تمدن دیلمون که به عنوان «جایی که خورشید طلوع می‌کند» و «سرزمین زندگان» توصیف می‌شود، یکی از قدیمی‌ترین تمدن‌های جهان در شرق شبه‌جزیره عربستان بود. مجمع‌الجزایری که اکنون پادشاهی بحرین در آن واقع شده، پایتخت دیلمون بود. تمدن دیلمون به دلیل موقعیت مناسب خود توانست به یک مرکز تجاری بزرگ تبدیل شود. دیلمون در اوج قدرت خود، بر مسیرهای تجاری خلیج فارس تسلط داشت. تمدن دیلمون اهمیت و تاریخی طولانی دارد و یکی از بزرگترین اسرار تاریخ در نظر گرفته می‌شود که اطلاعات کمی درباره آن وجود دارد. در افسانۀ گیلگمش، دیلمون به عنوان سرزمین جاودانگی و جوانی ابدی توصیف شده است.
این کشف توسط شورای ملی فرهنگ، هنر و ادبیات کویت اعلام شد. این شورا در بیانیه مطبوعاتی خود توضیح داد که این کشف به دنبال تلاش‌های مستمر حفاری در منطقه شرقی کاخ و محوطه معبد دیلمون روی تپه‌ای معروف به F۶ انجام شد که قدمت آن به دوره تمدن اولیه دیلمون در عصر برنز باز می‌گردد.
بقایای دیواری که گمان می‌رود بخشی از سکوی معبد باشد در تپه F۶ در حفاری‌های قبلی کشف شد که قدمت آن‌ها بین سال‌های ۱۹۰۰ تا ۱۸۰۰ قبل از میلاد تخمین زده شده است. کل معبد که اندازه‌ی آن ۱۱ در ۱۱ متر است، اکنون کشف شده است. مصنوعات متعدد از جمله مهر و سرامیک نیز یافت شدند که گواه ارتباط معبد با مردم دیلمون هستند؛ گروهی سامی زبان که تجارت گسترده‌ای با تمدن‌های بین‌النهرین داشتند.
یافته‌های جدید که نه چندان دور از دیگر سازه‌های مهم مرتبط با این فرهنگ باستانی، مانند «کاخ» و «معبد دیلمون» واقع شده‌اند، به این معناست که این دومین معبد کشف‌شده در یک منطقه عمومی بود.
دکتر اِستِفان لارسِن، رئیس مأموریت باستان‌شناسی دانمارکی به کویت، گفته که این کشف استثنایی در درک اعمال مذهبی تمدن دیلمون یک پیشرفت غیرمنتظره است.
