راهنماتو- کیفیت دوستیها و روابط ما در احساس شادی در کلیت زندگیمان تأثیر بسیار مهمی دارد. معنایش این است که ما صرفا باید برای آدمهایی وقت بگذاریم که بهترینها را برایمان میخواهند و حقیقتا حامیمان هستند.
به گزارش راهنماتو، با این حال، شناسایی دوستان جعلی از رفقای گرمابه و گلستان همیشه آنطور که فکر میکنیم ساده و آسان نیست. گاهیاوقات آدمها آنقدرهایی که فکر میکردیم به رابطهشان با ما اهمیت نمیدهند و دانستن این موضوع دردناک است.
حفاظت و مراقبت از خودتان ـ برای آنکه وقت و محبتتان را هدر ندهید ـ نیازمند آن است که نشانههای دوستی واقعی را شناسایی کنید. در این مقاله با راهنماتو همراه باشید تا علائم کسی که دوست واقعیتان نیست را با شما به اشتراک بگذاریم:
1.صرفا در فضای آنلاین با هم ارتباط دارید و همدیگر را رو در رو ملاقات نمیکنید
دوستیهای حقیقی گاهی از طریق فضای مجاز ایجاد میشوند اما لازم است که به زندگی واقعی نیز تداوم پیدا کنند. مگر آنکه دلیل خوبی برای حضوری ملاقاتنکردن همدیگر ـ مثل دوری و زندگی در دو شهر مختلف ـ داشته باشید، در غیراینصورت، صحبت در اینستاگرام و تلگرام و ...دوستی حقیق نیست. رسانههای اجتماعی سبب شدهاند که ما دوستان و دنبالکنندگان بیشماری در فضای مجازی پیدا کنیم اما واقعا چندنفر از آنها دوستان واقعی ما هستند؟
برطبق روانشناسان ما به لحاظ ذهنی ظرفیت محدودی برای متعادل نگهداشتن روابط اجتماعیمان داریم و تعداد این رابطهها نمیتوانند زیاد شوند. این نظریه به عنوان عدد دانبار شناخته میشود که برگرفته از نام انسانشناسی است که نخستینبار آن را ابداع کرد.
واقعیت است که دوستی نیاز به تلاش دارد. دوستی یعنی افرادی که برایت اهمیت دارند را در الویت قرار بدهی. اگر شما مشتاق هستید که تلاش کنید، اما طرف مقابل هیچ تلاشی برای دوستی انجام نمیدهد، پس احتمالا دوست حقیقی شما نیست.
آنها صرفا در حاشیه زندگی شما حضور دارند اما شما بخش فعال زندگی آنها نیستید.
2.پشت سرتان حرفهای ناشایست زدهاند
گاهی میتوانید به واسطه غریزتان حس کنید که وقتی حواستان نیست، دیگران دارند دربارهتان بدگویی میکنند. روانشناسی میگوید عاقلانه است که گاهی به غریزه گوش بدهیم زیرا درواقع این حسها صرفا حدسیات بیپایه نیستند بلکه ذهن ناخودآگاه ما است که سرنخهای ظریف بیشماری که دیگران مخابره میکنند را دریافت میکند.
وقتی این حس به وجود میآید که اعتماد زیادی به دوستانتان ندارید. بنابراین باید علتش را پیدا کنید. غیبت گاهی اتفاق میفتد و نیازی نیست وانمود کنید که هرگز خودتان این کار را نکردهاید. گاهیوقتها هم ممکن است از دست دوستی عصبانی شوید، بنابراین خالی کردن خشمتان اصلا چیز بدی نیست. ما همهمان گاهی پشتسر بهترین دوستانمان حرفهای بد زدهایم چون از دستشان خشمگین بودیم.
اما دوستی این شکلی نیست. اگر دوستی به جای آنکه با خودتان صحبت کند به طریق دیگری ناراحتیاش را بروز میدهد احتمالا دچار ضعف ارتباطی است که یعنی ارتباط و پیوند شما آنقدرها که فکر میکردید قوی نبوده است.
3.خیلی ظریف ناامید و دلسردتان میکنند
دوستان باید مهمترین مشوقها و تشویقکنندگان ما باشند. متأسفانه، حسادت میتواند باعث شود که برخی بهاصطلاح دوستان از دشمنمان بدتر شوند. آن آدمها به شدت رقابتی و به شکلی حیلهکارانه منتقدان نیشزننده هستند. انتقادهای آنها همراه با طعنه، تعریفهای دوپهلو و توهین است. وقتی اتفاق خوبی برایتان میفتد، برد شما را جشن نمیگیرند. درحقیقت، وقتی شکستی برایتان اتفاق میفتد آنها خیلی پنهانی خوشحال هم هستند.
4.مودبانه برخورد میکنند اما هرگز درد دلی نمیکنند
صحبتهای سطحی فقط بین آشنایان و کسانی که صمیمتی با هم ندارند رخ میدهد. وقتی پیوندها جدید و شکنندهتر هستند، گفتوگوها کوتاه و روزمره میشوند. اما دوستی حقیقی یعنی بتوانید درباره موضوعات، مسائل و رویدادهای زندگی عمیقتر صحبت کنید. اگر شخصی نمیخواهد سفره دلش را برایتان باز کند، دلیلاش آن است که نمیخواهد با شما صمیمیتر شود.
