در ششم فوریه سال ۱۸۹۱، دار و دسته «دالتون‌ها» نخستین سرقت قطار خود را انجام دادند. آن‌ها تلاش کردند یک قطار شرکت «ساوترن پسیفیک» را در نزدیکی آلیلای کالیفرنیا غارت کنند، اما با مقاومت یک نگهبان امنیتی روبه‌رو شدند که به سوی آن‌ها تیراندازی کرد. در نتیجه، سه برادر یعنی باب، گرت و بیل مجبور به فرار شدند. اما این پایا کار آن‌ها نبود.
دار و دسته دالتون یکی از معروف‌ترین گروه‌های تبهکار در غرب وحشی آمریکا بود که بین سال‌های ۱۸۹۰ تا ۱۸۹۲ فعالیت می‌کرد. این گروه بیشتر در سرقت از بانک‌ها و قطارها دست داشت. سرانجام در سال ۱۸۹۲، هنگام تلاش برای سرقت همزمان از دو بانک در شهر کافیوِل کانزاس، دو تن از برادران و دو عضو دیگر گروه کشته شدند. تنها بازمانده، امت دالتون، دستگیر و به جرم قتل درجه دوم محکوم شد، هرچند که بعدها ادعا کرد در آن حادثه هیچ گلوله‌ای شلیک نکرده است. او پس از ۱۴ سال زندان آزاد شد.
اجساد باب و گرت دالتون (دو نفر وسط) پس از کشته شدن در سرقت از بانک کافیول
از مأموران قانون تا راهزنان بدنام
سه برادر دالتون (باب، گرَت و امت) در ابتدا به‌عنوان مأموران قانون برای دادگاه فدرال در فورت اسمیت آرکانزاس کار می‌کردند اما در ادامه به دزدی اسب روی آوردند و پس از مدتی تصمیم گرفتند یک باند تبهکاری تشکیل دهند و به سرقت از قطارها و بانک‌ها بپردازند. برادر بزرگ‌ترشان، بیل دالتون، مستقیماً در سرقت‌ها شرکت نمی‌کرد اما به‌عنوان جاسوس و خبرچین آن‌ها فعالیت داشت.
پس از کشته شدن باب و گرت در حادثه کافیوِل، بیل دالتون به همراه بیل دولین یک باند جدید به نام «دالتون-دولین» تشکیل داد که بعدها با نام «دسته وحشی‌ها» شناخته شد.
