خبرآنلاین نوشت؛ مارهایی که در سراسر ایران زندگی می‌کنند تفاوت چشمگیری با یکدیگر دارند؛ از گونه های سمی گرفته تا مارهایی که از انقباض برای بی حرکت کردن طعمه خود استفاده می کنند.
مار قیطانی، از جمله مارهایی است که در ایران یافت شده‌است؛ گونه‌های بالغ این مار که بدنی باریک و مخروطی شکل دارند، می‌توانند 100 تا 110 سانتی‌متر طول داشته‌باشند. رنگ آنها خاکستری یا قهوه‌ای است و برخی از نمونه‌های آنها دارای یک خط قرمز هستند که در امتداد پشت آنها از سر تا دم کشیده شده‌است. این گونه از مار سریع اما کوچک، گونه بومی ایران است و در مناطق خشک با پوشش گیاهی کم، مانند مناطق نیمه بیابانی و دره‌ها ساکن است.
شترمار شیرازی، یکی دیگر از گونه‌های مار در ایران است؛ نمونه‌های بالغ از این مار می‌توانند به طول 180 سانتی متر برسند. این مارها اغلب رنگ پریده هستند و یا رنگ شنی دارند که با لکه‌های تیره به خصوص در قسمت سر مزین شده‌است. فلس های روی سر این مارها دارای درخشش رنگین کمانی است که شبیه تاج است.
این مارها در ایران بیشتر در بیابان های شنی و دشت های سنگی زندگی می کنند. می توانید آنها را در زیر سنگ ها، ریشه ها یا لانه های حیوانات رها شده پیدا کنید. در بیابان ها برای دسترسی آسان به غذا و آب، نزدیک واحه ها می مانند. آنها عمدتاً ساکن زمین هستند، اما برای بالا رفتن از درختان مشکلی ندارند.
کبرای خزری یکی دیگر از گونه‌های بومی مار در ایران است، برای خزری (Naja oxiana) که به آن مار کبرا آسیای میانه، مار ملاقه، کبرا Oxus یا کبرای ایرانی نیز گفته می شود، گونه ای از مارهای سمی از خانواده Elapidae است. ناجا ناجا اکسیانا یکی از مهم ترین مارهای سمی در ایران و آسیای میانه است. نیش این نوع مار می تواند باعث درد و تورم شدید و همچنین مسمومیت عصبی شود. بدون درمان پزشکی، علائم به سرعت بدتر می شود و مرگ می تواند به زودی رخ دهد.
مار جعفری، دیگر گونه بومی در ایران است؛ گونه‌های بالغ این مار می‌توانند به طول 38 تا 80 سانتی‌متر برسند. سرهای این مارها صاف و پهن است و پوزه‌های بسیار کوتاهی دارند و در بالای سرشان علامت صلیب دارند و چشمانی درشت دارند. رنگ آنها خاکستری، زیتونی و قرمز است تا با زیستگاه زمینی آنها مطابقت داشته باشد. مجموعه ای از نقاط، راه راه و حاشیه های تیره بدن آنها را تزئین می کنند.
