با ۱۰ مورد از بهترین فیلم‌ها در مورد مصر باستان آشنا شوید.
در دریایی از فیلم‌های بی کیفیت بی‌کیفیت درباره یکی از قدیمی‌ترین جوامع بشری، پیدا کردن یک فیلم خوب در مورد این موضوع می‌تواند واقعاً سخت باشد.
۱- The Prince of Egypt (۱۹۹۸)
شاهزاده مصر (در ایران با نام عزیز مصر شناخته می‌شود) در اصل یک فیلم مذهبی است که برای مخاطبان مسیحی و یهودی ساخته شده است. با این حال، حتی اگر یهودی یا مسیحی نباشید، حتی اگر به هیچ وجه مذهبی نباشید، این یک فیلم فوق العاده برای تماشاست. این فیلم که توسط استودیو دریم وورکس ساخته شده است، تمام ویژگی‌های یک موزیکال انیمیشن کلاسیک دیزنی را دارد، از موسیقی‌های شاد و باحال گرفته تا سبک انیمیشن. داستان این انیمیشن، قسمت اعظم کتاب سفر خروج را دنبال می‌کند، که در آن موسی (وال کیلمر) عبرانیان را بر خلاف میل برادر خوانده موسی، فرعون رامسس (رالف فاینس)، از بردگی مصر نجات می‌دهد.
فضا و عظمت فیلم واقعاً فوق‌العاده است، و ترانه‌های آن برخی از بهترین‌هایی هستند که دریم وورکس تا به حال تولید کرده است. آهنگ‌هایی مانند The Plagues و Playing With the Big Boys مطمئناً تا هفته‌ها بعد در ذهن شما خواهند ماند. البته، این فیلم افسانه‌ها و مضامین مصری زیادی را در کنار حال و هوای ابراهیمی خود به نمایش می‌گذارد. اگرچه شاهزاده مصری فیلمی نیست که کاملاً از نظر تاریخی دقیق باشد، اما یک ماجراجویی فوق‌العاده در طول زمان است که می‌تواند به راحتی برای هر کسی، صرف نظر از ایمان یا عدم آن، لذت بخش بوده، و یکی از بهترین فیلم‌های با تم مصر باستاناست.
۲- The Extraordinary Adventures of Adèle Blanc-Sec (۲۰۱۰)
ماجرا‌های شگفت انگیز آدل بلان-سک یک فیلم فرانسوی است که بر اساس مجموعه‌ای از کتاب‌های مصور نوشته ژاک تاردی ساخته شده است. در این فیلم لایو اکشن، نقش ادل را لوئیز بورگوین بازی می‌کند، که ظرافت و درخشش را برای این شخصیت نویسنده داستانی به ارمغان می‌آورد، کسی که در کنار تعدادی از شخصیت‌های تکراری این کتاب مصور ظاهر می‌شود. در این ماجراجویی، ادل به مصر می‌رود تا مقبره رامسس دوم را کشف کند، اما آنچه در آنجا پیدا می‌کند بسیار بیشتر از آن چیزی است که برایش برنامه دارد.
فقط مضامین مصر باستان نیستند که در این فیلم کاوش می‌شوند – دایناسور‌ها (بله، واقعاً) و مقدار زیادی از درام‌های تاریخی نیز وجود دارند که در اوایل قرن بیستم پاریس اتفاق افتاده و در این فیلم روایت می‌شوند. این ترکیب اغلب دستور العملی برای تبدیل شدن به یک اثر فاجعه است، و نشانه‌ای از لقمه بزرگ‌تر از دهان برداشتن در عرصه سینما، اما همه چیز در این فیلم بسیار خوب با هم جفت می‌شود که آن را به یک فیلم ماجراجویی هیجان‌انگیز و بسیار دست کم گرفته شده تبدیل می‌کند.
۳- Stargate (۱۹۹۴)
فیلم استارگیت زمانی که برای اولین بار اکران شد با استقبال بسیار ضعیفی روبرو گردید، با این حال در سال‌های اخیر طرفداران زیادی پیدا کرده است، و بسیاری از سینمادوستان اکنون شروع به درک ارزش این فیلم و دنیای سینمایی بعدی آن کرده‌اند. در این فیلم، کرت راسل نقش یک باستان‌شناس را بازی می‌کند که به طور تصادفی با یک اثر باستانی در مصر مواجه می‌شود، اثری که وقتی فعال می‌شود، دریچه‌ای را به یک سیاره بیابانی دور باز می‌کند. در این سیاره جدید، به نام ابیدوس، افرادی ساکن هستند که به گویش مصری باستان صحبت می‌کنند، که نشان می‌دهد مصریان باستان احتمالاً از این پورتال برای سفر به ابیدوس استفاده کرده اند.
