براساس بررسی جدیدی، که الگوهای مهاجرتی باستانی به مجمع‌الجزایر ژاپن را روشن‌تر می‌کند، برخی از نخستین ساکنان ژاپن از شبه‌جزیره کره آمده‌اند.
امروزه ژاپن ممکن است قطب سفرهای بین‌المللی تجاری و تفریحی باشد، اما این جزایر تا حدود سه هزار سال پیش از میلاد نسبتا منزوی بودند.
تا [پیش از] دوره‌های یایویی و کوفون، بین سه هزار سال پیش از میلاد تا ۵۳۸ پس از میلاد، مهاجرت از قاره آسیا به این جزایر آغاز نشده بود.
بیش از ۸۰ درصد از ژنوم مردم امروزی ژاپن نسب‌هایی مرتبط با شرق و شمال‌شرقی آسیا دارند. اینکه جمعیت ژاپن چگونه این نسب‌ها را به دست آورده و اینکه الگوی مهاجرت‌های اولیه که در این ماجرا سهم داشته‌اند چگونه بوده است، مدت‌ها است که موضوع بحث و مناقشه است.
بررسی جدیدی که در مجله «هیومن ژنتیکز» (Human Genetics، ژنتیک انسانی) منتشر شده است، بررسی ژنوم فردی از دوره یایویی است که بقایایش در محوطه باستان‌شناسی دویگاهاما در استان یاماگوچی کشف شده بود.
دانشمندان دانشگاه توکیو ژنوم این فرد را با ژنوم‌های جمعیت‌های باستانی و امروزی شرق و شمال‌شرقی آسیا مقایسه کردند.
آن‌ها دریافتند که در میان جمعیت‌های غیرژاپنی، فرد باستانی بیشترین شباهت را با کره‌ای‌ها دارد.
این شباهت به‌ویژه با مردم دوره کوفون، که نسب‌های مشخص مرتبط با شرق و شمال‌شرقی آسیا داشتند، بسیار نزدیک بود.
جون اوهاشی، یکی از نویسندگان این مقاله، می‌گوید: «نتایج [تحقیقات] ما نشان می‌دهد که دربین دوره یایویی و کوفون، بیشترین کسانی که به مجمع‌الجزایر ژاپن مهاجرت کرده‌اند عمدتا از شبه‌جزیره کره آمده‌اند.»
«در دوره یایویی، مهاجرانی از شبه‌جزیره کره با مردم جومون آمیختند که این امر به شکل‌گیری جمعیت اجدادی مردم امروزی ژاپن منجر شد.»
این یافته‌ها فرضیات قبلی را، مبنی بر اینکه گروه شمال‌شرقی آسیا در دوره یایویی به مجمع‌الجزایر ژاپن مهاجرت کرده و گروه شرق آسیا در دوره کوفون وارد شده بودند، رد می‌کند.
دانشمندان امیدوارند در مطالعات آینده ژنوم‌های بیشتری از افراد دوره یایویی را بررسی کنند تا نسب‌های مردم امروزی ژاپن را بهتر درک کنند.
