راهنماتو- سکوت، از پیاده‌روی در سکوت گرفته تا معماری‌هایی که سروصدای مزاحم را کاهش می‌دهند، به یکی از جذابیت‌های جدید زندگی شهری و مدرن تبدیل شده است. در جهانی که صدای ترافیک، تلفن‌های هوشمند، و دستگاه‌های برقی هر لحظه گوش‌ها را پُر می‌کنند، بسیاری از افراد به دنبال فضایی آرام و بدون سر و صدا می‌گردند.
به گزارش راهنماتو، روانشناس نروژی اولگا لمان معتقد است که انسان‌ها به اندازه‌ای که امروزه با سروصدای مزاحم و تحریکات حسی مواجه هستند، برای آن ساخته نشده‌اند. سروصداهایی با شدت بالای ۸۵ دسی‌بل می‌توانند منجر به مشکلاتی همچون فشار خون بالا، استرس، و بی‌خوابی شوند.
علاوه بر سفر به مکان‌های ساکت، اهمیت سکوت در خانه نیز بسیار مهم است. لمان می‌گوید: «لحظه‌های کوتاه سکوت در زندگی روزانه می‌توانند به کاهش استرس و کنترل واکنش‌های تکانشی کمک کنند.»
تلاش برای برقراری تعادل میان آرامش و شلوغی زندگی روزمره تبدیل به «جنبش سکوت» شده که به روش‌های مختلفی وارد روال روزمره زندگی آدم‌ها شده است.
فرهنگ سکوت
گرایش به سکوت، به‌ویژه در میان نسل‌های جوان، رو به افزایش است. پیاده‌روی بدون گوشی و بدون پخش موسیقی یا پادکست در سال گذشته در تیک‌تاک محبوبیت زیادی پیدا کرد و نشان داد که افراد به دنبال فضایی برای فرار از سر و صدای دائمی هستند.
برخی از علاقه‌مندان به سکوت به روش‌های افراطی‌تری مانند مدیتیشن‌های چندروزه یا «تجربیات تاریکی» روی می‌آورند که شامل گذراندن چند روز در تاریکی مطلق و سکوت است و به آرامش و خودشناسی کمک می‌کند. لمان بیان می‌کند که چنین روش‌هایی برای بعضی افراد کارساز است، اما او ترجیح می‌دهد با چالش‌های کوچک‌تر مانند گذراندن ده دقیقه در پارک یا موزه بدون فناوری شروع کند. سکوت الزاما به معنای تنها بودن نیست. او می‌گوید: «ما در یک همه‌گیری از انزوا و تنهایی هستیم» و این می‌تواند «جنبه تاریک سکوت» باشد.
اجتماع و سکوت
خوشبختانه، بسیاری از افراد سکوت را با فعالیت‌های جمعی ترکیب می‌کنند. برای مثال، گروه‌هایی مانند «باشگاه کتاب سکوت» که اعضا یک ساعت بدون صحبت کردن در کنار هم به مطالعه می‌پردازند، محبوبیت زیادی به‌دست آورده‌اند. به گفته یکی از بنیان‌گذاران این باشگاه، «این فعالیت برای درون‌گراها مثل یک ساعت خوشحالی است و راهی برای تعامل دوباره با انسان‌ها بعد از همه‌گیری فراهم کرده است.»
بهبود فضای صوتی شهرها
تلاش برای سکوت تنها به فضاها محدود نمی‌شود. سازمان بهداشت جهانی آلودگی صوتی را دومین عامل مهم زیست‌محیطی برای ایجاد مشکلات سلامتی اعلام کرده است. برای مثال، استفاده از خودروهای الکتریکی می‌تواند به کاهش سروصدای اضافی در شهرها کمک کند. همچنین، قوانینی برای محدود کردن صدای دستگاه‌هایی مانند دمنده‌های برگ بنزینی در شهرهای مختلف در حال وضع است.
فضای سبز نیز می‌تواند نقش مهمی ایفا کند؛ کاشت درختان در بزرگراه‌ها می‌تواند میزان صدا را تا ۱۲ دسی‌بل کاهش دهد. دیوارهای سبز مانند نمای گیاهی یک ساختمان در دوسلدورف آلمان، بزرگ‌ترین نمای سبز در اروپا، نیز به جذب سروصدا و کاهش گرمای شهری کمک کرده است.
با تکنولوژی‌های جدیدی همچون ساعت‌های هوشمندی که سطح سروصدای محیط را به کاربران اطلاع می‌دهند، افراد آگاهی بیشتری نسبت به آلودگی صوتی پیدا می‌کنند. قوانینی مانند آنچه در ولز تصویب شده که از صداهای طبیعی به‌همراه هوای پاک محافظت می‌کند، نشان از این دارند که درک و توجه به اهمیت سکوت و کاهش سروصدای اضافه در حال افزایش است.