اگر به اسطوره‌های مصر باستان با پیچ و تاب‌های علمی تخیلی علاقه دارید، این فیلم بهترین گزینه برای شماست. در این فیلم متخصصان مدرن با مردم و فرهنگی آشنا می‌شوند که برای هزاران سال وجود نداشته اند، و برخی از مضامین کیهانی در مورد تأثیر بشر بر جهان نیز نمایش داده می‌شود. فیلم کلاسیک و در عین حال دست کم گرفته شده استارگیت، شبیه چیز‌هایی که تاکنون دیده اید نخواهد بود و منظورمان از جنبه مثبت ماجراست.
۴- Agora (۲۰۰۹)
آگورا یک فیلم اسپانیایی است، اما به زبان انگلیسی و بازیگران برجسته زیادی در آن حضور دارند. در متن داستان ریچل ویز قرار دارد که نقش فیلسوفی واقعی به نام هیپاتیا را بازی می‌کند که در قرن چهارم و پنجم میلادی در اسکندریه زندگی می‌کرد، زمانی که مصر بخشی از امپراتوری روم شرقی در نظر گرفته می‌شد. هیپاتیا نه تنها یک فیلسوف، بلکه یک ستاره شناس نیز بود که شروع به بررسی نقص‌های مدل زمین مرکزی رومیان از منظومه شمسی می‌کند.
فیلم در به تصویر کشیدن هیپاتیا چند آزادی تاریخی دارد، اما کدام فیلم تاریخی است که چند جا از داستان چنین آزادی‌های تاریخی محدودی نداشته باشد. به همین دلیل است که به آن‌ها داستان‌های ساختگی تاریخی می‌گویند. صرف نظر از این، اگر چه آگورا فیلم بی نقصی نیست، اما فیلم خوبی است، و به داستان زنی بسیار تأثیرگذار در تاریخ باستان می‌پردازد که تقریباً آنقدر که باید مورد توجه قرار نگرفته است. دستکم به همین خاطر، این فیلم شایسته توجه است.
۵- The Mummy’s Hand (۱۹۴۰)
دست مومیایی یک شبه دنباله است که به خاطر موفقیت فیلم اصلی در سال ۱۹۳۲ ساخته شد. این فیلم ترسناک روی یک مومیایی نامیرا تمرکز نمی‌کند، بلکه مومیایی که در طول هزاران سال توسط یک کشیش شرور زنده نگه داشته می‌شود. این فیلم با توجه به بودجه نسبتاً پایین خود نقص‌هایی دارد، اما با وجود همه این ها، همچنان از حد متوسط عبور کرده و به یک فیلم خوب و لذت‌بخش تبدیل می‌شود.
بازیگران و تیم سازنده به همراه کاراکترهایش همگی جدید هستند. به جای ایمهوتپ، مومیایی این فیلم خاریس نام دارد که با استفاده از یک نوشیدنی چای رازآلود زنده نگه داشته شده و از رفتن به دنیای مردگان محروم می‌شود. The Mummy’s Hand کمی احمقانه است، اما در کل دنباله‌ای سرگرم‌کننده برای فیلم سال ۱۹۳۲ به نظر می‌رسد، تقریباً به‌عنوان چیزی کاملاً جدید خود را نشان داده و بیشتر به‌عنوان یک دنباله معنوی عمل می‌کند تا یک دنباله کامل.
۶- Land of the Pharaohs (۱۹۵۵)
سرزمین فراعنه مجموعه‌ای متشکل از هزاران بازیگر دارد (البته اکثراً بازیگران سیاهی لشگر) که در زمان خود یک ویژگی بسیار بزرگ بود. اگرچه این فیلم در حال حاضر تقریباً ناشناخته است، اما سرزمین فراعنه یک دستاورد واقعی در فناوری سینمایی بود و از هر چیزی در توان خود برای ساخت یک درام تاریخی حماسی استفاده کرد که شبیه هیچ فیلم دیگری نبود. این فیلم در مورد فرعون خوفو (جک هاوکینز) است که یکی از اهرام به نام او نامگذاری شده است، و رابطه عاشقانه‌ای که او با پرنسس نلیفر (جوان کالینز) دارد در حالی که تحت فشار مردمی قرار دارند که در طی سال‌ها دشواری و سختی زندگی، از ساختن اهرام خسته شده اند.
