کشف جزایر باستانی در اعماق پوسته زمین! / دنیای ناشناخته و جزایر غول‌پیکر زیر پای ما

محققان دانشگاه اوترخت در یک کشف شگفت‌انگیز نشان داده‌اند که این جزایر زیرزمینی، برخلاف تصور قبلی، بسیار قدیمی‌تر و با ویژگی‌های خاصی از جمله دمای بالاتر از لایه‌های اطراف خود هستند. این یافته‌ها، درک ما از پوسته زمین و نحوه شکل‌گیری پدیده‌هایی همچون آتشفشان‌ها را تغییر خواهد داد.

در دنیای زمین‌شناسی، همواره با کشف‌هایی روبه‌رو بوده‌ایم که می‌توانند پایه‌های بسیاری از دانش‌های پیشین را متزلزل کنند. یکی از این کشف‌ها مربوط به دو ناحیه‌ عظیم درون زمین است که به‌تازگی کشف شده‌اند. این دو جزیره باستانی، هر کدام به‌اندازه یک قاره در عمق بیش از دو هزارکیلومتری زمین قرار دارند.
اما این کشف جدید نه‌تنها سوالات جدیدی در زمینه ساختار داخلی کره زمین مطرح کرده؛ بلکه ممکن است درک ما از پدیده‌های طبیعی مانند آتشفشان‌ها و حرکت صفحات تکتونیکی را تغییر دهد.

جزایر پنهان در اعماق زمین

محققان با استفاده از داده‌های زلزله‌شناسی موفق به شبیه‌سازی تصاویری از ساختارهای پنهان در درون کره زمین شده‌اند. این ساختارها که به طور معمایی در عمق زمین مدفون هستند، به شکل جزایر عظیم و به‌اندازه قاره‌ها ظاهر می‌شوند. برخلاف آنچه درگذشته تصور می‌شد، این جزایر به‌شدت قدیمی و داغ‌تر از محیط اطراف خود هستند.

به گزارش سایت Scitechdaily سال‌ها تصور می‌شد لایه‌ مذاب درون زمین، مخلوطی از مواد گرم و در حال حرکت است که در نتیجه، پدیده‌هایی مانند آتشفشان‌ها و ساخت کوه‌ها را به وجود می‌آورد. اما کشف این جزایر در اعماق زمین نشان می‌دهد ممکن است این پوسته‌ داغ زمین به طور کامل با آنچه قبلاً درک کرده‌ایم، متفاوت باشد.

چه چیزی این نواحی را خاص می‌کند؟

با استفاده از تحلیل‌های جدید، دانشمندان موفق شده‌اند اطلاعاتی به دست آورند که نشان می‌دهد این جزایر از نظر دمایی بسیار بالاتر از اطراف خود هستند. همین ویژگی باعث می‌شود امواج زلزله‌ای که از درون زمین عبور می‌کنند، در این نواحی کندتر حرکت کنند. این کشف، محققان را به چالش وادار کرده که شاید کره زمین به‌طورکلی آن طور که تصور می‌شد، جریان ندارد و حرکت‌های درون زمین به طور کامل به شکل قابل‌پیش‌بینی و یکنواختی نیست.

تأثیرات دمای بالا و ساختار غنی‌تر

محققان با بررسی امواج زلزله‌ای که از اعماق زمین عبور کرده‌اند، متوجه شده‌اند این جزایر باستانی ساختارهایی با دانه‌های معدنی بزرگ‌تر دارند. این ویژگی باعث می‌شود امواج در این مناطق کمتر انرژی از دست بدهند و به‌این‌ترتیب، صداهای ایجاد شده از اعماق زمین بلندتر از حد معمول شوند. این دانه‌های معدنی بزرگ‌تر به‌نوعی گواهی بر قدمت زیاد این نواحی است، زیرا چنین ساختاری تنها در طول میلیون‌ها سال شکل می‌گیرد.