سال ۱۳۰۷ یک معمار آلمانی به نام کارل فریش اقدام به طراحی مهندسی شهرسازی در مرکز این میدان به‌صورت شعاعی-ستاره‌ای می‌کند. شعاع این میدان ۸۰متر است؛ در سراسر این میدان، شش خیابان به نام‌های باباطاهر، اکباتان، شهدا، تختی و بوعلی به‌همراه شریعتی قرار دارد که همگی به مرکز شهر متصل هستند. این میدان به اندازه‌ای قدمت دارد که بعد از گذشت یک قرن هنوز موقعیت ارتباطی خود را با خیابان‌ها و بازار همدان حفظ کرده است. این اثر هنری در کشور هلند و در شهر آمستردام دیده شده است؛ اما همدان تنها شهری در ایران است که این بافت شهری را به‌گونه‌ای شگفت‌انگیز حفظ کرده و از این طراحی بهترین استفاده را برده است. این معماری بی‌سابقه در همدان تلفیقی از سبک اسلامی-اروپایی است. میدان مرکزی همدان به سبک باروک معروف است و شناخته می‌شود.
منبع :
همشهری
