پارسینه نوشت؛ کشتی گیران زن ژاپنی از مشهورترین و قدرتمندترین کشتی گیران زن جهان به شمار می آیند. با این حال، در میان انبوه کشتی گیران پرافتخار ژاپنی نام دو کشتی گیر بیش از همه می درخشد: سائوری یوشیدا و کائوری ایچو.
با پایان رقابت های جهانی کشتی آزاد در صربستان، رقابت های فرنگی و کشتی زنان آغاز شده است. به مناسبت آغاز رقابت های جهانی کشتی زنان قصد داریم مروری بر فعالیت دو ابر ستاره کشتی زنان داشته باشیم. سائوری یوشیدا و کائوری ایچو هر دو از پُرافتخارترین کشتی گیران جهان و المپیک هستند که توانسته اند چندین و چند مدال طلا به دست آورند. پایگاه های خبری جهان و به خصوص ژاپن تحلیل های متفاوتی از سبک و افتخارات این دو کشتی گیر ارائه داده اند. گزارش زیر بر اساس تحلیل این پایگاه ها به دست آمده است.
کشتی‌گیران زن ژاپنی از مشهورترین و قدرتمندترین کشتی گیران زن جهان به شمار می آیند. با این حال، در میان انبوه کشتی‌گیران پرافتخار ژاپنی نام دو کشتی‌گیر بیش از همه می درخشد: سائوری یوشیدا و کائوری ایچو.
کائوری ایچو که در 13 ژوئن سال 1984 متولد شد، درست مانند سائوری یوشیدا یک کشتی گیر آزاد مشهور ژاپنی است. ایچو جوایز متعددی را به دست آورده است. او در طول فعالیت حرفه ای اش چهار بار قهرمان المپیک و ده بار قهرمان جهان شده است. ایچو در المپیک های 2004، 2008، 2012 و 2016 توانست به مدال طلا دست یابد. او از سال 2003 تا سال 2016، شکست ناپذیر بود و در هیچ رقابتی شکست نخورد. با این حال، در 29 ژانویه سال 2016 در مسابقات جایزه بزرگ طلایی ایوان یاریگین در برابر اورخون پورودورژ از مغولستان شکست خورد.
حتی با وجود این باخت، ایچو بدون شک یکی از برجسته ترین ورزشکاران تاریخ کشتی به حساب می‌آید. ایچو اولین ورزشکار زنی است که در چهار دوره متوالی المپیک در مسابقات انفرادی طلا کسب کرده است. ایچو مانند دیگر کشتی گیر مشهور ژاپن، سائوری یوشیدا، توانست جایزه "افتخار مردم" را از نخست وزیر ژاپن شینزو آبه در 20 اکتبر سال 2016 دریافت کند.
دیگر کشتی‌گیر مشهور و بزرگ ژاپن سائوری یوشیدا است. او از سال 1998 تقریباً در تمام رقابت‌های بزرگ و مهم پیروز شد، از جمله در سه دوره بازی های المپیک، چهار دوره بازی های آسیایی، 13 دورهٔ قهرمانی جهان و 4 دورهٔ قهرمانی آسیا. او یکی از برجسته‌ترین ورزشکاران در تاریخ کشتی آزاد است. تا سال 2016، یوشیدا در رقابت‌های بین‌الملی تنها سه باخت را تجربه کرد. او در ژانویه 2008 در سری مسابقات جام جهانی تیمی به مارسیه ون دوسن، در می 2012 به والریا ژولوبووا و در اوت 2016 در بازی‌های المپیک ریو به هلن مارولیس باخت.
انقلاب کشتی زنان در ژاپن و تولد دو ستاره
یوشیدا و ایچو هر دو محصول سیستم آموزشی قوی کشتی زنان ژاپن هستند. این سیستم در دهه 1980 و در پی تحول فدراسیون بین المللی کشتی مبنی بر ایجاد برابری جنسیتی ایجاد شد. از دهه ۸۰ به بعد، فدراسیون کشتی ژاپن زنان زیادی را تشویق به پیوستن به این ورزش و فعالیت در زمینه کشتی زنان کرد.
یوشیدا در سه سالگی با این ورزش آشنا شد. یک تشک توسط پدرش در اتاق نشیمن خانه آنها ساخته شد تا او و دو برادر بزرگترش آموزش ببینند. با وجود اینکه پدرش به سختگیری در آموزش کشتی معروف بود، یوشیدا چیزی جز تحسین پدرش را احساس نمی کرد. او فقط پدرش نبود، بیشتر مربی کشتی او بود و به همین دلیل، عشق یوشیدا به او فزاینده بود. متأسفانه پدرش ایکاتسو یوشیدا در ماه مارس سال 2014 درگذشت. وی در ماشین خود دچار خونریزی مغزی شد. یوشیدا یک هفته بعد از درگذشت پدرش به جام جهانی رفت. او کشورش را به قهرمانی در جام جهانی رساند. در حین این مسابقات، او یک عکس قاب شده از پدر محبوبش را همراه با کیسه ای که حاوی خاکستر او بود، به همراه داشت.
