راهنماتو- یک آزمایش غیرمرسوم فرض رایج درباره خالکوبیهای روی بدن اوتزی ـ مرد یخی ـ را به چالش کشیده و ایراداتی به این فرض وارد کرده است.
به گزارش راهنماتو، بدن تقریبا 5200ساله اوتزی در سال 1991 در کوهستان آلپ در ایتالیا در شرایطی پیدا شد که بخشی از آن سالم مانده بود و آثاری شبیه به خالکوبی شامل خطوط و صلیبهای سیاه روی مچ دست چپ، پایین پاها، ناحیه پایینی کمر و سینهاش دیده میشد.
یکی از عقاید رایج اما آزموننشده میگوید که خاکستر زغال به کمک یک ابزار سنگی تیز به روی پوست برشخورده مالیده شده و نتیجه آن ایجاد قدیمیترین خالکوبیهای شناختهشده در جهان است.
اکنون آرون دیتر-ولف، باستانشناس دانشگاه تنسی، میگوید: «مطالعات ما نشان میدهد که خرد رایج درباره نحوه خالکوبی شدن بدن مرد یخی اشتباه است.»
این باستانشناس در مقالهای که 13مارس در نشریه اروپایی باستانشناسی منتشر شده، بیان کرده است که آزمایش خالکوبی و مروری بر شیوههای رایج خالکوبی در جوامع دیگر در جهان نشان میدهد که نوک یک ابزار نوکتیز که در دست جا میشده دقیقا به رنگدانه آغشته شده بوده تا روی پوست بدن اوتزی سوراخهایی نزدیک به هم ایجاد کند-شیوهای که با عنوان خالکوبی با سوزن شناخته میشود. تکنیک خالکوبی با سوزن از اواسط دهه 1800 میلادی در فرهنگهای غیرصنعتی در اغلب نقاط جهان، شامل اروپای مرکزی که وطن اوتزی بوده، گزارش شده است.
دیتر-ولف برای انجام این پژوهش با یک تیم چهارنفره از متخصصان خالکوبی که تخصصشان در شیوههای سنتی و غیربرقی خالکوبی بود، همکاری کرد. او به کمک یکی از این متخصصان 8 خط شبیه به طراحیهای بدن اوتزی را با 8تکنیک و 8ابزار سنتی متفاوت روی پای خودش پیاده کرد تا شیوه خالکوبی بدن اوتزی را دریابد.
این ابزار از جنس استخوان حیوان، اوبسیدین، مس، عاج گراز وحشی و یک سوزن از جنس فولاد بود. تکنیکهای متنوعی که برای خالکوبی استفاده شد شامل این موارد بود: خالکوبی با سوزن، ایجاد سوراخهایی روی پوست با ضربه زدن به کمک ابزاری که نوک تیزی از جنس استخوان و دستهای که این بخش به آن متصل شده بود داشت و قبل از ضربه زدن به رنگدانه آغشته میشد، برش دادن پوست به کمک تیغه سنگی از جنس اوبسیدین و سپس مالش دادن رنگدانه روی پوست و استفاده از سوزنی برای کشیدن یک نخ آغشته به رنگدانه روی لایه بیرونی پوست.
خالکوبی هایی که دیتر-ولف روی بدنش ثبت کرد تا بفهمد اوتزی از چه روشی برای خالکوبی استفاده کرده بوده است.
محققان سپس تصاویر میکروسکوپی خالکوبیهای روی بدن این محقق را بعد از 6ماه با خالکوبیهای روی بدن مرد یخی که از طریق تصاویر فرابنفش و دیجیتالی با وضوح بالا ثبت شده بود، مقایسه کردند.
دیتر-ولف میگوید: « خالکوبیهایی که با ابزار و تکنیکهای متفاوت ایجاد شده بودند امضای فیزیکی متفاوتی نیز داشتند. اما آثار روی بدن اوتزی به طرز مشخصی 1 تا 3میلیمتر پهنا دارند و شامل نقطهچین، انتهای گرد و تراوش در اطراف لبهها است که همگی نشانههای مشخص استفاده از تکنیک سوزنزدن برای خالکوبی است که در مورد اوتزی با ابزاری نوکتیز از جنس استخوان یا سوله مسی انجام شده است.
ماکرو سامادلی، رئیس بخش نگهداری از بقایای انسانی در آزمایشگاه بولزانو در ایتالیا، میگوید: «با اینکه مطالعه جدید نمیتواند مشخص کند که چه شده که اوتزی بدنش را خالکوبی کرده است، توضیحات قابل درک و مبسوطی ارائه میکند که از تکنیک سوزنزدن در خالکوبی حمایت میکند.»
در میان لوازم اوتزی یک شیء نوکتیز از جنس استخوان پیدا شده که ویژگیهای لازم برای ابزار مورد نظر خالکوبی را دارد. علاوه بر آن نوک تیز شاخی که در تیردان او پیدا شده نیز برای خالکوبی مناسب بوده است. این ابزارها باید مطالعه شوند تا آثار احتمالی رنگدانه یا آسیبهایی ناشی از خالکوبی روی آنها شناسایی شود.