محدوده پیش‌بینی‌شده زیستگاه این گونه در ماداگاسکار، که تقریباً معادل اندازه ایالت مین (۸۸۳۹۱ کیلومتر مربع) است، با زیستگاه جنگلی موجود تطابق ندارد. مساحت جنگل‌ها در حال حاضر تقریباً معادل اندازه ایالت دلاویر (۷۵۰۰ کیلومتر مربع) است. از آنجا که فضایی برای گسترش باقی نمانده، اکوسیستم‌های جزیره‌ای شکننده هستند و حیوانات موجود در آن‌ها به شدت تحت تأثیر فعالیت‌های انسانی، مانند تخریب و تکه‌تکه شدن زیستگاه‌ها قرار دارند. حتی در برخی مناطق حفاظت‌شده، جمعیت‌ها کاهش یافته یا ناپدید شده‌اند.
گکوی دم‌برگی کجا زندگی می‌کند؟
جنگل‌های ماداگاسکار پیش‌تر سراسر جزیره را پوشش می‌دادند، اما اکنون تنها ۱۶ درصد از آن‌ها باقی‌مانده و ۴۰ درصد از این کاهش از دهه ۱۹۵۰ رخ داده است. به گزارش راز بقا جمعیت انسانی محلی به سرعت در حال افزایش است و وضعیت اقتصادی ضعیفی دارند، به‌طوری‌که تنها ۶ درصد از زمین‌ها برای کشت مناسب هستند. کودتای نظامی در سال ۲۰۰۹ منجر به کاهش مقررات استخراج چوب‌های قیمتی از مناطق حفاظت‌شده شد.
تقاضای جهانی برای منابع جنگلی، محصولات کشاورزی، چوب و حیات وحش برای تجارت حیوانات خانگی به کاهش و پاکسازی اراضی جنگلی دامن زده است. به گزارش راز بقا مسائل اقتصادی، اجتماعی و سیاسی گسترده‌تر کشور در نهایت بر گکوی‌های دم‌برگی تأثیر می‌گذارد، زیرا این حیوانات برای بقا به جنگل‌های دست‌نخورده وابسته‌اند.
جمعیت‌های محلی از کشاورزی «آتش‌زدن و قطع» برای پاکسازی زمینهای جنگلی استفاده می‌کنند. به گزارش راز بقا این روش ارزان برای پاکسازی زمین است، اما هیچ‌گونه نظارت یا کنترل بر آن وجود ندارد. این موضوع باعث پاکسازی بیشتر مناطق جنگلی و آسیب به زمینهای کشت‌پذیر باقی‌مانده می‌شود. این فرآیند بیشتر در مناطق پست که با محدوده زیستی ژکوی دم‌برگی غول‌پیکر هم‌پوشانی دارند، مشاهده می‌شود.
ویژگی‌های گکوی دم برگی
گکوهای دم‌برگی دارای بدن‌های بلند و صاف با سرهای مثلثی و دم‌های عریض و شبیه برگ هستند. به گزارش راز بقا گکوی دم‌برگی غول‌پیکر یا ژکوی دم‌صاف معمولی یکی از گونه‌های بزرگ‌تر است. این موجودات چشمان بزرگی دارند که در اطراف مردمک آن‌ها خطوط قرمزی حلقه‌وار وجود دارد، که بر روی زمینهای از رنگ‌های نقره‌ای، قهوه‌ای یا طلایی قرار گرفته‌اند. این گکوها دارای الگوی لکه‌دار هستند که رنگ‌های آن‌ها از قهوه‌ای و سبز تا خاکی و هوه‌ای متغیر است.
این گکوها توانایی فوق‌العاده‌ای در استتار با رنگ‌های محیط اطراف خود دارند. باله‌های کرک‌دار در فک پایین و طرفین بدن آن‌ها روی سطحی می‌چسبند که باعث پنهان شدن خطوط بدن‌شان می‌شود. به گزارش راز بقا این افزایش سطح باعث بازتاب و انکسار نور می‌شود و مرز بدن و سطح زیر آن‌ها را می‌شکند. با این سازگاری‌ها، ژکوهای دم‌برگی می‌توانند تقریباً به‌طور کامل در برابر برگ‌های خشک یا پوست درختان استتار کنند.
گکوهای دم‌برگی غول‌پیکر در جنگل‌های مرطوب و دست‌نخورده در مناطق پست و ارتفاعات حدود ۸۰۰ متر (تقریباً ۲۶۲۵ فوت) زندگی می‌کنند. در طول روز، شاخه‌ها، تنه‌های درختان و برگ‌های افتاده به‌عنوان پناهگاه‌هایی برای استراحت آن‌ها از نگاه شکارچیان عمل می‌کنند. به گزارش راز بقا این گکوها عمدتاً در جزیره Nosy Magabe در شمال شرقی ماداگاسکار دیده می‌شوند، هرچند در جنگل‌های بارانی ساحل شرقی ماداگاسکار نیز وجود دارند.
این گکوها در صورت تهدید، نمایش تهدیدآمیز برجسته‌ای از خود نشان می‌دهند. آن‌ها فک خود را باز کرده و دهان قرمز روشن خود را نمایان می‌سازند و صدای بلندی شبیه فریاد کودک از خود درمی‌آورند. همچنین، گکوهای دم‌برگی غول‌پیکر گوشت‌خوار هستند و انواع مختلفی از بی‌مهرگان، از جمله حلزون‌های خشکی را می‌خورند.
