راهنماتو- تصاویر هوایی از جنگلهای آمازون نشان می‌دهند که این جنگل‌ها زمانی محل بزرگ‌ترین شهرهای باستانی با قدمتی 2500سال بوده‌اند که هزاران سال در زیر پوشش سبز جنگل مخفی مانده بودند و با شبکه‌ای از راه‌های گسترده به هم وصل بودند.
به گزارش راهنماتو، به نقل از نتایج یک مطالعه بین‌المللی که نتایج آن در نشریه Science منتشر شده است، جنگلهای بارانی آمازون محل استقرار یکی از قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین سکونتگاه‌های آمازونی در اکوادور بوده است.
نتیجه این مطالعه بین‌المللی نشان می‌دهد که یک شبکه از باغ-شهرهای باستانی در کنار رودخانه Upando در اکوادور قرار داشته‌اند که قدمتشان به 500سال ق.م باز می‌گردد. این باغ‌شهرها، قدیمی‌ترین شبکه‌های شهری در آمازون هستند.
اغلب این فرضیه مطرح می‌شود که تا پیش از آنکه کاشف ایتالیایی کریستف کلمب این مناطق را در قرن پانزدهم میلادی کشف کند، بخش‌هایی اعظمی از آن‌ها دست‌نخورده باقی مانده و انسان‌ها به آن‌ها راه پیدا نکرده بودند.
اما نخستین اروپاییان در گزارش‌هایشان از مشاهده باغ‌ها و مناطق شهری فراوان در این نواحی خبر داده بودند. فرانسیسکو دِ اورلانای اسپانیایی در اواخر سال 1541 سفری را از دامنه‌های شرقی کوهستان آند در اکوادور شروع کرد. او به همراه چندین مرد، سفری رودخانه‌ای را آغاز کرد که آن‌ها را از سراسر قاره آمریکای جنوبی عبور می‌داد و از غرب به شرق می‌برد و درنهایت از طریق رودخانه آمازون به اقیانوس اطلس می‌رساند.
گاسپار د کارواجال، کاشفی اهل دومینیکن، از کاوشی 10ماهه و خطرناک نوشته بود که در آن تعدادی از مردان یک قبیله بومی به آن‌ها حمله کردند و او چشمش را به دلیل اصابت نیزه از دست داد.
کارواجال در خاطراتش با عنوان «کشف رودخانه آمازون» جمعیتی را توصیف کرده که در کنار رودخانه در جایی شبیه به یک خوشه شهری زندگی می‌کردند: «روستاها به اندازه مسافتی که یک نیزه بعد از پرتاب شدن طی می‌کرد با هم فاصله داشتند (...) و روستایی بود که خانه‌هایش تا 5لیگ (واحد مسافت که هر لیگ در حدود 5کیلومتر است) به هم چسبیده بودند، دیدن چنین چیزی فوق‌العاده بود.»
این گزارش‌ها مدت‌ها رد شده بودند اما در دهه‌های اخیر آثاری از عملیات خاکی و خاک تیره که ناشی از کشاورزی است در مساحت گسترده در این نواحی کشف شده که از این گزارش‌ها حمایت می‌کند.
در یکی از گزارش‌ها جمعیت آمازون قبل از ورود کلمب به این ناحیه در حدود 8میلیون نفر تخمین زده است. این ناحیه در زیر سایه یک آتش‌فشان آرمیده است که همین امر باعث تولید خاکی مرغوب برای کشاورزی شده و همچنین منجر به تخریب جامعه محلی نیز شده است.
پروفسور استفن روستین، مدیر تحقیقات مرکز ملی تحقیقات علمی در فرانسه، می‌گوید: «این محوطه از هر محوطه دیگری که در آمازون می‌شناسیم قدیمی‌تر است. دیدگاه ما در مورد تمدن بسیار اروپایی-محور است اما این محوطه نشان می‌دهد که باید عقایدمان را درباره فرهنگ و تمدن تغییر دهیم.»
«این سکونتگاه‌ها از سکونتگاه‌های دیگر در آمازون بزرگ‌تر هستند و می‌توان آن را با محوطه‌های مایا مقایسه کرد.»
این شهر در حدود 2500سال قبل ساخته شده و مردمان آن به مدت 1000سال در آن می‌زیستند. علاوه بر آن، این شهرها قدیمی‌تر از شهرهای پیشا-اسپانیایی هستند که زمانی در آمازون کشف شدند. هنوز مشخص نیست که چرا آدم‌هایی که این شهرها را ساختند ناپدید شدند.
شهری با معماری و راه‌های پیچیده
تکنولوژی لیدار 6000 سکوی مستطیلی با مساحتی در حدود 20متر در 10متر با 2 تا 3متر ارتفاع در این نواحی شناسایی کرده است. این سکوها در گروه‌های 3 تا 6تایی در اطراف یک پلازا با سکویی مرکزی سازماندهی شده‌اند.
دانشمندان تصور می‌کنند که بسیاری از این سکوها خانه بوده‌اند اما برخی نیز برای اهداف تشریفاتی و جشن درست شده بودند. یکی از مجموعه‌ها شامل یک سکوی 140متر در 40متر است. این مجموعه‌ها با کنده‌کاری در تپه‌ها و خلق سکویی روی بالاترین نقطه زمین ساخته شده‌اند. شبکه‌ای از راه‌های مستقیم و مسیرهایی که بسیاری از این سکوها را به هم وصل می‌کنند نیز شناسایی شده که یکی از آن‌ها 25کیلومتر طول دارد.
دکتر دوریسون می‌گوید که کشف جاده‌ها یکی از شگفت‌انگیزترین بخش‌های این تحقیق بوده است. «این شبکه جاده‌ای بسیار پیچیده است. مسافتی طولانی را شامل می‌شود و همه چیز را به هم وصل کرده است. همچنین جاده‌ها زاویه‌های درستی دارند که بسیار حیرت‌انگیز است زیرا ساخت یک مسیر مستقیم که با چنین منظره‌ی منطبق باشد کار بسیار دشواری است.»
داشمندان همچنین آبراه‌هایی با خندق‌هایی در هر دو طرف آن‌ها پیدا کرده‌اند و باور دارند که این‌ها مجراهایی برای مدیریت آب زائد باران در منطقه بوده‌اند.
محققان نخستین‌بار شواهدی از وجود یک شهر در آمازون را در دهه 1970 پیدا کردند اما این نخستین‌باری است که تحقیقاتی جامع در این زمینه تکمیل شده است.
آنتوی دوریسون، نویسنده همکار این پژوهش می‌گوید: «این تحقیق شیوه‌ای که ما به فرهنگ‌های آمازونی فکر می‌کردیم را تغییر می‌دهد. بسیاری از مردم تصور می‌کنند که آمازونی‌های قبایلی کوچک و برهنه بودند که در کلبه‌های خاصی در زمین‌های عریان زندگی می‌کردند. اما این تحقیق نشان می‌دهد که آن‌ها جوامعی شهری و پیچیده داشتند.»
