بهترین فیلم های ترسناک دهه ۲۰۰۰
- ۱۰- The Others (2001)
- ۹- Orphan (2009)
- ۸- The Ring (2002)
- ۷- The Descent (2005)
- ۶- Paranormal Activity (2007)
- ۵- The Orphanag (2007)
- ۴- The Grudge (2004)
- ۳- REC (2007)
- ۲- Martyrs (2008)
- ۱- Saw (2004)
۱۰- The Others (2001)
«مزاحمان می روند، اما دیگران خواهند آمد». در دیگران ، نیکول کیدمن در نقش گریس، زنی که در سال‌های پس از جنگ جهانی دوم با دو فرزند حساس به نور خود در یک عمارت دورافتاده زندگی می‌کند، نقش اصلی این فیلم ترسناک را بازی می کند. خانه برای محافظت از بچه ها در تاریکی نگه داشته می شود، اما وقتی اتفاقات عجیب و صداهای غیرقابل توضیح تشدید می شود، گریس رفته رفته به این باور می رسد که خانه اش تسخیر شده است. از اینجا، کارگردان، آلخاندرو آمنابار، به طرز ماهرانه‌ای فضایی از ترس را ایجاد می‌کند، و به جای خشونت یا زهره ترک کردن بر روی تعلیق و تنش روانی تمرکز می‌کند.
برخی از افشاگری‌های پرده سوم فیلم، به دوران کلاسیک ژانر وحشت باز می گردد، اما در مجموع، The Others یک فیلم ترسناک هوشمندانه و باشکوه است که به راحتی در میان بهترین و فراموش‌نشدنی‌ترین فیلم‌های ژانر فرعی خانه جن زده تاکنون قرار می‌گیرد. فیلم‌برداری خیره‌کننده و موسیقی خاطره‌انگیز در اینجا در اوج قرار دارند. بازی کنترل شده کیدمن نیز نقش مهمی در کیفیت فیلم دارد، چیزی که گریس را به شخصیتی قابل باور و نه یک شخصیت کلیشه ای تبدیل می کند. در نتیجه، The Others با فروش ۲۱۰ میلیون دلاری در سراسر جهان در مقابل بودجه ۱۷ میلیون دلاری اش، یک فیلم موفق از لحاظ تجاری نیز بود.
۹- Orphan (2009)
«فکر نمی‌کنم مامان خیلی منو دوست داشته باشه». این فیلم ترسناک روانشناختی روی زن و شوهری به نام‌های کیت (ورا فارمیگا) و جان (پیتر سارشگارد) متمرکز است که پس از مرگ کودک متولد نشده شان، دختری نه ساله به نام استر (ایزابل فورمن) را به فرزندی قبول می‌کنند. استر در ابتدا شیرین و باهوش به نظر می رسد، اما با رخ دادن رویدادهای خشونت آمیز مکرر، کیت آرام آرام به این باور می رسد که این دختر آنطور که به نظر می رسد، نیست. در شرایطی که گذشته تاریک استر و ماهیت واقعی او فاش می شود، تنش به اوج خود می رسد.
فیلم ترسناک یتیم از قوی‌ترین برداشت ها از مفهوم «کودک شیطانی»است، تا حد زیادی به دلیل بازی واقع گرایانه و به شدت ترسناکِ فورمن، که در آن زمان فقط ۱۲ سال داشت، نقش آِفرینی که شخصیت دیمین در فیلم مشابه The Omen در مقابل آن بسیار مهربان جلوه می کند. فیلمنامه نیز هوشمندانه است، در شرایطی که استر از تاکتیک‌های روانشناختی بیشتر از خشونت برای تضعیف رابطه‌ی کیت و جان استفاده می‌کند و زخم هایی که از قبل وجود داشت را تحریک می نماید. رویکرد حیله‌گرانه استر او را واقع‌گرایانه تر (و بسیار ترسناک‌تر) از «کودک شیطانی» فیلم اورجینالِ The Bad Seed می کند که در سال ۱۹۵۶ منتشر شد.
۸- The Ring (2002)
“نمی توانم تصور کنم که اینطور تنه در ته چاه گیر افتاده باشم. چقدر می توانی زنده بمانی؟” اگرچه به اندازه نسخه اورجینال ژاپنی متفکرانه نیست، بازسازی آمریکایی فیلم حلقه مطمئناً فیلم خوبی است. نائومی واتس در نقش روزنامه‌نگاری به نام ریچل کلر رهبری روایت فیلم را بر عهده دارد، زنی که یک نوار ویدئویی به ظاهر نفرین شده را بررسی کرده و گذشته تاریکی را که با روحی انتقام‌جو به نام سامارا مرتبط است، فاش می سازد. هر کس این ویدیو را تماشا کند یک هفته بعد خواهد مرد.
