بمب‌افکن هاسلر با بال دلتا و موتورهای غول‌آسا که به شوخی می‌گفتند در حداکثر قدرت ممکن است بالش از جا دربیاید، شاهکاری در عرصه مهندسی بود که خلبان‌های آمریکایی را به وحشت انداخت و خیلی زود به بایگانی سپرده شد.
نرخ وحشتناک سوانح، هزینه‌های سرسام‌آور نگهداری و مشخصاتی که با گذشت زمان دیگر به درد میدان نبرد نمی‌خورد، از جمله دلایلی بود که باعث شکست پروژه بمب‌افکن بی ۵۸ هاسلر شد.
هاسلر به عنوان جانشین مستقیم بمب‌افکن بی ۴۷ استراتوجت به عنوان یک بمب‌افکن متوسط به خدمت درآمد تا تهدیدی برای پایگاه‌های خارج از کشور اتحاد جماهیر شوروی باشد.
سیستم‌های کنترلی پیشرفته و البته پیچیده آن نیز بسیار کار را برای هدایت‌گر دشوار می‌کرد. همه این موارد را باید به هزینه و تخصص بالا برای تعمیر و نگهداری آن اضافه کرد.
این مشکلات باعث شد که از ۱۱۶ فروند هاسلر نیروی هوایی آمریکا ۲۶ فروند در سوانح گوناگون از میان بروند تا نرخ تلفات ۲۲.۴ درصدی را برای این ناوگان ثبت شود. برخی به شوخی می‌گفتند که اگر نیروی هوایی بی ۵۸ را از خدمت خارج نمی‌کرد کل ناوگان در حوادث گوناگون نابود می‌شد.
