راهنماتو-اولین خط پرورش کودکانی موفق، دلسوز و خوش‌رفتار خانواده است. مطالعات نشان داده‌اند که کودکان از سن 3سالگی یاد می‌گیرند که احساسات و تجربه‌هایشان با دیگران تفاوت دارد و شروع به نشان دادن دلسوزی و همدلی حقیقی نسبت به دیگران می‌کنند.
به گزارش راهنماتو، اما برخی سبک‌های فرزندپروری هستند که منجر به تربیت افرادی کاملاً خود-محور و خودخواه می‌شوند که در این مقاله با شما به اشتراک گذاشته‌ایم:
1.نادیده گرفتن کودک
همه بچه‌ها بیش‌تر از هر چیزی می‌خواهند احساس کنند که درک می‌شوند و صدایشان شنیده می‌شود. اما بسیاری از والدین، اغلب ناخودآگاه، تلاش کودک برای برقراری ارتباط را نادیده می‌گیرند. ممکن است والدین به دلیل برخورداری از برنامه‌های سنگین کاری و حواس‌پرتی‌های دیگر، نگرانی کودک را به عنوان امری غیرمهم توصیف کنند. اما این یکی از مهم‌ترین اشتباهاتی است که والدین باید از آن اجتناب کنند. کودک اگر احساس کند که دیده یا شنیده نمی‌شود، به رفتارهای لجبازانه پناه می‌برد.
2.بله گفتن به همه خواسته‌های کودک
بر طبق مطالعات، کودکانی که در معرض والدینی با توجهات زیادی نسبت به خود هستند، که باعث می‌شود کودک حق‌به‌جانب شود، بیش‌تر از سایرین خود-محور، کم‌تر از سایرین همدل هستند و معمولاً حسی از اخلاقیات ندارند. آن‌ها ممکن است به نحوی رفتار کنند که گویی قوانین درباره‌شان صدق نمی‌کند. اگر به همه درخواست‌های کودک بله بگویید، که شامل نیازهای غیرضروری آن‌ها می‌شود، آن‌ها در زمان‌هایی که نیازشان برآورده نمی‌شود، لجبازی می‌کنند.
3.تنبیه بدنی کودک
یکی از دشوارترین بخش‌های فرزندپروری، تربیت فرزندان منظم است. وقتی صبر والدین تمام می‌شود، برخی از آن‌ها ممکن است بعد از آنکه می‌بینند با کلام کودک‌شان آرام نمی‌شود، به تنبیه بدنی روی بیاورند. مطالعات روان‌شناسی نشان داده است که کتک زدن یا ضربه زدن به کودک هیچ اثری در منظم شدن او ندارد. شاید تنبیه بدنی در کوتاه مدت به نظر مفید بیاید، اما در درازمدت دارای پیامدهای منفی است و کودک را لجباز می‌کند. تنبیه بدنی به اعتماد بین والد و کودک لطمه می‌زند و برخلاف تصور، همکاری بین آن‌ها را کاهش می‌دهد.
4.همیشه سرگرم نگه داشتن کودک
برخی والدین، در دنیای پرشتاب امروزی، به غلط تصور می‌کنند که شادی و رشد کودک‌شان بستگی به این دارد که همیشه سرشان گرم باشد، یا با تلویزیون، یا با بازی ویدیویی یا با فعالیت‌های سازماندهی‌شده. ممکن است که نیت والدین خوب باشد، اما این تفکر مانع از یادگیری مهارت‌های ضروری زندگی توسط کودک می‌شود. حس ناامیدی و کسالت در کودک یکی از راهنمای ضروری فرزندپروری است که اغلب نادیده گرفته می‌شود. کودک باید تشویق شود تا از خلاقیت، استقلال و مهارت‌های حل مسئله در هنگام کسالت استفاده کند. آن‌ها در این اوقات که کاری برای انجام دادن ندارند، استراحت می‌کنند، فکر می‌کنند و اشکال جدیدی از روش‌های خود-سرگرمی را پیدا می‌کنند.
5.فقدان تداوم در ایجاد انضباط
اگر قوانین و پیامدهای شکست قوانین به صورت نامنسجم و گاه‌گداری اعمال شود، باعث احساس گیجی در کودکان می‌شود و مقاومت آن‌ها را در برابر والدین یا مراقبین افزایش می‌دهد. این امر می‌تواند منجر به لجبازی بیش‌تر کودک شود. سوء تفاهم و تحریک‌پذیری ناشی از انتظارات ناواضح یا ناتوانی در توضیح درست عقلانیت پشت این قوانین توسط والدین است که می‌تواند مانع از رفتارهای انظباتی توسط کودک شود. وقتی کودک رفتارهای لجبازانه دارد نباید با خشم، کلافگی یا تنبیه به او واکنش نشان دهید، زیرا این رفتارها می‌توانند مجادله را تشدید کنند.
