ببر تاسمانی، پس از ورود اروپایی‌ها به استرالیا به شکل گسترده شکار می‌شد تا جایی که آخرین بازمانده شناخته‌شده آن در سال ۱۹۳۶ در اسارت مرد. درنهایت ببر تاسمانی در دهه ۱۹۸۰ رسماً منقرض شد.
محققان به تازگی سر یک ببر تاسمانی را در سطلی که پشت یکی از کمدهای موزه ملبورن قرارگرفته بود پیدا کرده‌اند. به گفته یکی از دانشمندان، این سطل اتانول، با سر یک ببر تاسمانی که پوستش به‌طورکلی برداشته‌شده بود، حدود ۱۱۰ سال قدمت دارد.
سر جانور برای دانشمندان یافته‌های غیرقابل‌باوری داشت، زیرا حاوی موادی بود که دانشمندان فکر می‌کردند یافتن آن‌ها غیرممکن است. آن‌ها توانستند مولکول‌های طولانی RNA که برای بازسازی ژنوم یک حیوان منقرض‌شده ضروری است را شناسایی کنند.
حال دانشمندان با باکیفیت‌ترین ژنوم باستانی تولیدشده روبه‌رو هستند. گویا اکنون در ژنتیک این جانور که از حدود ۳ میلیارد قطعه اطلاعات تشکیل می‌شود، تنها ۴۵ مورد ناشناخته است.
علاوه بر این در انواع مختلف بافت متفاوت است و حاوی چیزی است که به‌طور مؤثر در بازخوانی ژن‌های فعال موردنیاز برای عملکرد یک بافت خاص اثرگذار است. این به این معناست که محققان می‌توانند اطلاعات مربوط به بینی، چشم‌ها، زبان و سایر بخش‌های صورت حیوان را به دست آورند و تصویری از بوی تیلاسین، نوع بینایی و عملکرد مغز آن ارائه دهند.
این‌یک جهش علمی باورنکردنی است که نه‌تنها به بازگشت ببر تاسمانی کمک می‌کند، بلکه برای حفاظت از گونه‌های در معرض خطر انقراض هم مفید خواهد بود. همچنین به دانشمندان کمک می‌کند که جانوری را بازآفرینی کنند که دقیقا ببر تاسمانی باشد نه یک جانور دورگه.