ایچو هم در یک خانواده کشتی دوست پرورش یافت. هم برادر بزرگتر و هم خواهر بزرگترش به این ورزش علاقه داشتند. خواهر او، چیهارو، یک ورزشکار شناخته شده در ژاپن بود. او دو مدال نقره المپیک را در سال 2004 و 2008 به دست آورده است. هم یوشیدا و هم ایچو به دانشگاه چوکیو در نزدیکی ناگویا رفتند. آنها چندین سال قبل از المپیک با هم تمرین می کردند و با هم دوست بودند.
یکی از مسابقات معروفی که یوشیدا در آن شرکت کرد، مسابقه مقابل تونیا وربیک بود. تونیا وربیک متولد 14 آگوست سال 1977، یک کشتی‌گیر زن آزادکار اهل کانادا است. او اولین کشتی‌گیر زن کانادایی بود که در سال 2004 موفق به کسب مدال جهانی شد. او مدال دیگری را در بازی های المپیک تابستانی در سال 2008 به دست آورد. وربیک در سال 2008 برنز و در المپیک تابستانی لندن در سال 2012 نیز نقره به دست آورد. رقابت وربیک و یوشیدا در لندن به ذهن بسیاری از کشتی دوستان مانده است.
هر دو حریف (یوشیدا و وربیک) مطالعه دقیقی روی استراتژی ها و تکنیک های طرف مقابل داشتند. در نهایت یوشیدا به عنوان برنده این مسابقه انتخاب شد. او توانست سه امتیاز را در نیمه اول کسب کند. یوشیدا طوری می جنگید که گویی پای زندگی و مرگش در میان است. نیمه دوم تقریباً مانند نیمه نخست پیش رفت. با این وجود، یوشیدا می‌دانست که تنها 20 ثانیه به پایان بازی باقی مانده است و دیگر نمی‌تواند در خط دفاعی حرکت کند. او پا پس نکشید و امتیازی از دست نداد و سومین قهرمانی متوالی خود در المپیک را به دست آورد. این یک مسابقه عالی بین یوشیدا و وربیک بود و هنوز هم بسیاری از آن به عنوان یک دیدار فراموش نشدنی یاد می کنند.
المپیک ریو و پایان تلخ یک افسانه
فینال المپیک ریو 2016 احتمالاً یکی از فراموش نشدنی‌ترین رقابت های یوشیدا بوده است. به این دلیل که او در آخرین بازی خود در این رقابت ها به مصاف حریف خود هلن مارولیس از ایالات متحده رفت. راند اول شروعی خوب برای یوشیدا بود زیرا او به دلیل انفعال مارولیس و خطای داور، یک امتیاز گرفت. یوشیدا با 13 عنوان جهانی و 3 مدال طلای المپیک، یک اسطوره زنده در کشتی زنان محسوب می شد. در آن زمان، او به عنوان کاپیتان کل تیم المپیک ژاپن فعالیت می کرد. به همین دلیل، انتظارات از او زیاد بود و قطعاً فشار زیادی روی شانه های خود حس می کرد، به خصوص اینکه تیم زنان ژاپن در وزن های دیگر نتیجه خوبی گرفته بودند.
با ورود به نیمه دوم بازی، یوشیدا همچنان کشتی گیر برتر مسابقه بود. مارولیس قبل از این رقابت ها، هرگز نتوانسته بود یوشیدا را شکست دهد. در نخستین رقابت بین این دو، مارولیس در در کمتر از 69 ثانیه ضربه فنی شده بود. در سه سال گذشته، مارولیس تکنیک‌های مختلف کشتی یوشیدا را مطالعه کرده و توانسته بود به یک استراتژی مناسب علیه یوشیدا دست یابد.
متأسفانه یوشیدا در حالی که تنها 60 ثانیه به پایان بازی زمان باقی مانده بود، توسط مارولیس به بیرون از تشک هدایت شد. این باعث شد مارولیس پیش بیفتد. این اتفاق یک پایان به شدت تلخ برای یوشیدا و هوادارانش رقم زد. یوشیدا به عنوان کاپیتان تیم، مسئولیت بزرگ رهبری تیم را بر عهده داشت و در آن زمان احساس می کرد باعث شکست تیمش شده است. چشمان یوشیدا پر از اشک و قلبش پر از غم و اندوه بود. او احساس می کرد که نه فقط یک مدال طلا را از دست داده بلکه باعث ناامید شدن تیم، خانواده، هواداران و کشورش شده است.
یوشیدا چندی بعد از کشتی خداحافظی و شروع به مربی گری کرد.
