طبق گزارش صادره از Phys، استاندارد فعلی برای اندازه گیری ثانیه بر اساس انتقال الکترون در اتم سزیم-۱۳۳ با فرکانس ۹، ۱۹۲، ۶۳۱، ۷۷۰ هرتز است و علی‌رغم دقت بالای آن‌ها، دانشمندان در حال کاوش در عناصر با فرکانس انتقال بالاتر برای دستیابی به دقت بیشتر بوده‌اند.
طبق گزارش منابع مختلف، استرانسیوم با فرکانس انتقال در محدوده نور مرئی، در این عرصه نویدبخش است.
در سپتامبر ۲۰۲۴، یک تیم در ایالات متحده پیشرفت در ساعت‌های هسته‌ای را گزارش کردند که گامی مهم و فراتر از زمان‌سنجی اتمی، ایزوتوپی با انتقال هسته‌ای منحصر‌به‌فرد، در این مطالعات استفاده شد.
این انتقال که توسط نور فرابنفش برانگیخته می‌شود، دارای فرکانس حدود یک میلیون برابر بیشتر از سزیم است و گزارش‌ها نشان می‌دهند که این پیشرفت بر چالش قبلی ایجاد یک شانه فرکانس سازگار با نور فرابنفش غلبه کرده است، پیشرفتی که امکان اندازه‌گیری دقیق را در این محدوده فراهم می‌کند.
تاثیر بر فناوری و علم
بر اساس گزارش‌ها، انتظار می‌رود ساعت‌های هسته‌ای که اندازه‌گیری‌های دقیقی را تا نوزدهمین رقم اعشار ارائه می‌کنند، فناوری‌هایی را متحول کنند که بر دقت متکی هستند. کاربرد‌ها شامل سیستم‌های موقعیت یاب جهانی پیشرفته، تحقیقات علمی پیشرفته و بینش در مورد پدیده‌های تحت کنترل مکانیک کوانتومی و نسبیت عام است.
محققان بر پتانسیل این ساعت‌ها برای افزایش اندازه‌گیری فرآیند‌های فوق سریع که عاملی حیاتی در زمینه‌هایی مانند فیزیک و اکتشافات فضایی است، تأکید کرده‌اند.
بر اساس گزارش ها، در حالی که سزیم در حال حاضر عامل معیار باقی مانده است، گام‌های برداشته شده توسط توریم-۲۲۹ به آینده‌ای متحول کننده برای فناوری اندازه گیری زمان اشاره دارد که پیامد‌های گسترده‌ای برای علم و صنعت دارد.
