حتی در آن روزگار، گاهی گربه‌ها ارزش بیشتری نسبت به خدمه کشتی پیدا می‌کردند و همین موضوع باعث شده بود درآن روزگار، صاحبان کشتی‌ها، به‌خصوص برای سفرهای خارجی، گذرنامه‌هایی برای گربه‌های همسفرشان فراهم کنند تا حضورشان را قانونی کنند.
خلاصه اینکه در آن روزگار، صدور گذرنامه برای گربه‌ها، امری متداول شده بود و به‌خصوص قبل از ترک لنگرگاه، ناخدای کشتی با استفاده از همین گذرنامه‌ها، به سرشماری گربه‌های کشتی‌اش می‌پرداخت و حاضر نبود اسکله را بدون گربه‌هایش ترک کند.
توصیف هر گربه، کشیدن تصویر و ثبت اثر پنجه‌هایش روی گذرنامه گربه‌ای از موارد جذاب این گذرنامه‌ها بود که آنها را منحصر به فرد می‌کرد.
درحالی‌که گذرنامه‌های گربه‌ای، حتی در آن روزگار هم قانونی نبود، اما به نمادی برای پیوند میان انسان‌ها و گربه‌ها تبدیل شده بود، پیوند با گربه‌هایی که با شکار موش‌های داخل کشتی‌ها، سلامت ملوانان را تضمین می‌کردند.
با این‌حال با رشد فناوری و تولید سموم شیمیایی، وابستگی کشتی‌ها به گربه‌ها روزبه‌روز کمتر شد، اما خاطره این گربه‌سانان ملوان و گذرنامه‌هایشان، همچنان در تاریخ دریانوردی جهان ثبت شده و مورد توجه علاقه‌مندان قرار دارد.
