یکی از نخستین نمونه‌های بذر بالدار در معدنی در استان آنهوئی چین پیدا شده است و قدمت آن به ۳۶۵ میلیون سال پیش می‌رسد، یعنی دوره‌ای به نام فِمِنیان. بررسی بذرهای فسیلی به دیرین‌شناسان فرصت درک چگونگی تکامل و تکثیر گیاهان را می‌دهد.
پیش از بذرها، گیاهان از طریق هاگ تکثیر می‌شدند. سرخس‌ها و خزه‌ها و همچنین برخی قارچ‌ها امروزه نیز به این شکل پراکنده می‌شوند. نخستین بذرها توسط یک فنجانه (یک ساختار فنجانی) پوشیده بودند و هنوز بال در آن‌ها تکامل نیافته بود. تنها ۲ گیاه شناخته‌شده هستند که در دوران فمنیان بال در آن‌ها تکامل یافت که هر دو در چین کشف شدند: Warsteinia/وارستینیا (سال ۱۹۹۷ توصیف شد) و /Guaziaگوآزیا (سال ۲۰۲۲ توصیف شد). وارستینیا یک فنجانه دارد، اما گوآزیا ندارد.
امروزه بسیاری از گیاهان بذرهای بالدار دارند. این بذرها از باد بهره می‌برند تا مسافت‌های زیادی را طی کنند و دامنه گیاه را گسترش دهند. برخی بذرها نیز ساختارهایی شبیه «بالگرد» یا «چتر نجات» برای شناور شدن و افتادن دارند.
تحقیقات قبلی نشان داده که نخستین گیاهان بذردار در طول فمنیان (۳۷۱-۳۵۹ میلیون سال پیش) تکامل یافته‌اند که درست پایان دوره دِوُنین بود و گاهی «عصر ماهی‌ها» نامیده می‌شود.
گونه‌ی تازه توصیف‌شده، آلاسِمِنیا تریا (Alasemenia tria) نام دارد و توسط دانشمندانی پیدا شد که به دنبال سرنخ‌هایی از چگونگی تکامل پراکندگی باد در گیاهان بودند. بذرهای فسیلی در معدن جیانشوآن در سازند ووتانگ یافت شدند، جایی که قبلاً هم دانه‌های فسیلی پیدا شده بود.
بذرهای آلاسمنیا دومین بذر قدیمی بالدار هستند. طول آن‌ها ۲.۵ تا ۳.۳ سانتیمتر است و فنجانه ندارند. بررسی دقیق‌تر یک لایه بیرونی سخت و ۳ ساختار بال‌مانند را نشان داد. وارستینیا و گوآزیا دارای ۴ ساختار بال‌مانند هستند.
تحلیل ریاضیاتی نشان داده که بذرهای سه باله نسبت به بذرهای یک، دو یا چهار باله در شرایط یکسان، برای پراکندگی باد سازگارتر هستند.
این یافته‌ها در مجله eLife منتشر شدند.
