والدین ممکن است زمانی که می‌بینند فرزندشان مورد آزار و اذیت قرار گرفته است و نمی‌دانند برای کمک به آنها چه کاری را می‌توانند انجام بدهند، قلبشان بشکند. در بیشتر موارد هیچ دلیلی وجود ندارد که یک فرد هدف زورگوها قرار بگیرد.
با این حال افراد زورگو همواره به دنبال افراد ضعیف و آسیب‌پذیر می‌گردند تا با زورگویی بتوانند از آنها سوء استفاده کنند. برای مثال آنها تمایل دارند به سراغ کسانی بروند که درباره ظاهر خودشان اعتماد به نفس کافی ندارند تا به نقاط ضعف آنها حمله کنند.
احتمالا تمرین برخی رفتارها به عنوان بخشی از رشد کلی فرزند شما در طول زمان مفید است، این رفتارها را مد نظر قرار بدهید و با آنها تمرین کنید:
• فرزند خود را تشویق کنید تا هنگام راه رفتن سر خود را بالا بگیرد و با اعتماد به نفس قدم بردارد.
• سعی کنید اعتماد به نفس؛ همچنین انعطاف‌پذیری فرزندتان را تقویت کنید.
• در مورد شرایط احتمالی تهدید کننده با فرزند خود صحبت کنید و بگویید چطور می‌تواند چنین مشکلاتی را حل کند.
• در مقابل رفتارهای پرخاش‌گرانه یا ناخوشایند کودک خود سکوت نکنید. برایش توضیح بدهید که چنین رفتارهایی به هیچ عنوان قابل قبول نیست.
• به فرزند خود مهارت‌های اجتماعی را آموزش بدهید و کمک کنید تا وارد گروه‌های دوستی شود.
• اطمینان حاصل کنید که فرزندتان می‌داند اقدام‌های فیزیکی مانند آسیب رساندن به دیگران از جمله ضربه یا لگد زدن به هیچ عنوان قابل قبول نیست. یک دوره از کلاس‌های دفاع شخصی ممکن است بتواند تمایز بین تجاوز به حریم شخصی و دفاع را برای آنها روشن کند.
تشخیص زورگویی یا قلدری
کودکان و حتی بزرگ‌سالان معمولا تمایلی ندارند که اعتراف کنند مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند. گاه به این دلیل است که تصور می‌کنند بیان چنین شرایطی تنها می‌تواند وضعیت را بدتر کند و حتی برخی مواقع فکر می‌کنند که شاید به نوعی خودشان مقصر هستند. در برخی شرایط به دلیل وجود نشانه‌های خاصی می‌توانید بگویید که یک فرد مورد آزار و اذیت قرار گرفته است:
• تغییر در رفتار که ممکن است خیلی در خود فرو رفته باشند و کمتر حرف بزنند.
• ممکن است تمایل کمتری به بیرون رفتن داشته باشند؛ زیرا از گروه‌شان اخراج شده‌اند.
• به نظر می‌رسد پول کمتری دارند؛ زیرا از آنها دزدی می‌شود.
• ممکن است در زمان‌هایی که یک پیام متنی یا ایمیل دریافت می‌کنند، بسیار مضطرب و پریشان شوند.
• احتمالا از رفتن به مدرسه اجتناب می‌کنند و یا نگران و مضطرب‌اند که می‌تواند با علائمی مانند سر درد و یا بیماری‌های دیگر آشکار شود.
• ممکن است اُفت تحصیلی داشته باشند و کمتر به درس‌های خود اهمیت بدهند.
با این حال باید بدانید که مسائل فراوانی وجود دارد که ممکن است موجب نگرانی کودکان شود و با چنین نشانه‌های مشابهی آشکار شود. بدون تردید بهتر است فرزند خود را تشویق کنید تا هر مسئله‌ای را که ناراحتش می‌کند، با شما در میان بگذارد؛ در حقیقت باید از فرصت‌هایی که برای صحبت با کودکانتان پیش می‌آید، استفاده کنید.
کمک به یک فرد در مقابله با زورگویی
اگر فردی به شما می‌گوید که مورد آزار و اذیت قرار گرفته است، مهم است که بدون هیچ قضاوت اولیه و یا پاسخ احساسی با دقت به حرف‌هایش گوش بدهید. از بیان سوالات برای روشن شدن موضوع استفاده کنید؛ اما مراقب باشید که «سئوالات هدایت کننده یا منظوردار» نپرسید.
ابتدا سعی کنید به شخص مقابل اطمینان بدهید که او مقصر نیست؛ سپس بپرسید چه کمکی از جانب شما برای حمایت از او بر می‌آید؟ برای مثال بپرسید آیا او می‌خواهد با فرد مشخصی درباره این موضوع حرف بزند؟
تشویقشان کنید که اعتماد به نفس خود را افزایش بدهند، برای مثال به آنها نشان بدهید که چگونه بایستند و یا با اطمینان راه بروند؛ همچنین تشویقشان کنید تا در مقابل قلدری‌ها واکنشی از خود نشان ندهند، این رفتار نمایان‌گر اهمیت ندادن به زورگویی طرف مقابل است که درنهایت ممکن است به عقب‌نشینی فرد منجر شود.
والدین کودکان زورگو
همیشه امیدوار بوده‌اید که فرزند کوچکتان به‌خوبی رشد و پرورش یافته است و اصلا امکان زورگویی او وجود ندارد؛ اما افراد قلدر نیز والدین خود را دارند. اگر فرزند شما متهم به قلدری و زورگویی باشد، باید این اتهام را جدی بگیرید. این جمله به این معنا نیست که فورا به مدرسه بروید و یا والدین کودک دیگر را ملاقات کنید و از آنها بابت دروغ‌گویی و زورگویی فرزندتان عذرخواهی کنید. باید به‌خوبی شواهد و صحبت‌های مربوطه را گوش دهید و با دقت بررسی کنید، از فرزندتان هم بخواهید خودش ماجرا را برای‌تان تعریف کند. با این حال آمادگی این را داشته باشید که فرزندتان دروغ بگوید؛ به‌خصوص اگر شواهد واضح و روشن باشد. در چنین شرایطی والدین باید به دنبال راه‌کاری موثر و مفید باشند.