5.بین تلاش و قدرتتان عدم تجانس وجود دارد
یعنی شما دهنده هستند و طرف مقابل گیرنده است. دوستیها معادلات ریاضی نیستند که بتوانیم سهم تلاش و قدرت را به 50-50 تقسیم کنید، اما باید حس کنید که مبادلات در آن تعادل دارند.
اگر حس کنید که برابری وجود ندارد، مشکلات به وجود میآید. مثلا شما آنها را تبدیل به بتهای زندگیتان میکنید و از آنها آرمان میسازید، اما آنها از شما بهرهبرداری میکنند. روابط یک-طرفه که یکی از طرفین انرژی بیشتری در مقایسه با طرف دیگر برای رابطه میگذارد، سالم و پایدار نیستند.
6.دوست دوران بینیاز و خوشیتان است
خوشگذرانی و گذران اوقات خوش با همدیگر، بیشک یکی از بهترین بخشهای هر دوستیای است. شما در کنار هم تا حد مرگ میخندید و جزئیترین مسائل روابط عاشقانهتان را با هم در میان میگذارید. اما زندگی هرگز خوشگذرانی بیوقفه نیست و بر اساس روانشناسی یکی از مهمترین ابعاد هر رابطه باکیفیتی آن است که احساس کنید از سمت طرف مقابل حمایت میشوید. اگر به وقت جشن و شادی و خوشگذرانی به شما میچسبند اما وقتی روزهای سختی را میگذرانید، پیدایشان نمیشود، دوستان واقعیتان نیستند. شاید یکی از دلایلش این باشد که زیاد خودخواه هستند که ما را به نکته بعدی میرساند.
7.به وقت معاشرت، همیشه آنها نقل مجلس هستند
این یکی دیگر از ویژگیهایی است که باعث بهم خوردن تعادل دوستی میشود. در درازمدت، ارتباط با چنین افراد خودخواهی سخت میشود. آماندا روز، روانشناس، میگوید: «این افراد به دنبال توجه، تأیید، اعتبار و حمایت هستند اما رفتارشان دیگران را دور میکند، برای همین به هیچکدام از خواستههایشان نمیرسند.»
اگر دوستتان عادت دارد در هر موقعیتی توجه را به سمت خودش بکشد، درباره خودش حرف بزند، صرفا درباره موفقیتهای خودش بگوید، درنهایت حس میکنید که دارد از احساس شما سوء استفاده میشود و زندگی آنها هیچ ربطی به زندگی شما ندارد. همانطور که در مورد بعدی خواهیم دادید، احتمالا حق با شماست.
8.به احساسات و مرزهای شما توجه ندارند
مرزها به روشهای ظریفی درنوردیده میشوند، بنابراین ممکن است در بدو امر متوجه نشوید. بگذارید مثالی بیاوریم. به دوستتان میگویید که امشب میخواهید خانه بمانید. خسته هستید و نیاز به استراحت دارید. اما آنها به جای احترام به این خواسته، اصرار میکنند: «بابا بیخیال، کسل نباش ..دو دقیقه میریم بیرون دیگه ...»
ممکن است خیلی مسئله بزرگی به نظر نرسد اما نوعی دستکاری روانی خزنده و آرام و فشار آوردن به دیگری است که مدام در این رابطه رخ میدهد. بعضی آدمها همدلی و توجه کمتری در مقایسه با دیگران دارند و برای همین بدترین دوستان هستند.
9.در کنارشان خود حقیقیتان نمیتوانید باشید
اگر وقتی کنارشان هستید باید نقاب به صورت بزنید یا حس کنید که باید طوری رفتار و عمل کنید که شبیه به خودتان نباشید، آنها دوستان شما نیستند. روانشناسان موافقاند که اصالت کلید خلق دوستیهای معنادار و غنی است. بدون اصالت، هرگز حس نمیکنید که هویت حقیقیتان توسط دیگران دیده یا شنیده میشود. شاید مجبورتان میکنند طوری رفتار کنید که دوست ندارید. یا آن بعدی از شما را بیرون میکشند که دوست ندارید. نباید با کسانی ارتباط داشته باشید که باعث شوند نسبت به خودتان حس بدی پیدا کنید.
10.ناگهان دیگر دوستشان نیستید
..معمولا وقتی یک فعالیت بهتری برای انجام دادن پیدا میکنند یا آدم دیگری در رابطه پیدا میکنند، دیگر شما دوستشان نیستید. شما به آنها حق دادهاید که در موقعیتهایی به شما شک کنند. بهرحال، مسائلی پیش میآید و شما هم سعی کردهاید همیشه دوستی فهیم و انعطافپذیر باشید.
اما آنها مدام رفتار متناقض نشان میدهند. در رابطه با شما تداوم ندارند. گاهی هستند، گاهی نیستند. این رابطۀ گاهگاه، مدام روی دور تکرار است. آنها آدمهای بدی نیستند اما دوستان خوبی هم نیستند. درواقع آنها ارزشی برای وقت شما قائل نیستند. این نشانه دیگری است که شما الویت آنها در زندگی نیستید.