راهنماتو-در یک دوشنبه طوفانی در ماه مارس سال 1827، آهنگساز آلمانی، لودویگ وَن بتهوون، بعد از تحمل یک دوره بیماری تحلیل‌برنده از دنیا رفت.
به گزارش راهنماتو، بتهوون که از کریسمس سال قبل در بستری بیماری افتاده بود، دچار یرقان شد، اعضای بدن و شکم‌اش متورم شد و نفس‌اش به شماره افتاده بود.
وقتی که دستیاران او مشغول مرتب کردن وسایل شخصی بتهوون بودند، سندی به خط بتهوون کشف کردند که نیم‌ربع قرن قبل‌تر نوشته بود. او وصیت کرده بود که برادرانش مردم را از جزییات بیماری او مطلع کنند.
امروز دیگر بر بیش‌تر مردم پوشیده نیست که یکی از بزرگ‌ترین موسیقی‌دان‌هایی که جهان تاکنون به خود دیده است، عملاً تا اواسط 40سالگی ناشنوا شده بود.
بتهوون نه صرفاً از منظری شخصی بلکه از منظری پزشکی می‌خواست دیگران درباره وضعیت بیماری او اطلاعات کسب کنند. این آهنگساز نزدیک به دو دهه از پزشک خود بیش‌تر عمر کرد اما نزدیک به دو قرن بعد از مرگ او یک تیم تحقیقاتی تصمیم گرفت که درخواست او را به نحوی اجرا کند که در رویای بتهوون هم نمی‌گنجید: از طریق آزمایش دی.ای.ای از نمونه موهای او.
یوهان کراوس، بیوشیمی‌دان، از موسسه مکس پلانک در آلمان، می‌گوید: «هدف اولیه ما این بود که درباره مشکلات سلامتی بتهوون شفاف‌سازی کنیم. معروف بود که بتهوون ناشنوایی پیش‌رونده داشت که از اواسط 20سالگی‌اش شروع بود و نهایتاً منجر به آن شد که تا سال 1818 کاملاً ناشنوا شود.»
علت اصلی ناشنوایی بتهوون هرگز، حتی برای پزشک مخصوص او دکتر آدام اشمیت، هم مشخص نشد.
بیماری‌ای که با صدای وزوز در اواسط دهه 20سالگی او شروع شده بود، به تدریج به بی‌تحملی نسبت به صدای بلند منجر شد و نهایتاً باعث شد که این آهنگساز دیگر گام‌های بلند را نشود و در آخر هم به دلیل ناشنوایی کامل به حرفه خود پایان داد.
بتهوون در نامه به برادرانش نوشته بود:
«این وضعیت به قدری ناامیدکننده است که به خودکشی فکر می‌کند.»
این آهنگساز فقط از ناشنوایی رنج نمی‌برد. او از حداقل 22سالگی دچار دردهای شدید شکمی و اسهال مزمن بود.
6سال قبل از مرگش بیماری کبدی نیز آغاز شد. گفته شده است که یکی از دلایل مرگ او همین بیماری کبدی بود که در سن 56سالگی جان او را گرفت.
درسال 2007، روی یک دسته مو که تصور می‌شد متعلق به بتهوون باشد آزمایش‌هایی انجام شد که طی آن اعلام شد که بتهوون دچار مسمومیت با سرب بوده است که نهایتاً علائمی را در او ایجاد کرده که جان او را گرفته است.
با توجه به فرهنگ نوشیدن از ظروف سربی و همینطور درمان‌های پزشکی مبتنی بر سرب تعجبی ندارد اگر بتهوون دچار چنین مسمومیتی شده باشد.
مطالعه‌ای که اخیراً در مارس 2023 منتشر شد، این نظریه را رد کرد و فاش کرد این مو اصلاً متعلق به بتهوون نبوده بلکه به یک زن ناشناس تعلق داشته است.
از همه مهم‌تر، چندین دسته مو که با احتمال بیش‌تری متعلق به سر این آهنگساز هستند، نشان می‌دهند که احتمالاً مرگ او ناشی از بیماری هپاتیت بی بوده که به واسطه نوشیدن و چند عامل خطرناک دیگر برای کبد، بدتر شده است.
کراوس می‌گوید: «ما قادر نبودیم که علت قطعی ناشنوایی و بیماری‌های گوارشی بتهوون را تعیین کنیم.»
به طریقی این آزمایش‌ها پرسش‌های بیش‌تری درباره زندگی و مرگ این آهنگساز معروف کلاسیک برایمان ایجاد کرد.
او از کجا هپاتیت گرفته بود؟ آن موهای زنانه چطور قرن‌ها به عنوان موی بتهوون معرفی شده بودند؟ علت از دست دادن شنوایی و دردهای شدید گوارشی چه بود؟
با توجه به اینکه این تیم تحقیقاتی به واسطه میل بتهوون به خبر کردن جهان از ناشنوایی‌اش انگیزه‌مند شده بود، این نتایج چندان امیدوارانه نبودند. با این حال یک شگفتی دیگر در نتیجه این آزمایش‌ها به دست آمد.
مطالعات بیش‌تر روی کروموزوم Y در نمونه موی بتهوون و مقایسه آن با خویشاوندان بتهوون که از سمت پدری او بودند، یک عدم انطباق را نشان داد. این عدم انطباق نشان می‌دهد که تولد این آهنگساز حاصل روابطی خارج از ازدواج در چند نسل قبل‌تر بوده است.
تریستان بگ، زیست-انسان-شناس از دانشگاه کمبریج، می‌گوید: «این یافته‌ها پیشنهاد می‌دهند که یک رویداد پدری فراتر از روابط زناشویی در خط پدری او بین تولد هندریک فان بتهوون در کامپن‌هاوت، بلژیک در حدود ۱۵۷۲ و تولد لودویگ فان بتهوون هفت نسل بعد در سال ۱۷۷۰ در بن، آلمان، رخ داده است.»
این یافته شاید قدری بیش‌تر از درخواست بتهوون جوان بود.
