راهنماتو- مطالعه ای جدید نشان می دهد آتیلا هون برای نجات مردمش از گرسنگی به رم حمله کرده است. درواقع، به نظر می‌رسد که هون‌ها آن گونه که برخی از مورخان کلاسیک حدس می زدند، بربرهای سرسختی نبوده‌اند که «ولع بی‌نهایتی برای طلا» داشه باشند .
به گزارش راهنماتو، یک مطالعه جدید که داده‌های آب و هوایی را از حلقه‌های درختان بازسازی می‌کند، نشان می‌دهد که این افراد نیمه‌کوچ‌نشین به دلیل گرسنگی محض مجبور به یورش و حمله به استان‌های روم شرقی شدند .
این یافته ها بر اساس بررسی آرشیو طبیعی ثبت شده در خطوط رویش درختان بلوط از جمهوری چک و بایرن، اوایل قرن پنجم در دشت مجارستان بزرگ به دست آمد. باستان شناسان دانشگاه کمبریج می گویند که بین سال های 420 تا 450 پس از میلاد، مردمی که در استپ های اوراسیا زندگی می کردند، آب و هوای پرآشوبی را تجربه می کردند .
درواقع در زمان‌های خشکسالی، جوامع هون مجبور بودند که بین کشاورزی در یک نقطه ثابت و گله‌داری حیوانات به مراتع سرسبز تغییر مکان دهند . به عبارت دقیق تر، بررسی دندان های بقایای انسان‌های باستانی که در استپ‌های مجارستانی بزرگ یافت شدند، نشان می‌دهند که هون‌ها در طول عمر خود چندین تغییر در رژیم غذایی را تجربه کرده‌اند. به نظر می رسد که آنها به سرعت به هر منبع غذایی که بیشتر در دسترس بود حمله می کردند. این، به نوبه خود، ممکن است باعث تغییر در نقش های اجتماعی شود .
آتیلا هون، که در دهه 430 به قدرت رسید، اغلب به دلیل آغاز بدترین جنگ زمان خود، سرزنش می شود. مورخان رومی می گویند که در طول سلطنت او، رهبر هون ها با یورش های منظم به ایالت-شهرهایشان، تقاضاهای فزاینده ای برای طلا و زمین های آنها داشت .
در حالی که آتیلا اغلب به عنوان یک رهبر حریص در نظر گرفته می شود که مشتاق است امپراتوری روم را خشک کند، مهم است که توجه داشته باشیم که حملات او به مرزهای شرقی در زمان افزایش خشکی در حوضه کارپات رخ داده است . در ابتدا، روابط بین هون ها و رومی ها برای دو طرف سودمند بود، اما همکاری آنها در دهه 440 از بین رفت دقیقا زمانی که در سال‌های خشکسالی، چراگاه‌ها کمیاب شدند.
پژوهشگران کمبریج می نویسند: "اگر تاریخ گذاری این رویدادها قابل اعتماد باشد، پس ویرانگرترین تهاجمات هون ها، در سال های 447، 451 و 452 میلادی و در جریان تابستان های بسیار خشک رخ داده است." این موضوع این سوال را مطرح می‌کند که آیا امکانات زیست‌محیطی تغییریافته باعث سازگاری با معیشت، اقتصاد و شاید حتی سازمان‌های اجتماعی شده است یا خیر .
برای تایید واقعی این فرضیه به شواهد باستان شناسی مشخصی نیاز است، اما زمان بندی مشکوک است و ارزش بررسی بیشتر را دارد. به عنوان مثال، اسناد رومی از این زمان نشان می دهد که آتیلا زمانی از امپراتوری در امتداد رودخانه دانوب تقاضای یک نوار زمینی کرد. در حالی که این تقاضا و فشار آتیلا، می تواند به عنوان یک اقدام خشن تعبیر شود، باید دقت کنیم که دشت های سیلابی مکان های خوبی برای چرای گوسفند، شتر یا اسب هستند .
درواقع، به جای حمله به استان های رومی و عمدتاً برای طلا، پژوهشگران گمان می کنند که حملات آتیلا برای به دست آوردن غذا و دام در زمان های خشکسالی انجام شده است . در زمان سلطنت او، هون ها با موفقیت به گال و شمال ایتالیا حمله کردند و در نهایت شهر میلان را تصرف کردند. با این حال، مرگ ناگهانی آتیلا در سال 453 منجر به جنگ برای قدرت در بین پسران او شد. سال بعد، هون ها برای همیشه شکست خوردند .
مثل همیشه تاریخ را فاتحان نوشتند. عمدتاً به دلیل توصیفات رومی، هون ها به عنوان مردمی زشت و خشمگین شناخته شدند که بی جهت خشن و حریص بودند . آن تصویر منفی هنوز هم تا به امروز وجود دارد. با این حال، از بسیاری جهات، حلقه‌های درختان تصویری عینی‌تر از حلقه‌های انسانی هستند، و این خطوط طبیعی اکنون به پژوهشگران کمک می‌کنند تا داستان هون‌ها را بهتر درک کنند .
