ابتدا باید دانست لاستیک دیواره کوتاه قیمت بیشتری داشته و هزینه نصب آن نیز بالاتر است. از طرف دیگر برای استفاده از این نوع لاستیک‌ها باید رینگ‌های بزرگ‌تری برای همان خودرو در نظر گرفت بنابراین خرید لاستیک دیواره کوتاه شاید به معنی خرید رینگ‌های بزرگ‌تر نیز باشد. انتخاب رینگ و لاستیک بزرگ‌تر از حد استاندارد توصیه شده توسط خودروساز باعث می‌شود امکان سایش با گلگیر و سپر وجود داشته باشد و حتی روی نمایش دقیق سرعت خودرو نیز تأثیر بگذارد؛ اما اگر تمامی فاکتورهای لازم وجود داشته باشد، تفاوت خاصی در عملکرد لاستیک موردبحث با نمونه عادی آن وجود خواهد داشت؟
قبل از پاسخ به این سؤال بهتر است با خود لاستیک دیواره کوتاه آشنا شویم. این نوع لاستیک‌ها معمولاً نسبت ظاهر ۳۰ تا ۴۰ دارند. نسبت ظاهر عددی است که ارتفاع دیواره جانبی لاستیک را به عنوان درصدی از پهنای آن نشان می‌دهد و با بررسی اعداد روی لاستیک می‌توان آن را دید. شاید روی یک لاستیک دیواره کوتاه اعدادی همچون ۳۰۵/۳۰R19 را ببینید که در آن عدد ۳۰۵ پهنای لاستیک به میلی‌متر و عدد ۳۰ نیز نسبت ظاهر است به این معنی که ارتفاع دیواره لاستیک حدود یک‌سوم کمتر از پهنای آن است. عدد ۱۹ نیز قطر رینگ را نشان می‌دهد. اگرچه این لاستیک‌ها از روبرو نازک‌تر به نظر می‌رسند اما معمولاً آج پهن‌تری نسبت به لاستیک‌های عادی دارند.
مزیت لاستیک دیواره کوتاه این است که دیواره‌های کوتاه‌تر آن انعطاف کمتری نسبت به لاستیک‌های عادی دارند و بنابراین توانایی عبور از پیچ بهتری خواهند داشت. همچنین لاستیک‌های پهن‌تر سطح تماس بیشتری ایجاد می‌کنند که نتیجه آن چسبندگی بهتر در زمان چرخش و توقف خواهد بود؛ اما نقطه‌ضعف این لاستیک‌ها به وزن بیشتر مربوط می‌شود که تأثیر منفی روی مصرف سوخت و شتاب گیری دارند. به خاطر دیواره کوتاه‌تر، لاستیک‌های موردبحث سواری خشک‌تری خواهند داشت و امکان پنچری آن‌ها نیز بیشتر است. از طرف دیگر با افتادن در یک چاله بزرگ احتمال آسیب دیدن رینگ وجود خواهد داشت زیرا فاصله رینگ با زمین کمتر از رینگ و لاستیک استاندارد است.
نوع دیگری از لاستیک‌ها نیز وجود دارند که درست نقطه مقابل لاستیک‌های دیواره کوتاه هستند و با نام دیواره بلند شناخته می‌شوند. نسبت ظاهر این لاستیک‌ها عدد ۵۰ و یا بیشتر است. همچنین در برخی لاستیک‌های دیواره بلند، ضخامت آج بیش از سه‌چهارم اینچ خواهد بود. دیواره جانبی این لاستیک‌ها به حدی بلند است که معمولاً برای رینگ‌های کوچک‌تر با قطر بین ۱۰ تا ۱۶ اینچ طراحی می‌شوند. از آنجایی که لاستیک‌های دیواره بلند برای آفرود طراحی می‌شوند بنابراین آج خشن آن‌ها به افزایش ارتفاع از سطح زمین کمک کرده و همچنین امکان پنچری آن‌ها نیز کمتر می‌شود. از طرف دیگر لاستیک دیواره بلند سواری خودرو را اندکی نرم‌تر کرده و کشش آن را حتی در مسیرهای صعب‌العبور نیز بهبود می‌بخشد. البته عبور از پیچ‌های تند با لاستیک‌های دیواره بلند خیلی راحت نیست و حتی چسبندگی خودروها نیز کمی کاهش می‌یابد. پاسخ فرمان نیز می‌تواند به خاطر انعطاف بالای لاستیک‌های یاد شده تحت تأثیر قرار گیرد و رانندگان احساس تأخیر در چرخش فرمان را داشته باشند. در خودروهایی با پیشرانه‌های کوچک‌تر نیز شاید گشتاور کاهش یابد چراکه پیشرانه برای چرخاندن این چرخ‌های بزرگ‌تر و فربه‌تر به تقلا می‌افتد.
با این تفاسیر، بهترین نوع لاستیک برای خودرو کدام است؟ زمانی که می‌خواهید بهترین رینگ و لاستیک را بخرید باید بدانید انتخاب لاستیک دیواره کوتاه یا استاندارد به فاکتورهایی همچون بودجه در نظر گرفته شده، انتظار شما از عمر لاستیک، مسیر رانندگی و شرایط آب و هوایی بستگی دارد. لاستیک‌های دیواره کوتاه می‌توانند ظاهر خودرو را بهبود بخشیده و هندلینگ آن را افزایش دهند. این لاستیک‌ها برای جاده‌های صاف و نرم گزینه‌ای ایده آل هستند اما دیواره کوتاه‌تر به معنی سواری خشک‌تر در شهرها و خیابان‌های پر از دست‌انداز خواهد بود. همچنین خودروهای معمولی که برای استفاده از لاستیک‌های عادی طراحی شده‌اند با وجود لاستیک‌های دیواره کوتاه استهلاک بیشتری در بخش سیستم تعلیق و ترمز خواهند داشت.
این نوع لاستیک‌ها برای مسیرهای پر از دست‌انداز گزینه مناسبی نیستند و دیواره محکم‌تر آن‌ها باعث کاهش کشش در مواجهه با دست‌اندازهای بزرگ‌تر می‌شود. همچنین آج متفاوت لاستیک‌های دیواره کوتاه می‌تواند باعث ایجاد پدیده هیدروپلنینگ در زمان بارندگی شود. در مقابل باید گفت لاستیک‌های استاندارد در خودروهای عادی باعث بهبود مصرف سوخت و شتاب گیری می‌شود در مجموع گزینه مناسبی برای رانندگان به شمار می‌روند. از طرفی طول عمر این لاستیک‌ها نیز بیشتر است. برای ترددهای روزمره و سفرهای طولانی‌مدت، لاستیک‌های استاندارد گزینه بهتری هستند چراکه دیواره منعطف‌تری داشته و سواری نرم‌تری را فراهم می‌کنند.
