راهنماتو -صحرای نازکا در پرو مانند یک گالری هنری برای خدایان است. با این حال، حتی با دههها بررسی گسترده، هنوز هم باستان شناسان، ابعاد جدیدی از تپه نگاره ها یا همان ژئوگلیف ها را کشف می کنند.
به گزارش راهنماتو، سال گذشته، یک باستان شناس در پرو گفت که فکر می کند دانشمندان تنها 5 درصد از تمام خطوط نازکا را در بیابان پیدا کرده اند. محققان دانشگاه یاماگاتا در ژاپن اکنون در حال کار با باستان شناسان محلی برای یافتن بقایای بیشتری هستند و آخرین مجموعه خطوط باستانی تقریباً تعداد طرح های شناخته شده قبلی را دو برابر می کند .
بررسیهای پهپادی و تصاویر هوایی در جنوب پرو، اکنون ۱۶۸ ژئوگلیف جدید را در سایت میراث جهانی خطوط نازکا شناسایی کردهاند که تقریباً ۵۰ مورد از این نقشههای جغرافیایی در مقیاس بزرگ، چهرههایی شبیه انسان را نشان میدهند .
برخی دیگر از طرح های حک شده، شامل پرندگان، گربه ها و مارها هستند. برخی دیگر نیز فقط خطوط ساده یا الگوهای ذوزنقه ای هستند . به سختی می توان گفت که این طرح ها چه زمانی ساخته شده اند، اما گلدان های سفالی که در نزدیکی خطوط پیدا شده اند به زمانی بین 100 قبل از میلاد تا 300 پس از میلاد باز می گردد .
بسیاری از تصاویر باستانی در زمین های مسطح، تخریب شده اند و مشاهده این مناطق از نقاط دید نزدیک دشوار است. پهپادها چشم آسمانی ما در آسمان شده اند. این دوربین های پرنده به متخصصان این امکان را میدهند تا خطوط نازکا را با وضوح بیشتری نسبت به قبل ببینند .
برخی از اطلاعاتی که پهپادها جمعآوری میکنند حتی توسط برنامههای هوش مصنوعی تجزیه و تحلیل میشوند که میتوانند الگوهای مختلف را سریعتر و قابل اعتمادتر از چشم انسان تشخیص دهند. در سال 2019، یک طرح جدید خط نازکا، توسط هوش مصنوعی کشف شد .
راز ترسیم این خصوص روی زمین چیست؟
خطوط نازکا یکی از جذاب ترین اسرار تاریخ است، و حتی اگر باستان شناسان چیزهای بیشتری پیدا کنند، ممکن است ما را به درک هدف آنها نزدیکتر نکند . به دلایلی غیرقابل توضیح، بین 500 سال قبل از میلاد تا 500 پس از میلاد، جوامع در جنوب پرو خطوط، اشکال و شکل های ساده ای را در سراسر چشم انداز ایجاد کردند که بسیاری از آنها را می توان به طور کامل فقط از بالا مشاهده کرد .
این خطوط در طول دههها به روشهای متعددی تفسیر شدهاند، اما رایجترین توضیح این است که آنها برای خدایان آسمان که از بالا به انسانها نگاه میکنند، در نظر گرفته شدهاند. یکی دیگر از نظریه های رایج نشان می دهد که این شکل ها و الگوها برای اهداف نجومی تشریفاتی ترسیم شده اند و قرار بود به نحوی ستارگان را منعکس کنند .
در سال 1994، زمانی که بخشی از صحرای نازکا در فهرست میراث جهانی قرار گرفت، تنها حدود 30 «ژئوگلیف» پیدا شده بود که عمدتاً از گیاهان و حیوانات تشکیل شده بودند . اما مدتی بعد مشخص شد که، این فقط نوک کوه یخ بود. تا سال 2019، باستان شناسان در مجموع نزدیک به 200 ژئوگلیف را پیدا کردند.