راهنماتو-سال تحصیلی که شروع می‌شود، امیدهای تازه هم با خودش می‌آورد. بهرحال یک شروع تازه برای رشد محسوب می‌شود. والدین معمولاً امیدوارند که تعطیلات تابستانی به فرزندان‌شان کمک کرده باشد و آن‌ها را بالغ‌تر و مهارت‌هایشان را قوی‌تر کرده باشد.
به گزارش راهنماتو، اما مهارت عملکرد اجرایی که شامل برنامه‌ریزی، سازماندهی و مدیریت زمان می‌شود، نمی‌تواند به صورت معجزه‌آسا در آن‌ها اتفاق بیفتد. این مهارت‌ها را باید یاد گرفت، به هیچ‌وجه ذاتی نیستند.
چه بسا بسیاری از بزرگسالان هنوز با این مهارت مشکل دارند. در این مقاله ما می‌خواهیم به شما چند روش بیاموزیم تا دیگر بعد از یکساعت کلنجار رفتن با فرزندتان برای انجام تکالیف مدرسه، نبینید که او هنوز یک صفحه تکلیف را هم تمام نکرده است. اغلب والدین با این صحنه و سناریو مواجه می‌شوند که وقتی به فرزندشان که ظاهراً در حال انجام تکالیف است، سر می‌زنند، با خشم او مواجه می‌شوند. دلیلش ساده است. او می‌داند که زمان زیادی گذشته اما دلمشغول شدن به فعالیت‌های دیگر مانع از آن شده که کارش را تمام کند. نگران نباشید در ادامه مقاله به شما چند راهکار برای حل این مشکلات معرفی می‌کنیم:
1. شیوه فرد همراه: روشی ساده برای افزایش تمرکز
همه ما وقت کار کردن که می‌رسد ترجیحات و علایق‌مان سروکله‌شان پیدا می‌شود. بعضی بچه‌ها در سکوت تکلیف‌شان را با تمرکز زیاد انجام می‌دهند. تعدادی دیگر باید در محیط شلوغ باشند که بتوانند تمرکز کنند. در مورد بعضی بچه‌ها، به خصوص آن‌هایی که نقص توجه دارند، باید کسی در نزدیکی‌شان حضور داشته باشد. به این تکنیک، تکنیک «فرد همراه» گفته می‌شود و به سادگی نشستن در همان محیطی است که فرزندتان دارد تکلیف انجام می‌دهد. قرار نیست که در انجام تکالیف مداخله‌ای کنید. صرفاً در همان محیط حضور داشته باشید. صرف حضورتان در مکان به فرزندتان کمک می‌کند تا متمرکز بماند.
شما در نقش یک حامی ساکت نقش ایفا می‌کنید.
این روش را امتحان کنید: جای کودکان را روی میز آشپزخانه درست کنید و خودتان هم در محل در حال خواندن کتاب یا کار کردن با لپ‌تاپ باشید. از آن‌ها بخواهید که یک وظیفه را کامل کنند و وقتی کامل شد آن را چک کنید.
هر بچه‌ای متفاوت است. باید ببینید که کدام روش برای فرزند شما جواب می‌دهد.
2. تلفن را کنار بذارید تا کسی آسیب نبیند!
عوامل حواس‌پرت‌کن همه جا هستند. در مورد بچه‌هایی که نقص توجه و تمرکز دارند، جهان حتی حواس‌پرت‌کن‌تر از چیزی است به نظر بقیه هست. علتش آن است که آن‌ها همه صداهای پس‌زمینه را به یک نسبت می‌شوند. از صدای پرندگان تا صدای همسایه روبه‌رویی که دارد چمن‌های حیاط خانه‌اش را کوتاه می‌کند، از نظر آن‌ها منبع توجه هستند. حالا صدای بیب نوتیفیکیشن گوشی و رسانه‌های اجتماعی را هم به این صداها اضافه کنید. وسوسه چک کردن نوتیفیکیشن‌ها و پیمایش اینستاگرام می‌تواند در یک لحظه تمام توجه و تمرکز شما را بگیرد.
راه‌حل؟ یک منطقه عاری از حواس‌پرتی ایجاد کنید. وقتی زمان انجام تکالیف است، همه تلفن‌ها را کنار و در اتاقی دیگر بگذارید. به فرزندتان یادآوری کنید که همه این نوتیفیکیشن‌ها تا زمانیکه آن‌ها تکالیف‌شان را تکمیل کنند سر جایشان خواهند ماند. اما حالا انجام تکالیف الویت آن‌هاست.
شاید اول به نظر برسد که شما «آدم بد» قصه هستید اما با گذر زمان فرزند شما وضوح و شفافیتی که در یک محیط عاری از تلفن برایش ایجاد می‌شود را تحسین می‌کند و از این حیث از شما سپاس‌گزار خواهد بود.
3. با تایمر زمان را مدیریت کنید
بچه‌هایی که نقص تمرکز و توجه دارند، معمولاً طول مدت زمانی که انجام یک تکلیف از آن‌ها وقت می‌گیرد را دستکم می‌گیرند. احتمالاً وقتی با آن‌ها کمشکش دارید این جمله را از آن‌ها شنیده‌اید: «5 دقیقه طول می‌کشه!»
یکی از بهترین روش‌ها برای کمک کردن به آن‌ها برای آنکه مفهوم زمان را درک کنند، استفاده از تایمر است. قبل از آنکه انجام تکالیف را شروع کنند، از آن‌ها بپرسید که به نظرشان این تکلیف چقدر زمان از آن‌ها می‌گیرد و بعد بر اساس گفته خودشان تایمر را تنظیم کنید. وقتی تایمر زنگ زد، چک کنید و ببیند که در طی این مدت کارشان چقدر پیشرفت داشته است. این تمرین به کودک‌تان کمک می‌کند بفهمد که چقدر تصورش از زمان با واقعیت تفاوت دارد و تکلیف به صورت واقعی چقدر زمان می‌برد.
نکته: برای تکالیفی که زمان بیش‌تری می‌برند، تایمر را به چند قطعه وظیفه کوچک‌تر تقسیم کنید. اگر فرزندتان می‌تواند 30دقیقه متمرکز بماند، تایمر را روی 30دقیقه تنظیم کنید و وقتی زنگ زد، از آن‌ها بخواهید که 5دقیقه استراحت کنند. هدف این است که انجام وظایف فشار کم‌تری به او وارد کند و این حس که تکالیف تمامی ندارند را از آن‌ها بگیرد.
