راهنماتو، پترا حدود 2000سال قبل پایتخت یک امپراتوری تجاری قدرمند بود. این امپراتوری را نبطیان، مردمان بومی سرزمینی که در تجارت تخصص داشت و سال‌ها به عنوان قطب اقتصادی، فرهنگی و سیاسی خدمت می‌کرد، تأسیس کرده بودند.
به گزارش راهنماتو، پترا شهری باستانی در اردن است که به واسطه معماری کنده‌کاری‌شده در دل صخره‌هایش بسیار معروف است. این ناحیه که در قرن چهارم ق.م توسط نبطی‌ها تأسیس شده بود، سال‌ها بعد تحت کنترل امپراتوری روم درآمد.
این شهر به واسطه بناهای یادبودی که در دل صخره‌ها کنده‌کاری شده، به خصوص زیارتگاهی با عنوان «الخزنه» یا «گنج» معروف است. پترا سال‌ها جواهری پنهان بود تا اینکه در قرن نوزدهم دوباره کشف و در فهرست آثار باستانی یونسکو ثبت شد.
این شهر باستانی قدمتی هزاران ساله دارد. باستان‌شناسان سابقا تعدادی سند در تاریخ غنی آن یافته بودند که بینشی ارزشمند درباره زندگی ساکنان ماقبل تاریخی این شهر فراهم می‌کند.
این کشف در سال 1961 توسط تیمی از باستان‌شناسان که در این ناحیه کار می‌کردند صورت گرفت. اسنادی، مانند طومار دریای مرده، پیش از آنکه کشف شوند، نزدیک به 2000سال در غاری به دست فراموشی سپرده شده بود.
بر طبق مستندی که از شبکه اسمیت‌سونین پخش شده است، «سندهای باستانی کشف شده در پترا اطلاعات ارزشمندی درباره زندگی یک زن نبطی به نام ابی-عدان، که در قرن اول میلادی می‌زیسته، در اختیار باستان‌شناسان قرار می‌دهد.»
این زن باغی بزرگ از درختان خرما در Maoza در نزدیکی دریای مرده داشته که نشان می‌دهد زنان در پترای باستان می‌توانستند سرمایه هنگفتی تولید کنند.
این اسناد اکنون در اختیار اسرائیل است. حنا کاتن-پاتیل، کارشناس باستان‌شناسی از دانشگاه عبری اورشلیم می‌گوید: «ابی-عدان زنی نبطی بود و این دو سند بسیار جالب است زیرا نشان می‌دهد که او یک باغ را ابتدا به یک شخص و بعد به شخص دیگری فروخته است.»
آرکلائوس، که سمتی مانند فرماندار استانی داشته، اولین خریدار باغ ابی-عدان بوده و یک ماه بعد او باغ را به مردی به نام شیمون می‌فروشد. این اسناد نه تنها جایگاه این زن در اجتماع را نشان می‌دهد بلکه نشان‌دهنده سواد اوست که سرزمین‌هایش هم‌مرز با پادشاه نطبی بودند.
پروفسور کاتن-پاتیل می‌گوید: «این اسناد عمدتا حقوقی هستند. این اسناد روزنوشت‌های یک زن نیستند. اما من همیشه احساس می‌کنم پشت اسنادی که به کاتب دیکته شده است، زنانی قرار دارند که می‌دانستند چه می‌خواستند.»
پروفسور جان هیلی از دانشگاه منچستر، این اسناد و شیوه‌ای که جامعه در پترای باستان کار می‌کرد را مطالعه کرده است و تأکید می‌کند که زنان در این دوران دارای عاملیت بودند.
این اسناد مقادیر زیادی از اطلاعات بی‌سابقه درباره افرادی است که زمانی در جایی به نام پترا خانه داشتند.
