همشهری انلاین نوشت؛ «پل وارفیلد تیبت جونیر»، خلبان بمب‌افکن معروف بی ۲۹ که با یک حرکت آسان، نخستین بمب اتمی جهان را بر فراز شهر هیروشیما رها ساخت، بارها تأکید کرده بود که از این کار خود پشیمان نیست.
استدلال‌هایش شاید اکنون دیگر اهمیتی نداشته باشند اما سالیان سال است که کمیسیون‌های حقوق بشر خواهان مقابله با سلاح‌های کشتار جمعی و به نوعی تسلیحات غیرمتعارف شده‌اند.
این روزها اما باوجود بحران اوکراین و صحبت‌هایی که درخصوص حملات هسته‌ای شکل گرفته، نگرانی بسیاری از کارشناسان معطوف شده به استفاده از سلاح‌های مرگباری که شاید حضورشان در میادین نبرد پذیرفتنی باشد ولی باز شدن پای‌شان به جنگ‌های شهری می‌تواند فاجعه‌بار باشد.
عده‌ای بارها گفته و درخواست کرده‌اند که اسلحه‌ها را به‌دست غیرانسان‌ها نسپارید! غیرانسان‌هایی که نمی‌توانند دشمن واقعی را از یک غیرنظامی بی‌گناه تشخیص دهند. اما مگر چنین چیزی امکان‌پذیر است؟ ما تازه در ابتدای یک راه طولانی قرار داریم که در آن هوش مصنوعی قرار است به روبات‌ها جان بدهد و آنها را مستقل از انسان‌ها کند. برای سالیان متمادی، تلاش سازمان‌ها و ارگان‌های حقوق بشر در این راستا بوده که جان غیرنظامیان در جنگ‌های مختلف حفظ شود. اگرچه این فقط یک حرف کلیشه‌ای است، اما بوده‌اند نظامیانی که هرگز به سمت مردم عادی شلیک نکرده‌اند. حالا باید امیدوار بمانیم که در کنار انسان‌ها، روبات‌ها هم به سمت غیرنظامیان آتش نگشایند.
چندی پیش در یک کنفرانس، روبات‌های انسان‌نما با بهره‌گیری از هوش مصنوعی، سخنرانی‌هایی را ایراد کردند که حرف مهم‌شان این بود: حضورشان در دنیا اجتناب‌ناپذیر است و از این پس باید شاهد رشد، توسعه و افزایش جمعیت‌شان روی کره زمین باشیم، اما نکته مهم در لابه‌لای گفتمان ماشینی‌شان نگرانی‌ها را بیش از پیش افزایش داد؛«ما برای مردم جهان بی‌خطریم و هرگز قصد نداریم علیه ساکنان سیاره اقدام کنیم.» آیا شما می‌توانید این حرف را باور کنید؟
شاید هوش مصنوعی فاصله زیادی تا تصمیم‌گیری خودسرانه و نافرمانی از انسان‌ها در پیش داشته باشد، اما اگر یک انسان یا یک طیف از انسان‌ها بخواهند، روبات‌ها را علیه دیگر انسان‌ها بشورانند چه؟ نگرانی درباره قدرت هوش مصنوعی و ترکیب آن با فناوری پیشرفته روباتیک، ترس را در دل همه آنهایی که به فردای تکنولوژیک می‌اندیشند، انداخته است.
حالا اما این روزها و در بحبوحه بحران‌های متعدد در جهان، کارمان به اینجا رسیده است که نگران روزی باشیم که به‌جای آنکه ما اسلحه‌ای با هوش مصنوعی بسازیم، این هوش مصنوعی باشد که اسلحه علیه ما بسازد!
