سریال در ژانر روان‌شناختی و معمایی ساخته شده است و خط روایی ساده‌ای دارد. اگر به سریال «غم‌های ما» و «منو بکش و خلاصم کن» علاقه دارید. دیدن این سریال را از دست ندهید.
همه ما راز‌هایی داریم که دوست نداریم کسی از آنها باخبر باشد. چه حسی داری وقتی کسی متوجه رازهایمان می‌شود. سریال صندوق داستان راز‌های برملا شده را روایت می‌کند.
در صندوقچه اسرار چه می‌گذرد؟
سریال The Trunk یا صندوق برگرفته از رمانی به همین نام نوشته کیم ریو ریونگ است که با بازی سو هیون جین و گونگ یو و کارگردانی کیم کیو تو در تاریخ ۲۹ نوامبر از نتفلیکس منتشر شد.
قصه با جونگ وون شروع می‌شود که به‌خاطر شرایط زندگی مجبور به ازدواج است، اما نمی‌خواهد تن به یک ازدواج دایم و عاشقانه بدهد. به همین دلیل دنبال راه فرار می‌گردد. جونگ وون (Gong Yoo) یک آهنگ‌ساز است که زندگی مشترکش شکست‌خورده و درگیر اضطراب و تنهایی است. او ناخواسته وارد یک ازدواج جعلی و قراردادی با این جی (Seo Hyun Jin) می‌شود.
زنی که در یک شرکت خدمات ازدواج به نام NM مشغول به کار است. یک روز صندوق اسرارآمیزی در دفتر رئیس شرکت پیدا می‌شود که اسرار پشت پرده شرکت NM، جونگ وون و این جی را برملا می‌کند. این جی دلیل جدایی از نامزد واقعی خود و کار در شرکت NM را می‌فهمد و جونگ وون نیز متوجه می‌شود که دلیل تروماهایش چیست.
کنار رفتن پرده از راز‌ها باعث تغییرات بسیاری در زندگی زوج قراردادی می‌شود و آنها در نهایت تصمیم سختی می‌گیرند. البته کنار رفتن راز‌ها فقط با شادی به پایان نمی‌رسد گاهی نیز مرگ را به همراه دارد.
نقاط ضعف و قوت سریال
گونگ یو بازیگر مرد، بعد از مدت‌ها این سریال را بازی کرده است و توانسته است هنر بازیگری خود را به خوبی نمایش دهد. داستان روایت روان‌شناختی پیچیده و معمایی دارد؛ اما به نظر می‌رسد که نتوانسته است در ژانر معمایی موفق باشد. دیالوگ‌هایی که بین شخصیت‌های اصلی ردوبدل می‌شود نقطه قوت داستان است و در کنار آهنگ‌ها و موسیقی شما را با لحظات حساس سریال همراه می‌کند. کارگردان علاقه زیادی برای نشان‌دادن غم و تنهایی در روابط انسانی را دارد و در این سریال هم توانسته است غم‌های جونگ وون و این جی را به خوبی تصویر بکشد.
آیا سریال ارزش دیدن دارد؟
سریال حس واقعی بودن دارد و رابطه بالغانه بین افراد را بدون پرده به تصویر می‌کشد و از فانتزی دوری می‌کند. دیالوگ‌ها واقعی و شبیه صحبت‌های همه ما در طول روزمره است. شخصیت‌های سریال در کنار هم و به کمک هم رشد می‌کند و کسی بر دیگری برتری ندارد. در حقیقت شخصیت‌ها خاکستری است و خبری از کلیشه‌های سنتی و آرمان‌گرایی‌های معمول سریال‌های کره‌ای در آن نیست. سریال باکیفیت بالایی تولید شده است پس می‌توان گفت که ارزش دیدن دارد.
