اعدام با توپ در عصر قاجار؛ توحشی با ریشه اروپایی + تصاویر

راهنماتو- وجود عکس‌های هولناکی از اعدام با استفاده از توپ جنگی در دوره قاجار نشان از توحش بالا در برخورد با مجرمان است اما این روش غیرانسانی از کجا آمده است؟

به گزارش راهنماتو، اختراع توپ در قرن دوازدهم جنگ را متحول کرد اما این سلاح قدرتمند به زودی کاربرد وحشتناکی دیگری هم یافت: اعدام. توپ‌ها خیلی زود به ابزار شکنجه تبدیل شدند تا با استفاده از قدرت هولناک آنها مجرمان را سرکوب کنند. 

عکس‌هایی که در ادامه می‌بینید، فصلی فراموش‌شده از تاریخ را به تصویر می‌کشند. هویت این قربانیان نگون‌بخت که به پشت به دهانه توپ بسته می‌شدند، در گذر زمان گم شده است. نام‌هایشان ناشناخته باقی مانده، اما داستان‌هایشان یادآور بی‌رحمی گذشته است. (این تصاویر مربوط به ایران عصر قاجار و در دهه 1250 شمسی به ثبت رسیده‌اند)

اعدام با توپ از کجا آمد؟

اعدام با شلیک توپ، روشی باستانی بود که از قرن شانزدهم آغاز و تا قرن بیستم ادامه یافت. پرتغالی‌ها در قرن‌های شانزدهم و هفدهم، از سال ۱۵۰۹، این روش وحشیانه را در امپراتوری وسیع خود از سیلان (سری‌لانکای امروزی) تا موزامبیک و برزیل به کار بردند.

اما این شرکت هند شرقی بریتانیا بود که در هند، «شلیک از توپ» را به نمادی از مجازات سخت تبدیل کرد. پس از شورش هند در سال ۱۸۵۷، بریتانیایی‌ها به‌طور گسترده از این روش برای اعدام شورشیان و سپاهیان هندی متهم به فرار استفاده کردند.

بریتانیایی‌ها برای احیای این روش اعدام به غیر ایجاد رعب و وحشت، به دنبال هدف خاص دیگری نیز بودند. در آیین‌های هندو و مسلمان برگزاری سوگواری بر جسد فرد درگذشته امری شایع بود. این آیین‌ها به‌خصوص در زمان استعمار انگلستان به مراسمی برای مخالفت با بیگانگان بدل شد. بریتانیایی‌ها اعدام با توپ را احیا کردند تا بدین شکل جسدی باقی نماند تا منجر به شورشی برضد آنها شود. 

یکی از روش‌های رایج «اعدام توپ» این بود که فرد را جلوی دهانه توپ بسته و شلیک می‌کردند.

گرچه گاهی گزارش شده که از گلوله توپ استفاده می‌شد، اما معمولاً از فشنگ خالی یا گلوله‌های ریز (گرپ‌شات) استفاده می‌شد.

توصیفی از نحوه بستن محکوم در افغانستان، ۷ ژوئیه ۱۸۳۹، به دستور شجاع شاه در جریان لشکرکشی علیه دوست محمد خان چنین است:

سه مرد با طناب به توپ‌ها بسته شدند، پشتشان به دهانه توپ بود.

طناب به یکی از پره‌های چرخ توپ گره زده شده، دور بازوها، روی دهانه توپ و سپس دور بازوی دیگر کشیده شده و به پره چرخ مقابل بسته می‌شد تا بدن ثابت بماند.