۵ فیلم از ۸ فیلم نوروز ۱۴۰۴ از ۸ اسفند سال پیش روی پرده رفته و حالا بیش از یک ماه است که روی پرده‌اند. از میان آن ۳ فیلم دیگر یکی سوم، یکی نهم و یکی پانزدهم اسفند روی پرده رفته است.
مطابق انتظار، «دایناسور» مسعود اطیابی با بازی پژمان جمشیدی و امیر جعفری که از چرخه کمدی‌های چند سال اخیر است، در گیشه از هر ۷ فیلم دیگر موفق‌تر بوده است. تا ۱۱ فروردین که این گزارش را می‌نویسیم، این فیلم بیش از ۷۰ میلیارد تومان در گیشه فروخته است و در صدر جدول فروش قرار دارد.
«موسی کلیم ا...» ابراهیم حاتمی‌کیا، با بهره‌مندی از تبلیغات فراوان تلویزیونی، در جایگاه دوم فروش است؛ اما حتی نصف «دایناسور» هم نفروخته و فروشش تقریبا نزدیک به ۲۸ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان رسیده است.
در جایگاه سوم جدول فروش نوروزی، کمدی «کوکتل مولوتف» ساخته حسین دوماری است که با وجود اینکه کمدی است و در آن امین حیایی و احمد مهرانفر و پژمان جمشیدی بازی می‌کنند، فقط حدود ۲۳ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان فروخته است.
«رها» با ۱۶ میلیارد تومان، «پسر دلفینی» با ۹ میلیارد تومان، «بامبولک» با ۶ میلیارد تومان، «پیشمرگ» با ۶ میلیارد تومان و «عینک قرمز» فقط با ۴۳۱ میلیون تومان در رتبه‌های بعدی جدول روش نوروزی هستند.
شکست خورده بزرگ گیشه بی‌شک کمدی «عینک قرمز» ساخته حسین مهکام و با بازی حامد بهداد است که اصرارش به حضور در نقش‌های کمدی نه‌تنها در گیشه پاسخ خوبی نگرفته بلکه شاید ادامه حرفه او را به مخاطر بیندازد.
بهداد سال گذشته در کمدی «مفت‌بر» عادل تبریزی بازی کرد و فیلمش با ۲۶ میلیارد تومان فروش در جایگاه ۱۶ جدول فروش سال ۱۴۰۳ قرار گرفت.
سال ۱۴۰۲ هم بهداد باز در همکاری با عادل تبریزی در کمدی «گیج‌گاه» بازی کرد که فیلمش با ۱۶ میلیارد فروش رتبه ۱۱ جدول فروش سالانه را به خود اختصاص داد.
صرف نظر از اینکه در دو فیلم تبریزی، بازی بهداد مبتنی بر اداواطوارهای کلیشه‌ای و فیگورهای کاریکاتوری بود که نتوانست همراهی مخاطب را جلب کند، شکست «عینک قرمز» ثابت می‌کند که مشکل اصلی کمدی‌های بهداد نه کارگردان است و نه داستان و فیلمنامه؛ بلکه تماشاگر اساسا بهداد را در نقش‌های کمدی نمی‌پذیرد.
برخلاف جواد عزتی که تماشاگران او را هم در نقش‌های کمدی می‌پذیرند و هم در نقش‌های جدی، بهداد با شمایلی که از خودش در طول سال‌های کاری‌اش به وجود آورده، ذهنیتی را در تماشاگر شکل داده که اجازه پذیرش او را در نقش‌های کمدی نمی‌دهد. جوان عاصی و زخمی که همیشه انفجاری عصبانی می‌شود و خودش را به شدت بروز می‌دهد در ذهن سینماروهای ایرانی نمی‌تواند مورد خوبی برای ایفای نقش‌های کمدی باشد. در همین جشنواره سال پیش، بازی بهداد در نقشی درونی و کنترل‌شده‌تر از سایر نقش‌های جدی‌اش در «پیرپسر»، به رغم اینکه بهترین بازی‌اش هم نیست، بسیار مورد توجه اهالی رسانه قرار گرفت.
شاید شکست «عینک قرمز» پایان فعالیت بهداد در ژانر کمدی باشد.