با نگاهی به گذشته، فیلم کمی بیش از حد طولانی است و مشکلاتی در ریتم دارد، اما سکانس های ترسناک فیلم بسیار قوی بوده و تصویرسازی ها اغلب آزاردهنده هستند. این یک فیلم قوی است که به طور موثری اصول فیلم اورجینال ژاپنی را برای مخاطبان عام تر ترجمه می کند. حلقه به عنوان اولین بازخوانی آمریکایی از یک فیلم ترسناک ژاپنی عمل کرد و موفقیت تجاری عظیم آن (با ۲۴۹ میلیون دلار فروش) راه را برای بازسازی های دیگری مانند The Grudge، Dark Water و The Eye هموار کرد. این فیلم همچنین احتمالاً نمادین ترین صحنه ترسناک دهه ۲۰۰۰ را در خود دارد، جایی که سامارا از تلویزیون بیرون می آید و میلیون ها نفر را وحشت زده کرده و عصر جدیدی را برای ترس های ماوراء الطبیعی آغاز می کند.
۷- The Descent (2005)
“این پایین یه چیزی هست.” فیلم ترسناک نزول یک فیلم کلاستروفوبیک درباره گروهی از زنان غارنورد است که یک سفر زیرزمینی آن ها به کابوسی بی پایان تبدیل می شود. آنها در یک سیستم غاری ناشناخته به دام می افتند و بدتر از آن، متوجه می شوند که آنجا تنها نیستند. در تونل ها موجودات ترسناک و گوشتخواری حضور دارند که در تاریکی شروع به شکار آنها می کنند.
The Descent عناصر اسلشر، موجودات ترسناک، و عناصر ترسناک روانشناختی را در فضای بدیع غار با هم ترکیب می کند. در واقع، غارهای ترسناک فیلم به اندازه هیولاهایی که در درون آنها زندگی می کنند، دشمن و تهدیدآمیز هستند. کارگردان، نیل مارشال، کار بسیار خوبی در پیدا کردن مکان روایت داستان به منظور ایجاد حداکثر تنش انجام می‌دهد و فضایی تهدیدآمیز، خفقان‌آور و مهم‌تر از همه ناامیدکننده ایجاد می‌کند. طراحی موجودات غارنشین نیز به شدت ترسناک است و هیولاهای داستان شبیه غارنشینانی هستند که با خفاش ها ترکیب شده و به دندان هایی شبیه دندان کوسه مجهز هستند. به عنوان یک فیلم ترسناک بی نقص با بودجه اندک، The Descent بسیار برتر از فیلم های دیگر در حد و اندازه خود ظاهر شده و از زمان انتشار توسط چندین نشریه به عنوان یکی از بهترین فیلم های ترسناک دهه ۲۰۰۰ رده بندی شده است.
۶- Paranormal Activity (2007)
“تو به من قول دادی که با این چیزها درگیر نمی شی”. وقتی صحبت از فیلم‌های ترسناکی می‌شود که بودجه‌های اندک را به وحشت واقعی تبدیل می‌کنند و سود هنگفتی را در باکس آفیس به دست می آورند، به سختی می‌توان از فیلم Paranormal Activity که گفته می‌شود سودآورترین فیلم تمام دوران است، سخن نگفت. این فیلم ترسناک با تکنولوژی ساده که با بودجه کلی فقط ۲۱۵و۰۰۰ دلار ساخته شد، ۱۹۳ میلیون دلار در سراسر جهان فروش داشت.
این یک فیلم مینیمالیستی در مورد کتی (کتی فیثرستون) و میکا (میکا اسلوت)، زوج جوانی است که دوربین‌هایی را در خانه‌شان کار می گذارند تا رویدادهای ماوراء الطبیعه نگران‌کننده‌ای را که فکر می‌کنند در اطرافشان اتفاق می‌افتد، ثبت کنند. چیزی که به عنوان اتفاقات آزار دهنده جزئی شروع می شود، به زودی به اتفاقاتی هولناک تبدیل می شود، در حالی که این موجودیت شیطانی تهاجمی تر می شود. کارگردان فیلم، اورن پلی، با تنش ویرانگر و وحشتی تقریبا غیرقابل تحمل از سکوت و انتظار، از بودجه اندک خود نهایت استفاده را می برد. ظاهر یک پروژه کم‌هزینه در این فیلم به طرز شگفت‌آوری قدرت ترساندن داستان و فضای آن را افزایش می دهد، و سبک نیشدار آن، وحشت زایی آن را ده برابر می‌کند. در این فرآیند، فعالیت ماوراء الطبیعه از الگوی فیلم پروژه جادوگر بلر برای یک دهه جدید استفاده می کند.
