده با ۲۹ متر طول و پهنای بال ۳۰ متری حدود ۸ متر ارتفاع داشت و می‌توانست با بیشینه وزن ۷۷ تن از زمین به آسمان برود.
نیروی پیشران این بمب‌افکن استراتژیک را چهار موتور توربوجت رولزرویس اولیمپوس تامین می‌کردند.
