به گفته متخصصان پوست، بوی بد بدن ممکن است به ژنتیکتان مرتبط باشد. اگرچه همه انسان‌ها عرق می‌کنند، اما ژن‌های شما می توانند تعیین کنند که چقدر عرق کنید و بوی بدن شما چقدر ناخوشایند باشد.
تفاوت در ژن ABCC11 که تولید بوی بدن را تنظیم می‌کند، می‌تواند باعث شود که برخی افراد بیشتر از دیگران بعد از فعالیت یا پس از روزی طولانی بوی بد بدهند. این ژن دو نوع مختلف به نام‌های GG و AA دارد که افراد با این ژن‌ها مقادیر متفاوتی از مولکول‌های بو‌زا در غدد عرق خود تولید می‌کنند.
وقتی بدن عرق می‌کند، مولکول‌هایی از غدد عرق آزاد می‌شوند و باکتری‌های روی پوست آن‌ها را به ترکیبات بدبو تجزیه می‌کنند که در هوا قابل حس است. افراد با نوع GG این ژن بوی بدتری دارند، در حالی که افرادی با نوع AA تقریباً بدون بو هستند. طبق یک تحقیق، فقط دو درصد از شرکت‌کنندگان این مطالعه ژن AA را داشتند.
همچنین، ممکن است که ژن شما با نژادتان مرتبط باشد. برای مثال، ۷۰ تا ۱۰۰ درصد افراد با نژاد اروپایی یا آفریقایی ژن GG دارند، اما همین درصد از افراد آسیای شرقی، به ویژه چینی‌ها و کره‌ای‌ها، نوع AA را دارند.
بوی بدن به غدد عرق آپوکرین که در زیر بغل و اطراف اندام تناسلی قرار دارند، مرتبط است. ژن ABCC11 در تولید ترکیبات اولیه بوی بدن که بعدها با کمک باکتری‌ها تبدیل به مولکول‌های بدبو می‌شوند، نقش اساسی دارد.
این ترکیبات به تنهایی بویی ندارند، اما وقتی از غدد عرق آپوکرین آزاد می‌شوند، باکتری‌ها آن‌ها را به مولکول‌هایی با بوی گوگرد، مشک یا حتی ادرار تجزیه می‌کنند. اگرچه عرق کردن اجتناب‌ناپذیر است، اما بوی بد بدن لزوماً اجتناب‌ناپذیر نیست. افرادی با ژنوتیپ AA کمتر مولکول‌هایی را تولید می‌کنند که با باکتری‌ها ترکیب شده و ایجاد بو کنند.
دکتر مادلین نگوین، متخصص پوست، در گفت‌وگویی با NBC گفت که افرادی با ژن AA بوی بدن بسیار کم‌تری دارند و کمتر به استفاده از محصولات خوشبوکننده نیاز پیدا می‌کنند. دئودورانت‌ها با استفاده از مواد ضدباکتری مانند الکل یا تریکلوسان تعداد باکتری‌های روی پوست را کاهش داده و از تولید بوی بد جلوگیری می‌کنند.
یک مطالعه نشان داده که زنانی با ژن GG ده برابر بیشتر از افرادی با ژن AA از دئودورانت استفاده می‌کنند. با این حال، حتی افرادی با ژن AA نیز از دئودورانت استفاده می‌کنند. یک تحقیق دیگر در بریتانیا نشان داده که اگرچه ۵ درصد از افرادی که ژن بو‌زا دارند، از دئودورانت استفاده نمی‌کنند؛ ۷۸ درصد از کسانی که اصلاً بوی بدن تولید نمی‌کنند هم همچنان از این محصولات استفاده می‌کنند.
پروفسور ایان دی، یکی از پژوهشگران این مطالعه گفته است:
بسیاری از افرادی که بوی بدن ندارند، همچنان از دئودورانت استفاده می‌کنند، زیرا به هنجارهای اجتماعی پایبند هستند. اما در مناطقی مانند شمال شرق آسیا، بیشتر مردم نیازی به استفاده از دئودورانت ندارند و از آن استفاده نمی‌کنند.
علاوه بر استفاده از دئودورانت، دکتر کورنمهل پیشنهاد می‌کند که افراد زیر بغل خود را با موادی مثل بنزوئیل پراکسید یا هیبیکلنس بشویند تا باکتری‌های بو‌زا از بین بروند و شب‌ها قبل از خواب از ضدتعریق‌های قوی استفاده کنند.
جالب است بدانید که ژن ABCC11 نه‌تنها بر بوی بدن، بلکه بر نوع موم گوش نیز تأثیر می‌گذارد. افرادی با ژن AA معمولاً موم گوش خشک دارند، در حالی که افراد با ژن GG موم گوش چسبنده و شبیه به عسل دارند.
به دلیل تعداد کم افرادی با ژن AA، به نظر نمی‌رسد که بازار چند میلیارد دلاری دئودورانت آسیب ببیند. با این حال، اگر می‌خواهید از محصولات خوشبوکننده استفاده نکنید، بهتر است در ابتدا خودتان را بو کنید!