۵- The Orphanage (2007)
“تاریکی در حال تشکیل یک دایره در اطراف شما است و به شما نزدیک می شود.” این فیلم ترسناک اسپانیایی، داستان لورا (بلن روئدا) را دنبال می‌کند که به یتیم‌خانه‌ای باز می‌گردد که در آن بزرگ شده و اکنون رها شده است، در حالی که انتظار می رود این یتیم خانه به عنوان خانه ای برای کودکان ناتوان بازگشایی شود. مدت کوتاهی پس از این نقل مکان، پسرش سیمون (راجر پرینسپ) شروع به برقراری ارتباط با دوستان نامرئی می کند و زمانی که به طور مرموزی ناپدید می شود، لورا مجبور می شود با اسرار تاریک یتیم خانه روبرو شود.
یتیم خانه به لطف هسته عاطفی قوی خود، ترکیب عناصر سنتی داستان ارواح با درام انسانی قدرتمند، که الهامی از برخی از فیلم های گیلرمو دل تورو، یکی از تهیه کنندگان فیلم است، فیلمی متمایز در ژانر وحشت است. کارگردان فیلم، جی ای بایونا (که بعداً کارگردانی دو قسمت اول سریال حلقه‌های قدرت را بر عهده گرفت) رویکردی پرجزییات تر و کنترل شده تر دارد و معمولاً به جای به تصویر کشیدن دقیق، در لفافه به چیزها اشاره می‌کند. تمرکز او بر روی تعلیق و درام است تا جامپ اسکر، دستور کاری که در اینجا به خوبی کار می‌کند و لحظات واقعاً وحشتناکی را بدون هیچ‌گونه افراط و تفریط ایجاد می نماید، موضوعی که باعث می شود یتیم‌خانه یکی از قوی‌ترین و باکیفیت ترین فیلم های ترسناک دهه ۲۰۰۰ باشد.
Sarah Michelle Gellar ÒKarenÓ Jason Behr ÒDougÓ
۴- The Grudge (2004)
“وقتی کسی در چنگال یک خشم قدرتمند گرفتار شود، نفرین متولد می شود.” کارگردان تاکاشی شیمیزو بازسازی فیلم خودش با عنوان Ju-On: The Grudge در سال ۲۰۰۲ را بر عهده داشت. حضور او توضیح می‌دهد که چرا با وجود نقص‌هایی که در فیلمنامه استفان سوسکو وجود داشت و چند بازیگر که گهگاه دچار اشتباه می شدند، این فیلم به خوبی نسخه اورجینال ژاپنی ظاهر شد. مانند حلقه، این فیلم نیز بر روحی نفرین شده و انتقام جو تمرکز می کند، این بار روحی که به خانه ای در توکیو منتسب است.
فیلم به صورت غیرخطی روایت شده، داستان شخصیت‌های متعددی را دنبال می‌کند و به آرامی ریشه‌های این نفرین و اتفاقاتی را که برای کسانی که با آن تماس دارند، آشکار می‌کند. The Grudge مطمئناً یک فیلم ترسناک بی نقص نیست، اما نمی توان منکر ترسناک بودن صحنه های بزرگ آن یا تأثیر بهترین وحشت های آن شد. طراحی شخصیت یوکوی بدون آرواره به تنهایی کافی است تا این فیلم جایگاهی در بین خاطره انگیزترین و ترسناک ترین فیلم های ترسناک دهه ۲۰۰۰ داشته باشد. علاوه بر این، The Grudge یک موفقیت بزرگ تجاری نیز بود و با بودجه ۱۰ میلیون دلاری اش، بیش از ۱۸۷ میلیون دلار در سراسر جهان فروش داشت.
۳- REC (2007)
“به دوربین دست نزن! ما باید به همه بگوییم اینجا چه خبر است!” اگرچه فعالیت ماوراء الطبیعه محبوب‌ترین فیلم ترسناک زیرژانر ویدیو پیدا شده در دهه ۲۰۰۰ بود، بهتر از آن فیلم، این جواهر اسپانیایی درباره یک گزارشگر تلویزیونی (مانوئلا ولاسکو) و فیلمبردارش (پابلو روسو) بود که یک شیفت شب در یک ایستگاه آتش‌نشانی محلی را مستند می‌کردند. چیزی که به عنوان یک تماس معمولی برای رفتن به یک ساختمان آپارتمانی شروع می شود، به سرعت به یک کابوس تبدیل می شود، وقتی تیم متوجه می شود که یک ویروس کشنده در بین ساکنان در حال شیوع است که آنها را به موجوداتی خشن و زامبی مانند تبدیل می کند.
