فرادید نوشت: این محدوده جغرافیایی تا دوره پهلوی اول پر از بیابان و تپه ماهور بود و مردم از ترس مواجه شدن با گرگ‌های ولگرد معمولا از این مکان عبور نمی‌کردند. به همین دلیل مردم با گذر زمان نام «ندید» را روی این خیابان گذاشتند چرا که طبق روایت قدیمی‌ها کسی جرات قدم زدن در این خیابان را نداشت و اهالی در این خیابان یکدیگر را نمی‌دیدند.