این فیلم با اکشن عالی و داستان‌های آشنای فیلم‌های عاشقانه دهه ۵۰ خود، فیلمی است که ممکن است در گذر زمان فراموش شده باشد، اما هنوز ارزش هر ثانیه تماشایش را دارد، به ویژه برای طرفداران اسطوره‌های مصری. این فیلم به مخاطبان اجازه می‌دهد تا شاهد ساخت یکی از قدیمی‌ترین بنا‌های تاریخی جهان باشند که بعد‌ها به یکی از عجایب هفتگانه جهان تبدیل شد. این چیزی است که به ندرت در یک اثر سینمایی دیده می‌شود و همین موضوع بر جذابیت تماشای آن می‌افزاید.
۷- The Mummy (۱۹۳۲)
مومیایی که نباید با فیلم اکشن-ماجراجویی محصول ۱۹۹۹ اشتباه گرفته شود، یک فیلم ترسناک محصول ۱۹۳۲ است که بوریس کارلوف مشهور را در نقش ایمهوتپ، هیولای مومیایی شده فیلم دارد. کارلوف شاید بیشتر به خاطر ایفای نقش هیولای فرانکنشتاین در فیلم ترسناک گوتیک فرانکشتاین در دو سال قبل از این فیلم شناخته شود، بنابراین دیدن او در نقشی جدید و در عین حال به همان اندازه شرور، همیشه خوشایند است.
به یک معنا، این یکی از اولین فیلم‌های محبوبی بود که اسطوره‌های مصری را جلوی دوربین به تصویر می‌کشید و به نوعی شروعی برای این فیلم‌ها بود. شاید به اندازه برخی از فیلم‌های مشابهی که در آن زمان اکران می‌شدند، موفقیت تجاری بزرگی نداشت، اما در عین حال، مومیایی فیلم بسیار خوبی است. احتمالاً این فیلم یکی از معدود فیلم‌های ترسناک خوب در مورد مصر باستان است.
۸- Cleopatra (۱۹۶۳)
کلئوپاترا یک فیلم جنگی/درام حماسی است که نتوانسته کیفیتش را در گذر زمان حفظ کند، اما همچنان یک تجربه تماشای خوب برای طرفداران مصر باستان است. در این فیلم الیزابت تیلور در نقش کلئوپاترا هفتم، یکی از آخرین فراعنه مصر، در طول جنگ داخلی سزار در قرن اول پیش از میلاد، ایفای نقش می‌کند. مقیاس و عظمت این فیلم برای آن زمان بی‌نظیر بود و صد‌ها سیاهی لشگر و دکور، لباس و لوازم جانبی مفصل را به نمایش می‌گذاشت.
از لحاظ داستانی، این فیلم داستان کلئوپاترا را در دورانی دنبال می‌کند که با جولیوس سزار (رکس هریسون) متحد می‌شود و سزار علیه سلسله بطلمیوسی که تحت حکومت برادر کلئوپاترا است، وارد نبرد می‌شود. بسیاری شخصیت‌های تاریخی واقعی در فیلم به تصویر کشیده شده‌اند، و جلوه‌های بصری عظیم و بازی‌های درخشان آن مطمئناً رضایت هر کسی را که تاریخ مصر را دوست دارد، برآورده می‌کند، مخصوصاً وقتی پای سقوط امپراتوری به میان می‌آید.
۹- The Mummy (۱۹۹۹)
از سه گانه مومیایی واقعاً استقبال خوبی نشد، به جز اولین فیلم که تنها فیلم خوب این فرانچایز است. این فیلم کاملاً یک فیلم درجه دوم است، اما یک فیلم درجه دوم واقعاً خوب. این فیلم داستان ریک (برندان فریزر) را دنبال می‌کند که در جستجوی مقبره ایمهوتپ (آرنولد ووسلو) به مصر سفر می‌کند.
اما معلوم می‌شود که او تنها کسی نیست که به دنبال بقایای جنازه مومیایی شده ایمهوتپ است، زیرا گروهی از دزدان قبر درست پشت سر او هستند و امیدوارند این مومیایی را زنده کنند. اکشن و ماجراجویی بسیار خوبی در فیلم وجود دارد. مطمئناً، جلوه‌های ویژه کامپیوتری آن با استاندارد‌های امروزی بسیار قابل توجه نیست، اما واقعیت این است که مومیایی هنوز هم یک فیلم کلاسیک است که تا به امروز بسیاری با شوق از آن یاد می‌کنند.