فرمت روایت مستقیم و محیط محدود فیلم، تجربه ای پرتنش و غرق کننده ایجاد می کند و بینندگان را در دل هرج و مرج داستان فرو می برد. REC در زمان روایت محدود ۷۵ دقیقه‌ای خود، با نرخ بالایی از سکانس های ترسناک در هر دقیقه، کار فوق العاده ای برای وحشت زده کردن مخاطب انحام می دهد. موفقیت این فیلم به سرعت منجر به یک بازسازی متوسط آمریکایی با عنوان قرنطینه شد، اما قدرت نسخه اورجینال همچنان پابرجاست. از آن زمان نشریاتی مانند Bloody Disgusting و Time Out آن را در زمره بهترین فیلم های ترسناک تاریخ قرار داده اند.
۲- Martyrs (2008)
«آنها تمام گناهان زمین را به دوش می کشند». در انتهای طیف هنری تر این ژانر، این فیلم ترسناک جنجالی فرانسوی درباره لوسی (مایلین جامپانوی)، زن جوانی است که به دنبال انتقام از افرادی است که او را در کودکی ربوده و شکنجه کرده اند. لوسی با کمک دوستش آنا (مورجانا آلوا)، سازمانی شوم را کشف می کند که مردم را در جستجوی معنویت، متحمل درد غیرقابل تصوری می کند.
Martyrs یا شهدا یک فیلم هنری به شدت تکان دهنده و ترسناک است که مکرراً مرزهای وحشیگری روی صفحه نمایش را جابجا می کند. مقامات در فرانسه تلاش کردند تا با برچسب +۱۸ این فیلم را سرکوب کنند، رتبه بندی که در آن کشور نادر است. اما شهدا به خاطر ترکیب تعمق برانگیز بودن با خشونت تاثیرگذار است. این فقط صرفاً یک فیلم پورن شکنجه ای نیست، بلکه یک فیلم بسیار خوب و خوش ساخت است. Martyrs عمیقاً تکان دهنده و ترسناک است، ایده‌هایی را که در اوایل دهه ۲۰۰۰ در ژانر ترسناک وجود داشتند گرفته و یکی از جسورانه‌ترین و هنری ترین فیلم های ژانر وحشت را خلق می کند.
۱- Saw (2004)
«اگر ببازی این اتفاقی است که رخ می دهد». وقتی صحبت از ترسناک ترین فیلم های دهه ۲۰۰۰ به میان می آید، به سختی می توان فیلمی را پیدا کرد که بالاتر از اره قرار گیرد. این فیلم پیشگام و موفقیت بزرگ (که یک فرنچایز بسیار بزرگ را کلید زد) به عنوان نماد کل این دهه شناخته می شود. فیلم داستان ساده ای دارد: دو مرد، آدام (لی وانل) و دکتر لارنس گوردون (کری الوز)، با پاهای زنجیر شده در یک حمام خرابه از خواب بیدار می شوند و هیچ خاطره ای از نحوه انتقال به آنجا ندارند. آنها به سرعت متوجه می شوند که توسط یک قاتل سادیست به دام افتاده اند و مجبور به انجام یک بازی مرگبار می شوند که برای آزمایش اراده آنها برای زنده ماندن طراحی شده است.
Saw اصلاً بی عیب و نقص نیست، اما جسورانه و پرتنش است، با کارگردانی دارای اعتماد به نفس از جیمز وان در اولین فیلم بلندش. فضا و دکور ترسناک فیلم به سرعت نمادین شدند، اما ساختار روایت نیز به طرز شگفت‌انگیزی پیچیده و دقیق است، و کار دوربین خلاقانه و شیطانی است که بارها بیننده را گمراه می کند. با وجود برخی نقاط ضعف، Saw به سرعت خود را به عنوان یکی از تاثیرگذارترین فیلم‌های ترسناک تاریخ سیمنا تثبیت کرد و دنباله ها و اسپین آف های بسیاری را در پی داشت به طوری که ساختار ژانر وحشت در دهه ۲۰۰۰ را به شدت تحت تاثیر قرار داد.
